She's Gone[COMPLETED]

Chapter eight

Ashia POV

  To day is the day mag bo bonding kami ni mommy. Medyo masama na ang pakiramdam ko pero kakayanin ko padin para. Makapag bonding kami ni mommy.

Mommy!!! Tawag ko rito.

Yes anak? Mag ba bake  na ba tayo?

Yes po mommy para maaga tayong matapos at maka pag kwentuhan pa tayo.

O sige na anak mag simula na tayo.

Ok mommy tara na.

O anak kamusta, ayos ba ang timpla?

Opo mommy wala kang kupas mommy pag dating sa pag ba bake.

Syempre namn hija para sayo hinding hindi ko kakalimutan ang favorite mo sa lahat ng niluluto o binabake ko.

How sweet namn mom, I love you kahit anong mangyari satin o sakin.

Anak namn wag mo namang sabihin o ipahiwatig na mawawala ka ulit samin.

Hindi naman po sa ganon mommy. Kasi po you never know kung kelan mawawala sayo ang tao o ang mahal mo sa buhay.

Alam ko namn yun anak pero, diba hindi mo na kami ulit iiwan diba?

Sa pag kakataong ito hindi na ako nakasagot sa tanong ni mommy tanging tango lang ang nagawa ko sakanya. Dahil sabi ko nga you nevwr know kung anong mangyayari sa furture. Hindi mo masasabi ang mga mangyayari mamaya,bukas, sa isang linggo,sa susunod na buwan, sa susunod na taon. Kung mangyari man na ma comatose ulit ako hindi mo alam kung kelan pa ako gigising o magagawa ko pa bang gumising.

Ashia? Nakikinig kaba hija?

Ahm. Ano po yun mommy?

Sabi ko hindi ka pa bang mag papahinga? At gabi na. Dapat nag papahinga kana.

Opo mommy mag papahinga na po. Bye mommy good night. I love you.

I love you too baby. And good night. Mag pahinga ka na ha wag ng mag puyat at baka mabinat ka.

Opo mommy.
Sagot ko habang nag lalakad na paputang kwarto ko.

Nang makarating ako sa kwarto ko. Inisip ko kaagad ang mga mangayayari kung sakaling mawala ulit ako. Alam ko namang makaka move on din namn sila kung sakaling mawala ako  sabihin na natin na hindi nga ako mawawala ng tuluyan pero tulog lang naman ako parang ganon nadin yun. Nandito nga ako pero wala namn ang presensya ko. Alam kong kakatanin ni alfred na wala ako alam kong matatag siyang tao alam kong kakayanin niya at gagawin niya.
Hindi ko namalayan na sa sobrang pag iisip ko ng nga malulungkot ay nakatulog ako habang may luha sa aking pisnge.

Tracy POV

Bakit parang may pinapahiwatig sakin si ashia? Bakit parang sinasabi niya na mawawala ulit siya. Hindi ko napigilan ang sarili ko at pinuntahan ko si ashia sa kwarto niya at nadat nan ko nalng siya na mahimbing ng natutulog.

Anak, hindi ka namn mawawala samin diba? Hindi ka namn aalis diba? Wala namng mangyayaring masama diba?

Anak namn wag mo ng uulitin yung pag papahiwatig mo ha. Hindi tuloy ako mapakali dahil dun. Good night anak i love you.

Ang hindi ko alam ayun na pala ang araw  na kinatatakutan ko. Ang araw na hindi ko ginusto na dumating pa. Ang araw na hindi ko hinintay at hindi ko hihintayin pang dumating. Dahil sa oras na hintayin ko, lahat ng pag hihirap ko para sakanya ay mawawala na lang bigla lahat lahat mawawala ng parang bula.

Alfred POV

Hindi ko ginusto na dumating pa ang araw na to. Hindi ko hugustuhin na dumating pa ito. Napakahirap na alam mong iiwanan ka ulit niya. Na lahat ng saya may kapalit na lungkot, lungkot na hindi ko alam kung mapapalitan pa ba ulit ng saya. Kung mapapalitan pa ba ng ginhawa. Hindi ko alam kungvkaya ko pa. Pero kakayanin ko para sakanya. Para hanggang sa muli makikita ko na ulit ang masaya niyang mukha.

Akala ko tapos na pero hindi pa pala. Bakit parang walang katapusan ang pag hihirap namin. Bakit parang lahat tutol na muli kaming sumaya. Na lahat pati ang tadhan ay gumagalaw para gawin ang lahat para hindi kami sumaya?

Pero alam kong dadating din ang panahon na kung paano kami nag simula dati. Hihigitan pa namin ang pag sisimula ngayon.

Kakalabanin ko ang lahat para saknya, para sa taong mahal na mahal ko. Na kahit anong mangyari gagawin ko ang lahat para sakanya para sa ikakabuti niya.