@rosepetalnovels Thanks for PERMİSSİON !
Faye'invücudu hafifçe hareket etti, göğsü kalkması için baskı uyguladığında nefes alıyor, nefesi kesiliyor ve nefes veriyordu. Sol yanağı evin soğuk ahşap zeminine dayalıydı, korkuyu çok iyi öğrenmişti. Vücudundaki enerji suyunu çekmişti ve vücudunun tüm kontrolünü kaybetmişti. Gözyaşları gözlerinden açık bir yaradan kanın fışkırması gibi akıyordu.
Tükenmiş hissetti, kesinlikle tükenmiş ve kırgın. Faye kaybolmuş hissetti, daha fazla ne yapacağı hakkında bir fikri yoktu. Nereye gittiğini unutmuş, yaşamındaki yolunu kaybetmişti. Öyle görünüyordu ki, buraya taşındığından beri içinde yavaşça bir şeyler ölmüştü. Ondan bir parça gibi.
Mutluluk.
Faye'in kalbi göğsünde acıyordu. Sanki kalbi ikiye bölünmüş ve içinden kalın, karanlık bir sıvı sızıyordu, damarlarında kapkara bir düşüncenin zehri yayılıyordu.
Faye'in vücudu arada sırada kıpırdadı ama bu, diğer yandan ona yattığı yerde felçe uğramış hissettirdi. Vücudunda hissettiği tüm acı yüzünden çığlık atmak istedi ama kendisini sadece sessizce ağlamaya gücü yeterken buldu.
"Lütfen, bir rüya ol. Lütfen, bir rüya ol." Faye zihninde tekrarladı.
"Lütfen, beni bu kabustan uzaklaştır."
Vücudu şiddetlice sarsıldı, bu onun acıyla küçük bir haykırış kaçırmasını sağladı. Diğer sarsıntıda gözyaşları gözlerine ulaştı ve izledikleri yol boyunca onun soğuk ve soluk derisini yaktı.
"Voav bu ağırdı, yani sevgilinin yaptıkları." Dedi bir ses aniden, ve Faye kesinlikle bu sesin kim olduğunu biliyordu.
"Ve seni neye dönüştürdüğüne bir bak!" Kısa bir ara verdi. Faye oğlanın nerede olduğundan emin değildi, hala kendisini hareket ettiremiyordu.
"Ne kadar da yazık!"
Faye ağzını bir şey söylemek için açtı, herhangi bir şey, ama hiçbir şey söylemedi. Bu daha çok Harry'i kıkırdatan bir guruldama sesiydi.
"Ama işin iyi yanı, benimle tekrardan yalnızsın." Dedi Harry, ve diğer saniye Faye'in hareket etmesini ve zalim konuşmasını önledi.
Faye ayaklarının üzerinde durması için kendisine baskı uyguladı ve Harry'i kendisinden sadece bir kaç metre ötede, doğrudan kendisine bakarken buldu.
"Beni yalnız bırak!"
Çığlık attı. Harry güldü ve kafasını salladı, neredeyse ondan hiç beklenmeyecekmiş gibi hayalkırıklılığıyla.
"Tatlım," Diye başladı Harry ve birkaç adım yakına geldi. Faye de aynısını yaptı ama o daha çok geriye doğru adımladı.
"Bilirsin, bunu yapamam."
Sesi çok sakindi, öyle ki bu sakinlik Faye'in omurgasından yukarısını ürpertmişti.
"O zaman, öldür beni!" Faye, ciğerlerinin üzerinden bağırdı.
"Öldür beni!"
Kızın tekrar etmeyi sürdürdüğü iki kelime boş evde yankılandı.
"Öldür ben! Öldür beni! Lütfen!"
Faye çığlık attıkça üst gövdesi hafifçe öne doğru yaslandı, elleri sıkıca bacaklarını kavramış ve bir kaç gözyaşı hafifçe yanaklarında parıldıyordu.
Bir süre sonra Faye'in çığlıkları ortadan kayboldu ve dizlerinin üzerine düştü, elleri ile yüzünü gizledi. Vücudu hiddetli bir şekilde sallanmaya başladı ve kontrolünü tekrardan kaybettiğini anladı.
"Lütfen."
Yalvardı, sesi bir fısıltıdan farksız değildi.
"Lütfen. Anlamıyorsun. Sürekli acı çekiyorum."
Bakışlarını yukarıya taşıdı, Parlak gözlerindeki rica ile oğlana baktı.
"Sadece gitmek istiyorum. Lütfen. Parçalanıyorum ve ne yapacağımı bilmiyorum."
Harry kızın üzerine yürüdü ve önünde eğildi.
"Lütfen, biliyorum sen karanlıksın," Faye usulca konuştu. "Öyleyse, beni kendi karanlığımdan kurtar."
Faye dizlerini göğsüne dayadı, kollarını etrafına sardı, Harry yavaşça onun önüne oturuncaya kadar, dudakları birbirine bastırılmıştı.
"Bu benim yapacağım şey değil." Dedi oğlan ve ayağa kalkmaya başladı ama Faye onun elini yakaladı ve yarı kalkık bir şekilde onu durdurdu. Bakışları Harry'nin yüzünde gezindi.
"Lütfen, bunu yapmana ihtiyacım var."
"Üzgünüm, tatlım." Harry cevapladı ve sonra, kaybolmuştu.
Faye oğlanı tuttuğu eline baktı, Soğuğu hissetti ama yine de sıcaktı, bu tuhaftı. Bir şeyler doğru değildi. Oğlanın dokunuşu doğru değildi, bununla ilgili yabancı bir şeyler vardı.
Bu karanlıktı ama yine de neredeyse tüm acının vücudundan çekip alındığını hissetti.
Ya da bunların hepsini o mu hayal ediyordu?
_---_---_---
Oylar beni üzüyor..
@egzantirikzey for u babe
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Haunted || h.s (Türkçe)
Fanfiction"Romeo öldüğünde, Alıp küçük yıldızlara böl onu; Göğün yüzünü öyle bir güzelleştirecektir ki, Bütün dünya geceye aşık olacak, Ve tapmayacaktır artık o muhteşem güneşe. ― William Shakespeare (Juliet, Romeo'dan bahsederken.) 19 Haziran 1924, Lon...