SOĞUK AŞK /TAMAMLANDI #Wattys2017

ÖZEL BÖLÜM-3

merhaba sevgili günden güne büyüyen ailem. sizleri çok mu çok özledim. kitap yazmayı helede. öğrenci olmak çok zor iş malesef. neyse bunlarda geçer inşallah. özel bölüm getirmek istedim size. ama şunu farkettim. eskisi gibi yazamıyorum. ara verdiğim, okul dolayısıyla geçirdiğim uzun soluklu maraton olsa gerek diyorum ve bunun biran önce düzelmesini temenni etmekten başka bir şey diyemiyorum. 

beyza_002 olan ismimi değiştirmem dolayısıyla ben yalnış kişi zannetmeyin :)

neyse sizleri çok ama çok özledim. güzel günler yakındır inşallah diyor ve özel bölüm ile sizi yalnız bırakıyorum.... iyi okumalar

SAFA

Fayans üzerinde terliklerin şapıdık sesi geldiğinde açık olan gözlerimi kapattım. Yüzümdeki gülümsemeyi saklamayı başarmak için yanak içlerimi ısırmak zorunda kalmıştım.

"Hİşt Sefa sessiz ol."

"Asıl sen sessiz ol Serdar. Bak annemle babam uyuyor işte."

Sessiz konuştuklarını zanneden ama son ses konuşan çocuklarıma gülmeden edemedim. Hira ile yüz yüze yattığımız ve yatağın yüksek olması nedeniyle yüz ifademizi görmüyorlardı. Gözümü açtığımda Hiranında aynı benimle ifadeyi paylaştığında göz kırparak dukaklarımı oynattım.

"Günaydın sabahım."

Gülümsemesi genişlemiş ve aynı şekilde o da dudaklarını oynatarak cevap vermişti.

"Günaydın gecem."

Her sabah olan rutinimizi gerçekleştirdikten sonra masumcuktan uyanıyor gibi yapmış ve gülümseyerek bize bakan masum ifadelere sahip olan evlatlarımız kollarımızı açarak gelmelerini sağlamıştık.

"Günaydın anne- baba" kucağımda oturan Serdarın yanağına öpücük vererek başını okşadım.

"Günaydın babacım." Aynısını diğer oğlumda annesine yapmış ve bıcır bıcır konuşmalarını dinlemiştik. Geldikleri gibi koşarak kapıdan çıkmışlar ve güzeller güzeli karımla yalnız kalmamı sağlamışlardı.

"Hafta sonlarını bir ayrı seviyorum nedense." Gözünün önüne gelen bir perçemi alarak kulağımın arkasına doğru sıkıştırdım.

"Hmm nedenmiş acaba o." omuz silmişti ama yinede yüzündeki gülümseme kendini korumuştu.

"Hep beraber daha çok vakit geçiriyoruz. Sen varsın, oğullarım var." Elini karnına götürerek okşamıştı. "Cinsiyeti belli olmasada üçüncü çocuğumuz var."

Yüzümdeki tebessüm ile yüzünü kavramış ve dudağına bir öpücük bırakmıştım.

"Sizler bana verilen en güzel hediyelersiniz."

"Sende öylesin Safam." Yüzündeki hınzır gülümseme ile devam etti. "Erim benim." Burnumu kırıştırarak pelüş battaniyeyi kenara ittirerek ayaklarımı sarkıttım.

"Her zaman ki gibi modundasın hayatım." Yüzündeki mutlu ifadeye bakarak adımlarımı odada bulunan ikinci kapıya çevirdim.

Hira

Oflayarak yataktan kalktım ve üzerime çeki düzen vererek küçük afacanların sesine doğru gitmeye başladım.

"Hayır Serdar o olmaz annem kızar ama." Kapının pervazında bana sırtı dönük olan çocuklarımı sessizce dinlemeye başlamıştım.

"Off sende kız gibisin oğlum." aralarındaki diyalog hoşuma gitmeyen kelimeler kullanılarak devam etsede kahkahama engel olmak adına elimi ağzımın üstüne kapattım. Bu oğlan hiç uslanmayacaktı nedense.