2.BÖLÜM:
Bugün inanılmaz derece de mutlu bir şekilde açtım gözlerimi. Sanki dün yaşadıklarım rüyaydı. Luhanın bana çıkma teklifi etmesi… Kabul etmem… Yoksa rüya mıydı? Hayır değildi… Rüyamıydı ki acaba. Neyse ya hazırlanmam lazım bir an önce. Babam bekletilmekten hiç hoşlanmaz. Beni babam okula bırakıyor da sabahları. Hızlıca hazırlanıp aşağıya indim.
-“Günaydın anne” dedim ve yanağına küçük bir öpücük kondurdum.
-“Günaydın kızım, gel otur. Aç karnına gitme.” Dedi. Ay beni de düşünürmüş annem. Annelerin en güzeli.. Dün akşam ki hareketinden dolayı biraz sinir olsam da şimdi affettim. Ramen yapmış annem… Normalde çok fazla ramen yediğim için kızar ve kahvaltıya kesinlikle ramen yapmaz. Hemen oturdum, hızlı hızlı yemeye başladım. 5 dakika içinde iner babam yukardan. Afiyetle rameni mi bitirdim ve babam aşağı indi. Yaşasın. :D iki dakika önce gelse tüm gün o rameni düşünecektim.
-“Hadi çıkalım.” Dedi. Tamam anlamında kafamı sallayıp arkasından yürümeye başladım. Arabaya bindim. Babamın şirkette işleri çok yoğun. Sadece sabahları okula giderken görüyorum. Zaten babamla pek bir samimiyetimiz yok. Bana bir şey söylemesi gerektiği dışında çok az konuşuruz. Diğer baba kızlar gibi değiliz yani.
-“Okul nasıl gidiyor?” dedi. Çok nadir soru sorar ve belli başlı sorular sorar.
-“İyi.” Dedim. Çok iyi olmasa da çok kötü değil yani, her öğrenci gibi.
-“İyi dersler.” Dedi. Ben de okula geldiğimizi anlayıp indim. Okulun bahçesine girip yavaş yavaş yürümeye başladım. Herkes bana bakıp konuşmaya başladı. Bazıları dalga geçer gibi bakıp gülüyordu, bazıları da sinirle bakıyordu. Bu rüya olmadığının kesin kanıtı :D Peki Luhan nerde.. Evet, gördüm arkası dönük. Her zamanki gibi arkadaşları Sehun ve Lay’ın yanında.
…….
“Geldi. Seni arıyor gözleri.” Dedi Sehun pis pis sırıtarak.
“Benim ki mi? o.O Gidiyim ben bari sevgilimin yanına.” Dedi yine aynı şekilde sırıtarak Luhan.
Lay: “Duyduğuma göre Hye Mi’nin babası çok zenginmiş.”
Sehun: “Tuhaf.”
Luhan: “Tuhaf olan ne?”
Sehun: “Babası bu kadar zengin ve kız. Çok popüler olması gerekirdi. Ayrıca doğru düzgün giyinmiyor bile.”
Lay: “Belki evlatlıktır. :D”
Luhan: “Saçmalamayın, ben gidiyorum biricik sevgilimin yanına.”
…….
Luhan önüne döndü, buraya doğru geliyor. Kalbim yine hızlı hızlı çarpmaya başladı. Derin derin nefes al. Geliyor, yaklaştı ve geldi.
-“Günaydın aşkım.” Dedi.
-“Günaydın” dedim. Bu biraz soğuk mu oldu ki? Neyse ya her şey zamanla.
-“Dün aceleyle gittin?” dedi küçük çocuklar gibi dudak büzerek. Kıyamam ya….
-“Evet ya kusura bakma. Akşam arayacaktım sonra numaranın olmadığını hatırladım. Neyse… Bugün telefi ederiz olmaz mı?” dedim. Şu an tatlılıktan öleceğim resmen.
Telefonumu eline aldı ve BAY YAKIŞIKLI diye ekledi kendini. Beni de CADI diye kaydetti. Gıcık ya..
-“Cadı mı? Sensin cadı.. Yakışıklıymış. Hah sen onu benim külahıma anlat.” Dedim. Göze göz dişe diş sonuçta. :D
-“Ne yani ben yakışıklı değil miyim?”
-“Ne yani ben cadı mıyım?” dedim aynı onun gibi.
-“Tamam ya tatlı cadım diye kaydetsem olur mu?”
-“Olabilir.”
-“Bak değiştirdim. Hadi okula girelim ders başlar birazdan.” Dedi. Başımı onaylar biçimde sallayıp yürümeye başladık. Benimle sınıfın kapısına kadar geldi.- Sınıflarımız arasında bir sınıf var zaten.-
-“Hadi git.” Dedim. “Ders başlamak üzere.”
-“Hadi gir içeri öyle gideyim.” Dedi. Kibar çocuğun hali başka oluyor ya.
-“Tamam, girdim bak. Hadi iyi dersler.” Deyip bir adım sınıfa doğru attım. Gülerek arkasını döndü ve sınıfa doğru ilerlemeye başladı ve sınıfına girdi.
Hocanın yanına gitmem gerekiyordu ya. Nasıl da unuttum. Tabi Luhan bende akıl bıraktı mı ki? Hemen hızlı hızlı yürümeye başladım. Önce bir tuvalete gidip tipime bakıyım. Zaten tuvalet öğretmenler odasının yakınında. Tuvalete girmemle kendimi yerde bulmam bir oldu. Bu kız kim ya. Bana çelme takıyor.
-“Luhan’a fazla güvenme. Önce seviyormuş gibi davranır, sonra herkesin içinde seni seviyorum dedirtir ve seni terk eder….
Bölüm sonu…..
