Karanlığı sevdim hep.
Zifiri karanlık bi odanın,
Derin sessizliğinde;
Boşluklara dalmayı sevdim hep.
Güneşi sevemedim bi türlü
Sesi sevemedim,
Çünkü o odada ne gözün çalışır ne kulağın ne de dilin,
Tek kalbini dinlersin, O boşluğa baktığında;
Görmek istediğini görür gözlerin,
Kalbinle bakarsın, Yüreğinle duyarsın.
Her şey çok iyidir,
Ta ki Güneş Doğana Kadar..!
-R.T
