Never meant to be...

Dylan talk

Ik liep naar mijn moeder pakte de autosleutels uit haar tas terwijl de tranen er nog volop uitliepen.

Ik startte de auto en zoemde weg. Terug naar huis, het boeide me niets hoe dat mijn moeder thuiskwam.

Ik kwam aan thuis, maar ohnee ik ben mijn huissleutels vergeten.

Ik keek op mijn gsm.

Half 6.

Mijn moeder zou waarschijnlijk pas morgen aankomen als ik op school zit dus wat zal ik eens gaan doen?

Mijn tranen zijn ondertussen al opgedroogd.

Ik besluit na 10 minuten om naar school te vertrekken.

Zonder een tas... Pff ja whatever.

Ik zal waarschijnlijk wel de eerste zijn op school dus kan ik ook nog eventjes slapen.

Zuchtend en moe vertrok ik naar school.

7uur was het toen ik aankwam.

"Hallo", zei een harde stem achter me.

Oh, was hij er al?

Er was nog niemand?

Ik draaide me om en zei rustig:"Wat is er?" Hij ging naast me zitten op de bank.

"Door jou ben ik ontslagen", zei hij even rustig.

Omgg... euhhmm? Was het door mij? Of euhhmm...

"Was het door mij?", vroeg ik dan maar voorzichtig.

"Ja", zei hij.

Oohh.. nu voel ik mij schuldig, maar 1vraag ik me af: Waarom pest hij me niet of waarom doet hij dan zo rustig aangezien ik de reden ben dat hij onslagen is....

" Waarom pest je me dan niet terug?", vroeg ik voorzichtig.

Toen was het stil.

Hij draaide zich naar me om zodat we naar elkaar keken, maar verder zweeg hij.

" Dylan...", zei ik aandringend.

"Ik heb je gezien. Om duidelijker te zijn: ik heb het gezien."

"Ja hoor! Lekker duidelijk!! Wat bedoel je oliedrol?", vroeg ik ongeduldig.

"De klap", zei hij.

Onmiddellijk keek ik naar beneden.

Ik wendde mijn blik af.

Draaide terug naar voren en bleef als vertstard kijken.

"Het spijt me ik had medelijd-"

"Je hoeft geen medelijden te hebben!!! Waarom zou je???!! Je hebt hetzelfde gedaan?? Je hebt me gebokst enzo weet je nog???

Je hoeft geen medelijden te hebben, laat me gewoon met rust!!! Ik kan ool zonder je.", met die woorden liep ik het gebouw in.

P.O.V from Dylan

Ik keek Jaynee na.

Waarom werd ze eigenlijk boos?

Ik had gewoon medelijden met haar, terwijl ZIJ de reden was dat ik werd ontslagen!!

Eigenlijk was ze wel mooi.. met haar bruine haar en lichtgroene ogen...

Ik ben eigenlijk geen  harteloze rijke stinkerd!

Integendeel...

Als mensen naar mijn uiterlijk kijken gaan ze er meteen vanuit dat ik rijk ben, maar dat ben ik helemaal niet.