In de auto

63 6 0
                                    

Ik stapte met een ongerust hart de auto in.

"Zit.", riep mijn moeder tegen me alsof ik een hond was.

Zuchtend viel in slaap.

Ik droomde over een fijne wereld waarin er vrede was, normaal zou ik er niet over moeten dromen.

Maar zou het de realiteit moeten zijn!

Toen ik een tijdje erna mijn ogen open deed zag ik dat we nog steeds reden. Al 2u nu.

Gelukkig doet mijn moeder nu niets ergs... Ze zat nog steeds te rijden.

Na vijf minuutjes voelde ik opeens dat de auto alle kanten opging, ik keek naar het voren.

Mama had het stuur losgelaten en zocht iets in haar tas.

"Mam!!", riep ik verontwaardigd.

"Hoe je klep meid", zei mama waarschuwend.

Nog steed bleef de auto alle kanten op gaan. Tuuterend auto's achter ons. Mensen die aan de kanten gingen staan.

Dan haalde ze er een fles uit.

Een fles whisky.

Ze pakte het stuur terug vast en de auto bleef gewoon op de weg.

Moeder pakte de fles whisky en stak ze tussen haar lippen.

Met volle teugen slok ze de whisky in.

"Mam! Je rijd", riep ik naar haar.

"Zwijg of ik gooi je uit de auto!", zei ze boos. Rustig dronk ze verder met 1 hand aan het stuur.

Ik liet haar haar gang gaan, wat kon ik anders doen?

Ik had geen zin dat moeder met een glazen fles mijn gezicht open ramde!

Dus bleef ik maar stil.

Na 3 minuutjes had mam de 1l fles al op.

Opnieuw pakte ze er een uit haar tas waarbij ze de auto weer liet slingeren over de weg.Boze voetgangers en auto's riepen ons na.

"Mam alsjeblieft...", zei ik zacht.

Ze zei niets maar pakte het stuur terug vast en dronk de nieuwe 1l- fles opnieuw op.

"HAHAHAHHHHA!!!", Riep moeder opeens.

"Wat is er?", vroeg ik nieuwsgierig.

"Die auto was geel!!! Whahahhaha!!! Hoe kan dat in hemelsnaam!!", begon moeder loeihard te roepen.

Duidelijk dronken.

Ik werd nu echt bang.

Ik keek haar fronsend aan via de achteruitskijkspiegel.

Ze keek me ook aan, in plaats van op de weg te kijken.

Ze graaide naar iets op de passagiersstoel, maar bleef me strak aankijken.

En op dat moment dacht ik dat mijn hart 2 tellen oversloeg.

Moeder had de fles whisky tegen de voor ruit gegooid.

Al de stukjes glas groeven zich in mijn gezicht en lieten sneeën achter.

De wind van de snelheid die we reden kwam samen met de stukken glas in mijn gezicht me terecht.

Mijn gezicht was verminkt.

Mam zette de auto aan de kant, en 10 seconden hoorde ik niets.

Ik was precies verdoofd, en keek met tranen in mijn ogen naar 1 punt.

Maar opeens had ik oogcontact met Mama. Via de achteruitskijkspiegel

Het volgende moment proestte ze het uit.

Nog nooit tevoren had ik haar ooit zo hard horen lachen.

Ik pakte mijn gsm en keek naar mezelf.

Lip was uitgebarsten, op mijn voorhoofd zat vol bloed.

Mijn kaken lagen open en mijn ogen zijn helemaal rood.

Huilend bekeek ik mezelf terwijl mam me nog steeds zat uit te lachen.

Never meant to be...Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu