Powoli zatapiam się w niej jak w miękkiej pościeli
Powoli odpływam w inny wszechświata zakątek
Do oczu już cisną się łzy, które zaczynają płynąć
Powoli smutek odlatuje w ciemny kąt
duszy
Powoli umysł zapełnia się dziwnymi myślami
Do oczu przestają cisnąć się bezsensowne łzy
Powoli rozmyślam o tym co się właśnie dzieje
Powoli muzyka wypełnia całe moje
ciało
Myśli stają się niespokojne
Czy to co jest we mnie jest tym ulubionym
Na pewno ulubionym skoro kiedyś się przy tym zabiłam
