Broken.

77 7 0
                                    

Ik werd wakker in de armen van mijn moeder.Helemaal stijf van hoe ik sliep.Zou ik naar school gaan?Of niet? Ja, ik zou toch gaan.Het is echt tijd om mijn verleden achter me te laten.Ik maakte me klaar en vertrok. Mijn moeder sliep nog toen ik wegging.

"Zie eens!Wie we daar niet hebben!", hoorde ik toen ik na 10 minuten op school aankwam. Ik draaide me om en zei:"Oh hello! Oeh, gaat het goed met je knie?Ik hoorde dat je van je fiets bent gevallen en toen je zag dat je een schrammetje had de ambulance had gebeld?", het was natuurlijk dikke bullshit maar ik wilde hem gewoon eens voor schud zetten.Zijn vrienden lachtten stiekem. Maar Dylan keek alleen maar boos. Toen kwam Anna eraan, ze gaf Dylan een vieze blik en trok me mee de school in, aangezien ik in de fietsenstalling stond.

"Waarom stond je bij hem? Wil je ook een gebroken hart? Nou ja, je eigen keuze... Maar weet je wie er wel leuk is?Matt!Zijn beste vriend, hij is tenmiste wel een toffe gast!", ze bleef maar doorratelen hij tof en hoe perfect en hoe lang en hoe knap en lief en hoe trouw en hoe dit en dat hij is!Maar ik luisterde niet.Want het volgende moment stoorde iemand men gedachtes. Dylan.

Uhh, ik begon hem serieus irritant te vinden!"Weetje mevrouwtje, ik heb echt medelijden met jou familie!Hoe kunnen ze leven met jou?", riep hij. Ik heb normaal altijd een woordje terug maar deze keer niet. Ik keek naar de grond en voelde de tranen achter mijn ogen prikkelen. Maar ze kwamen er niet uit. Anna keek me bezorgd aan, Dylan en zijn vrienden keken me raar aan.

Ik kon het niet meer aan en liep weg. Met Anna achter me aan."Jay! Wat nou?Gaat het?", vroeg ze terwijl ze me in probeerde te halen.Ik antwoordde niet maar bleef stil staan.

Toen werd ik echt boos!Hoe durfte hij over mijn familie te beginnen! Hij deed me mateloos pijn ookal wist hij dat zelf niet eens!Ik draaide me om ,terug richting Dylan. Anna kon het allemaal even niet volgen maar volgde me wel.

"Jij lelijke drol met pis eroverheen!!!! Als ik jou was zou ik een DNA- test laten doen bij jou, want ik ben er eerlijk gezegd 100% zeker van dat je 3 kwart aap bent!!! Dus in plaats van mij hier een beetje belachelijk te maken kun je liever naar de dierenarts gaan!! Ohja PS:het enige wat je hoeft te doen om jezelf belachelijk te maken is je naam zeggen!!!", Riep ik woedend naar hem ik begon hem op zijn gespierde lijf te slagen. Maar hij kon er blijkbaar tegen want hij liet me mijn gang gaan. Na een minuutje viel ik huilend op de grond. Huilend en gebroken lag ik daar. Het boeide me allemaal geen re*t. Ik zit hier op de grond te huilen... wat zullen de mensen van mij denken...? Het maakt me niet uit of ik nu gepest zal worden want ik word al heel mijn leven gepest door het lot.

Never meant to be...Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu