Ders bitti çıktık dışarı o hala bana bakiyordu.
Her neyse Annem aradı halimi hatrimi sordu tam telefonu kapatacaktim ki kendimi yerde buldum. Sinirle yerden kalkıp bu haddini bilmezin kim olduğuna bakayım derken Arafin karşımdaydı bilerek yapmıştı ama neden?
Hayal kırıklığı yaşadım birde yüzüme utanmadan bakıyordu sinirlendim. B:"Sen ne yaptığını zannediyorsun önüne baksana "diye bağırıp çıkıştım.
.O sırada Arafin'in sırıttığını farkettim ve sinirle okuldan çıkıp taksiye bindim. Sabah tekrar okula doğru yola çıktım onu yine gorecektim.
Hiç istemiyordum. Sınıfa doğru yürümeye başladım duvara yaslanmış tı geldiğimi görünce bana bakti pesimden geldiğini hissettim yanında kimse yoktu , kolumdan tuttu sıkıca duvara doğru iteledi ve ;
A:"Beni hafife alma küçük hanım , eğer sinirlenirsem cinsiyete bakmam " diye ,dislerini sıkarak fısıldadı .
Ben o an kendimden geçmişim .Kokusu beni benden almıştı. Kalbim dışarıya çıkacaktı şimdi. Dudaklarım titreye titreye ,gözlerimi belertmis ona bakiyordum.
Sonra kolumu iteleyip ters ters bakıp giderken arkasından ağzım açık bakakaldim. Ben hiçbirşey yapmamıştım bu garezin nedeni neydi? O nefretle bakan gözler? Biraz korkmuştum
burada henüz arkadaş bulamamıştım kimsem yoktu yine yanılmanin verdiği hüzünle gözlerim doldu. Onların bulunduğu sınıfa girmek istemiyordum ,derse girmedim dışarı çıktım hava kapalı ,bulutlu ve hafif yağmurluydu. Okulun kapısı ormana çıkıyordu çok ilerlemeden yürümek istedim . Bir ağacın altına oturup kafamı ağaca yasliyarak bu güne kadar yaşadığım üzüntülerim aklıma gelmişti.
Annem ve babamın baskıları, okul sorunlarım , geçirdiğim ameliyatlarım, en yakın arkadaşım Sevda'nın sevgilime aşık olup beni sinsice tuzaklara düşürmesi ve daha birçok yasanmisliklar ..Basit şeyler gibi gozukebilir ama benim içinde bulundugum ruh hali ve piskolojim anlatılamaz dı . Yapacak birşey yoktu hayat devam ediyordu ve ben ise yaşamak zorundaydım istesemde istemesemde yaşamak zorundaydım çünkü hikayemin sonunu merak ediyordum .Hiçbir zaman gerçekten sevildigimi hatırlamıyorum. Herzaman yanlız bir insandim. Çevremdekiler düşmandı yada dost gibi görünen düşmanlar...
Neyse kalktım sanırım bugün derse gidemezdim eve doğru yola koyulacaktim ormandan çıktım tam kapıya doğru giderken bu sefer Arafin'in kız arkadaşı yanıma doğru geldi .Basortumden tutup çekti, buna hazırlıksızdım şok olmuştum ellerim titriyordu ağlamaya başladım yere kapandım
Kahverengi saçlarım açık bir sekilde benimde sallanıyordu. Sarışın kız ben ellerim yerde dudaklarımı sıkıp gözlerim yaşlı bir noktaya bakarken o kulağıma eğilip tam birşey söyleyecekti ki arkadan
Arafin'in "Durrrr Salma !!!! " demesini işittim
ben ise boğazıma kelimeler düğümlenmis bir sekilde şalimi kafama takarak ayağa kalkıp tekeleye tekeleye zar zor yürüyerek ve ağlayarak arkama bile bakmadan utançla yürümeye başladım.
Bir bankın üstüne oturup ağlamaya başladım içten içe çığlık atıyordum çok kötü olmuştum . Akşam olmuştu ben hala agliyordum.
Eve doğru yavaş adımlalarla yürüdüm ve yatağa girdim. Kalbim çatlatacak gibiydi cız ettiğini hissedebiliyordum. Bu nasıl vicdandir ki başımdan örtümü çekip beni böylesine yerin dibine sokabilirdi o kız? Erkeğini alacagimi mi sanmıştı ? Ben onlara ne yapmıştım? Oyuncak mı arıyorlardı ben o değildim! Kendimi ezdiremezdimm! ......
|Devami 3. Bölümde bakalım Dalya ne yapacak|
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DALYA |Tamamlandı|
Literatura Feminina|Sonu ölümle biten bir aşk hikayesi| Ben ise beni sıkıştırdığı alanda gözlerimi onun ela gözlerinden alamıyordum .Içimde kıpır kıpır birseyler oluyordu .Benim uzulmem onun hoşuna gidiyordu . Bir yandan korkuyorum bir yandan da kalbimin sesi dışarı...
