Ne de güzel sevdi.
Rüzgarın saçlarını yüzüne çarması gibi. Yaz ortası yağan ısrarlı yağmura güldüğü gibi sevdi. Gün ışıklarının yüzündeki yansımaları, senfonideki çello sesi gibi.Sevdi.
Kedisine sarıldığında gözlerini kapatıyor gibi.
Toprakta yürürmesi, ilkbahar çiçeklerini koklaması, çizimlerindeki keskin kavisin tutkusu, bir teoriyi defterine not etmesi, kelimelerin arasında kendini unutması...Kırmızı gibi ve bir buket karanfil.
Güzeldi...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tayf
Spiritual"Kollarımı geriversem uçmayı dene diyecekler, Uçurumlar senin, kırlangıç fırtınam Yarınlar mavilik." Bir seherin ilhamıdır bana bunları yazdıran.Bir renk tayfı ki gözlerimin önüne serilen, büyülenmişçesine bakakalıyorum.Yazdım yazacağım.Çünkü hayat...