Uff kalbime hâkim olamıyorum!!
Dişlerini sıkıyordu.ağacı yumrukladiktan sonra iki eliyle ağacı tutmuş yüzüme bakiyordu.Elleri kanamisti. Ama o bana öfkesinden başka birşey düşünmüyordu. Derin derin nefeslerle iki kolunun arasında ağaca kafamı yaslamis yukarida kalmış gözlerine bakmaya devam ettim .
Yeter artık kendime engel olamıyorum. O böyle sinirli ve bana karşı nefretliyken ben neyin derdindeydim. Yumruğumu sıktım . Zar zor dayanıyordum.
Peki bu içimdeki neydi ? Aşk mi yoksa hoşlanti mi?
Hoslanti olduğunu zannetmiyorum. Sanırım kötü çocuğa aşık olmuştum.
Ellerini ağaçtan çekip yüzünü kapatip ,açtı. Sonra baş parmağını sallayarak
"Seni mahfedecegim"
diyip hızlı adımlarla okula doğru gitti.
Ben ise hala ağaca yaslanmış, nefes almakta zorlaniyordum. Kendime birkaç dakikada zor geldim.
Şimdi icimdeki duyguyu bastırmak zorundaydım. Çocuk benden nefret ediyor, beni alt etmek için her yolu deniyor, beni oyun gibi görüp sadece kaybettiginde sinirleniyordu.Zaten kendisi de söylemişti
"Yeni oyuncağım"
Ahhh ne yapmalıyım şimdi? Onu hiç unutamıyorum. Bana bağırması, sinirlenmesi dahi hoşuma gidiyor. Sinirlenince o ela gözlerini ayırıp dudagim ve gözlerim arasında gidip gelmesiiiiii offffff aşk gerçekten böyle birşey mi?
Derin bir nefes cektikten sonra okula gittim sirama oturdum .
Sonra sınıfa o girince kalbim alarm kurulmuş saat gibi ötmeye başlıyordu.Bu durum beni rahatsız ediyordu. Çünkü reflekslerimi kontrol edemiyordum .Elim ayağım yine birbirine girdi.
O da oturdu yerine .Benimle hiç ilgilenmiyordu. Sevgilisinden ayrılmıştı pano olayından sonra.Aslinda bir yandan sevinmiştim . Sınıfa okulun yönetim görevlisi girip Arafin'i çağırdıklarını söyledi. Arafin yavaşça ayağı kalkıp giderken bana bakmayı unutmamıştı. Ben ise tırnaklarımı yemekle meşguldum. Kesin bölüm hocasını dövdüğü için çağırmışlardı. Ders arası meraktan yönetim odasının önünden geçmeyi planlıyordum. Ama herzaman ki gibi rezil oldum .
Arafin o sirada odadan çıkıp ters bir bakış daha attı. Sen ne cool bir cocuksun öyle, eridim . Neyse eve gitme zamanı geldi .Eve gidip annemleri aradım. Onları çok ozlemistim. Konuştuktan sonra telefonu kapatıp uzunca bir gözüm daldı.
Aradan iki hafta geçmişti Arafin'le aynı bolumdeydik ama o bazen geliyor.Gelsede yüzüme bile bakmıyordu. Bu bana daha çok acı veriyordu.
Bugün gelmişti okula onu gördüm .
Ben ne kadar salak bir insanim boylee . Ne mi yaptım? Yanına gittim ahhh çok pişmanımmmm
|Devamı 6.bölümde |
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DALYA |Tamamlandı|
Literatura Feminina|Sonu ölümle biten bir aşk hikayesi| Ben ise beni sıkıştırdığı alanda gözlerimi onun ela gözlerinden alamıyordum .Içimde kıpır kıpır birseyler oluyordu .Benim uzulmem onun hoşuna gidiyordu . Bir yandan korkuyorum bir yandan da kalbimin sesi dışarı...
