Ես Իզաբելլան եմ(նկարում ես եմ):Սովորական 16 տարեկան աղջիկ,ում ծնողներն ատում են ու ամեն որ ասում են ,որ փոշմանել են,որ ես կամ:Աննան(նա ով ինձ լույս աշխարհ է բերել,ես նրան երբեք մայր չեմ դիմում) միշտ ասում է ,թե ոնց է սպասում,երբ ես կդառնամ 18 տարեկան ու նրանք դուրս կշպրտեն ինձ տանից:Ես նրանցից շատ եմ սպասում այդ օրվան,քանի որ իրանց անսահման ատում եմ:Ամառ էր:Ու մենք պիտի գնաինք հանգստանալու,ուրիշ երկիր:Ես չէի ուզում,ամեն ինչ անում էի,որ չգնամ նրանց հետ,բայց չստացվեց:Առավոտյան ինքնաթիռով պիտի հեռանաինք:Արդեն օդանավակայանում էինք ու մեզ հայտնեցին,որ ինքնաթիռն երկու ժամ ուշ պատրաստ կլինի ու մենք պիտի սպասեինք:Ես կմեռնեմ:Երկու ժամ ես չեմ դիմանա:Ստիպված պիտի ինչ-որ բանով զբաղվեմ,գնացի փոքրիկ խանութի մոտ գիրք գնելու:Զզվում եմ գրքերից,ինչ հետաքրքրություն կա դրանց մեջ?Հիմարություն են սիրո մասին գրքերն:Սիրահարվեցին, սկսեցին հանդիպել ու բաժանվեցին: Օյյյյ,ինչպիսի ՈՂԲԵՐԳՈՒԹՅՈՒՆ:Կանգնած գիրք էի ման գալիս,մի տեղից մյուս տեղ էի գնում գալիս,բայց հետաքրքիր ոչինչ չկար,հանկարծ լսեցի:-Չես կողմնորոշվում?
-Չէ:(կոպիտ պատասխանեցի ու նույնիսկ չնայեցի ,թե ով էր հարցն տալիս,հանկարծ ինչ որ մեկն քաշեց ձեռքիցս...
YOU ARE READING
Անավարտ սեր
RandomՆախորոք ուզում եմ ասել,որ սա սովորական պատմություն չի,որտեղ հանդիպեցին աղջիկն ու տղան և սիրահարվեցին:Սա ուրիշ է լռիվ:Կարդացեք ու հետևեք:❤️