ՄԱՍ 1

381 10 1
                                    

Ես Իզաբելլան եմ(նկարում ես եմ):Սովորական 16 տարեկան աղջիկ,ում ծնողներն ատում են ու ամեն որ ասում են ,որ փոշմանել են,որ ես կամ:Աննան(նա ով ինձ լույս աշխարհ է բերել,ես նրան երբեք մայր չեմ դիմում) միշտ ասում է ,թե ոնց է սպասում,երբ ես կդառնամ 18 տարեկան ու նրանք դուրս կշպրտեն ինձ տանից:Ես նրանցից շատ եմ սպասում այդ օրվան,քանի որ իրանց անսահման ատում եմ:Ամառ էր:Ու մենք պիտի գնաինք հանգստանալու,ուրիշ երկիր:Ես չէի ուզում,ամեն ինչ անում էի,որ չգնամ նրանց հետ,բայց չստացվեց:Առավոտյան ինքնաթիռով պիտի հեռանաինք:Արդեն օդանավակայանում էինք ու մեզ հայտնեցին,որ ինքնաթիռն երկու ժամ ուշ պատրաստ կլինի ու մենք պիտի սպասեինք:Ես կմեռնեմ:Երկու ժամ ես չեմ դիմանա:Ստիպված պիտի ինչ-որ բանով զբաղվեմ,գնացի փոքրիկ խանութի մոտ գիրք գնելու:Զզվում եմ գրքերից,ինչ հետաքրքրություն կա դրանց մեջ?Հիմարություն են սիրո մասին գրքերն:Սիրահարվեցին, սկսեցին հանդիպել ու բաժանվեցին: Օյյյյ,ինչպիսի ՈՂԲԵՐԳՈՒԹՅՈՒՆ:Կանգնած գիրք էի ման գալիս,մի տեղից մյուս տեղ էի գնում գալիս,բայց հետաքրքիր ոչինչ չկար,հանկարծ լսեցի:-Չես կողմնորոշվում?
-Չէ:(կոպիտ պատասխանեցի ու նույնիսկ չնայեցի ,թե ով էր հարցն տալիս,հանկարծ ինչ որ մեկն քաշեց ձեռքիցս...





Անավարտ սերWhere stories live. Discover now