The Lake HOUSE(KathNiel)

Chapter 9

       CELINE*

Kinabukasan pagkatapos ng Lunch namin ni Tita Jean, nagpaalam ako sa kanya na pupunta sa Lake House.

I can put it directly in his eyes, kung kaya ba nyang basahin ang sinasabi ng mata ko.

The most natural thing to say is magpakatotoo dapat, hindi ko alam kung anong kalalabasan. I will be ready for this dahil tama si Maggie kailangan nyang malaman.

Nagbihis ako ng pink sleeveles at pinatungan ng lightblue na blouse, hindi ko sinara ang mga botones nun. Tinali ko rin ang buhok ko, dinala ko yung phone ko saka lumabas.

Duniretso ako sa Shortcut na dinaanan ko, isang linggo ko rin namis ang lugar nato. Especially the person i met this place, is i really missed the most. Ganun din kaya sya?

But sunddenly i found myself alone, walang Elison na nasa paligid. Kaya pumunta ako sa tulay, at tulad ng ginagawa ko. Umupo ako dun nilusong sa tubig ang mga paa ko. Q

I feel loneliness, why im feeling this way? Nagalit ba si Elison sakin dahil sa hindi ko pagpunta dito?

Hindi ko alam kung hanggang anong oras ako magtatagal dito, ayoko naman pumunta sa bahay nya dahil nakkahiya. Pinagmasdan ko na lang ang ganda ng paligid, mahinang agos ng tubig mula sa paa kong gingalaw.

I heard some footsteps came kaya agad akong lumingon, i was smiled when i saw Elison na nakatayo sa likod ko. Hes wearing a white tshirts and black pants, kahit sa simpleng damit ang lakas parin ng dating nya. Ngumiti ako sa kanya pero at nagulat ako ng ngumiti sya pabalik.

"Gusto mo sumama?" Tanong nya.

"Saan?" Sagot ko, tatayo na sana ako pero bigla syang lumapit at inalalayan ako. "Slamat." Isa pa yan sa nagustuhan ko sa kanya napaka gentleman.

"Sa dulo ng Lake nato." Tumgin sya sa malayo. "Alam mo bang may maliit na falls dun?" Binalik nya sakin ang tingin nya.

"Talaga?"

"Yes, so if you want, I'll take you there." Dun ko lang napansin ang maliit na bangka sa likod namin. Lumapit sya dun at inalis ang tali nun, wala naman yan kanina ah?

"Where did you get that? Tanong ko. Cause i remembered theres no boat here when i just arrive earlier.

"Hindi mo napansin ang pagdating ko, nakatalikod ka kaya hindi mo ako nakita." Paliwanag nya saka naunang sumakay dun, tumingin sya sakin.

Who would believe a such thing?

Imposibleng hindi ko sya naramdaman, hindi naman ako ganun kamanhid.

"Ei sasama ka ba?" Balik ko sa realidad ng magsalita sya, ngumiti sya sakin. So i ignore it.!

Lumapit na ako sa kanya, nilahad nya muli ang kanyang kamay para alalayan ako. Nang mkasakay ako ay nilagyan nya ng tela yung pwedeng upuan dun sa bangka.

"Seat here." Sabi nya kaya umupo ako dun. Nagsimula na syang magsagwan, kaya umusad narin ang bangka.

What im trying to say?
Kailangan ko bang iopen sa kanya yung nangyari lastweek? Para kasing hindi sya interesadong pagusapan yun eh.

"Whats bothering you,?" Nagulat ako sa tanong nya, eto na ba yung pagkakataon para sabihin ko yun. Patuloy lang sya sa pagsagwan, magkaharap kame kaya malamang napansin nya ang pagiging tahimik ko.

"That happened lastweek." Agad kong sagot at sumiryoso naman sya.

"Ayun ba? I'm sorry mukhang nabastos talaga kita." Huminto sya sa pagsagwan at tumingin sa mga mata ko. "I didn't mean to do that, Celine yun ba ang dahilan kung bakit ngayon ka lang pumunta dito?"

What should i say?
His eyes staring at me na parang ang dame nyang gustong itanong, pero binibigyan nya ang sarili nya nang limitasyon.

"Of course not, naguguluhan lang ako kung bakit mo ginawa yun." Sabi ko.

"Kalimutan na natin yun,i will promise, I've never do that again." Ngumiti na ulit sya at nagpatuloy sa pagsagwan,.

They will reach the Falls middle of the Lake, sobrang ang ganda nito, at ang lakas ng ingay na pagbagsak ng tubig. Tinabi ni Elison ang bangka sa gilid nun, at inalalayan nya akong bumaba sa batuhan.

Does Fairytale really exist?
Para kasi akong nasa isang Falls sa isang Fairytale dahil sa ganda ng lugar, maraming halaman sa paligid at ibat-ibang kulay ng bulaklak.

"Let's go there". Sabi ni Elison kaya hinawakan nya yung kamay ko at sabay kameng pumunta sa ilalim ng falls.

Hindi sya malalim dahil hanggang tuhod lang namin, bumitaw ako sa kanya at hinawakan ang tubig na bumabagsak mula sa taas. Wala na kong pakialam kung mabasa ako, i am looks enjoying for this.

Lumapit sakin si Elison, mukhang nakatingin lang sya sa kAsiyahang nararanasan ko. Humarap ako sa kanya at hinagisan sya ng tubig, akala ko magagalit sya. But instead binasa rin nya ako, hindi sya tumigil kaya gumanti rin ako. Hanggang kapwa na kame nagbabasaan, para kameng mga batang tuwang-tuwa sa gingawa.

"Stop it." Pagsuko nya, kaya tinigilan ko narin baka kasi mapikon sya. "Look at you? Basang basa ka na."

"Ayos lang, ang saya nga eh." Hiningal rin ako sa ginawa ko, lumapit naman sya sakin, as in malapit na malapit saka nya ako tinignan sa mata.

I got tense and nervous whenever he looks at me like that, eto na naman ang pakiramdam ng puso ko. Pinunasan nya yung basa sa mukha ko at inilagay sa tenga ko ang hibla ng buhok ko na nagulo.

"I like seeing you happy," sabi nya.

"Thank you to brought me here."

"As always to make you happy, lahat gagawin ko." Ano naman bang sinasabi nya, mas lalo akong mahuhulog sa gingawa nya. Ayun na naman yung ngiti nya na nagpapabilis ng tibok ng puso ko.

"I think we're done here, Let's Go." Hinawakan nya ulit ang kamay ko at inalalayan sumakay ng bangka.

I know there was something about him, lalo na sa mga actions nya. Hes the only one who could handle the situation, at para akong isang robot na napapasunod nya sa lahat.

Nang makarating kame sa tulay, tinali nya lang yung bangka. Tapos sabay ulit kame pumunta sa puno malapit sa bahay nya. Hindi naman ako gaano basa kaya natuyo narin ang mga damit namin.

"Wait for me here." Tumango lang ako tapos pumasok sya sa bahay nya.

Saglit lang dumating na sya na may dalang bottle water. Nang makalapit sya sa inuupuan ko, tumabi sya at binigay sakin ang tubig.

"Thanks." Binuksan ko yun at uminom. Nagpahinga lang kame sandali, ang sarap damhin ng simoy ng hangin. Nakakarelax dito sa ilalim ng puno, nakatingin naman si Elison sa may Lake.

"I don't even know, pero alam mo bang sana ganito palagi." Seryoso nyang sabi. "Yung masaya at hindi ako palaging magisa." Yun na naman ang malungkot nyang aura.

Pinilit ko syang pasayahin. Kaya inakbayan ko sya, nagulat sya sa ginawa ko kaya binawi ko agad. "Sorry, gusto ko lang sabihin na wag kang magalala. Palagi na akong pupunta dito. Kaya smile ka na ulit di bagay sayo sad eh." Sya nama ang umakbay sakin, at napangiti kameng nagkatinginan.

"Thank You." Sabi nya. "Halika na kailangan mo kasing magpalit agad ng damit, baka magkasakit ka pa." Tumayo sya at inalalayan nya ako ng tumayo ako, hinawakan nya yung kamay ko at sabay kameng naglakad.

This should be changing for me.
The Devil transform an a Angel, wow as in wow. Maggie's right. And im happy, im so happy.

TBC...

VOTE&COMMENT.
MARAMING SALAMAT...