CELINE*
He was walking in front of me na hindi man lang lumingon. Basta diretso lang sya sa kanyang paglalakad. Then we reach the back door, wait bakit dito kame pumsok instead sa main door.
"I never used the main door at nakalock yun kaya dito ako dumadaan sa back door." Paliwanag nya, naisip nya sigurong nagtataka ako sa pagdaan namin dito.
"Ahh okay." Tipid kong sagot. At kinuha nya ang key at binuksan ang pinto. Pagpasok nya binuksan nya yung ilaw saka nagliwanag ang buong paligid.
Back door pero sala nila ang una namin napasukan. The big ground sala is enough para sa mga pagtitipon na kadalasan ginaganap. Isang set ng Components sa harap ng mga sofa na binabalot ng mga puting tela.
Why?
Is this wierd place na parang wala talagang nakatira dahil sa ayos ng mga gamit. Something thats very different sa mga bahay na napupuntahan ko. That walls have a many painting like an a gallery. The chandelier na sobrang laki na nkatapat sa mismong center table. And the family frame na lalapitan ko snaa ng.
"Are you okay?" Nagbalik ako sa realidad ng lumapit si Elison sakin.
"Yeah." Hindi ko na nalapitan.
"Let's go." Sumunod ako sa kanya papunta sa kusina, hindi narin ako nagisip ng kung ano-ano.
Can i stepped in wrong place?
He brought me in simple kitchen and beautiful as well. Kulay brown ang theme ng Kitchen, like cabinets at lababo nito. That dining is a small but brown furniture also, glass din ang mga door ng cabinets kaya kitang kita ang mga gamit na satingin ko ay mamahalin.
"Sit down Celine. Iprepared ko lang tong dala mong food at yung food na luto ni manang." Ngumti ako sa kanya bilang sagot, umupo narin ako sa bakanteng upuan.
I saw him like a gentlman person and i was comfortable for him. Wala akong nakikitang mali at dahilan na masama syang tao. Kaya kahit strangers parin sya sakin ay sumama parin ako sa kanya.
"May be i can help." Sabi ko.
"Nope! Jan ka lang bisita kita kaya dapat lang na pagsilbihan kita." Sinabi nya yun kahit nakatalikod sya sakin.
He takes a two platesmat at dalawang pinggan saka inayos sa harap ko, kumuha din sya ng dalawang baso at dalwang pares na kutsara at tinidor.
It is like a husband prepared to lunch for his wife, and eating together thats very gentle.
Nilagay narin nya ang mga pagkain sa harap ko, kumuha sya ng juice sa ref at pitchel na malamig na tubig. Saka sya umupo sa tabi ko.
"Let'S eat." Nilagyan nya ako ng rice sa plate ko at pork adobo. I hate meats pero dahil sya ang ngprepared at hindi ko kayang tanggihan.
"Ako na." Kukunin ko sa kanya yung bowl ng adobo ng magdikit ang kamay namin. Agad ko naman binawi yun dahil mukhang hindi nya rin yun ibibigay sakin.
"Hyaan mo ako Celine. Nasa bahay kita kaya its normal na gawin ko to, but once na nasa bahay mo ako hahayaan din kitang pagsilbihan ako." Ngumiti sya sakin kaya ngumiti rin ako pabalik.
This all happened and whenever i have to accept the fact the its really happened. Either gusto ko hindi pero nangayyari at gusto ko ang nangyayari. Thats why.!
Tahimik lang kameng kumain at hindi ko maiwasang hindi sya tignan. I saw to sadness in his eyes pero ano ba ang kailangan kong gawin para mawala yun.
"Hindi mo ba gusto yung pagkain?" Biglang tanong nya.
"Gusto ko." Sagot ko.
"Pero hindi ka kumakain?"
"Sorry!" Yumuko naman ako at ngsimulang sumubo ng pagkain.
"If you dont want that food, tell me para naman alam ko kung ano yung pagkain na gusto mo hindi."
"Masarap naman sya."
"But i saw that you didn't like it?"
Mukhang nababasa nya tlagaa ang actions ko. Na disappoint ko yata sya, imbes na gumawa ako ng way para maging masaya sya pero eto ako at nagiinarte.
"Sorry!" Im so damn speechless.
"You dont have to say sorry.! Atleast alam ko na kung ano yung ayaw mo." Ngumti sya sakin, hindi sya galit.?
Pagkatapos ng lunch namin dalawa. Nagpresinta parin sya na linisin ang pinagkainan namin. Nilagay ko naman sa basket yung mga gamit ko.
The silence feeling worried for me.!
Sana hindi ko talaga sya nagalit dahil sa inasta ko. Kasi kanina pa nya ako hindi kinakausap eh.
I was a such big failure. Wala pa nga akong nasisimulan eh feeling ko failed na agad ako. Hes cold personality back and i dont know what to do.
"Elison are you mad?" Tanong ko. Humarap sya sakin ng nakangiti. Ano ba tong nararamdaman ko sa kanya, hindi ako to pero gingawa ko dahil ayoko lang syang magalit sakin.
Hindi nya inalis ang tingin sa mga mata ko habang palapit ng palapit sakin. Ako naman ang paatras ng paatras sa pagiwas sa paglapit nya.
Hanggang naramdaman kong wala na akong aatrasan, at tuluyan na syang nakalapit sakin. My heart beating so fast at alam kong napakalakas ng effect nya sakin. Tuluyan nya na akong nacorner at hinarang ang dalawa nyang kamay para hindi ako makatakas.
"Elison what are you doing?" Sa sobrang lapit ng mukha namin sa isat-isa nagawa ko parin magsalita.
"I want to see you're eyes." Naamoy ko yung hininga nyang amoy adobo shemay. Ganun din kaya ang naamoy nya sa hininga ko.
"Bakit?"
"I didn't mad you anymore, and I'll stay by you're side as long as you want me too."
"Anong ibig mong sabihin?"
"Did i kiss you?" Oh my ghad. Ano bang sinasabi nya? Seryoso ba sya? Kasi hindi ko alam kung anong isasagot ko, hindi ko sya boyfriend bakit nya ako hahalikan.? "Im sorry,tinakot ba kita?" Lumayo na sya sakin at nakahinga na ako ng maluwag.
What did he do?
It was really wierd actions from him. May be he can laughing right now dahil sa reactions ko. But seriously hindi ko man nagawang sumagot, pero gustong sabhin ng puso ko na pumayag ako.
"Ihahatid na kita sa taas. Kailangan mo narin kasing magpalit ng damit, i was forgoten na kumain ka na hindi man lang nakapagayos." Sabi nya.
"Ako rin nawala sa isip ko. Hindi kasi malamig sa loob ng bahay mo."
"Bukas kasi ang heater kaya hindi nilalamig, halika na para makapagpalit ka." Kinuha nya yung bagpack ko at umakyat sa stairs kaya sumunod ako sa kanya.
Medyo may kalakihan din ang hallway sa secondfloor. Limang pinto ang nakita ko na sa tingn ko ay mga kwarto. Dinala nya ako sa kwarto malapit sa dulo ng hallway.
"This is my sister's room. Pwde mo gamitin ang gamit nya, dont worry mabait yun."
Wow as in wow.
The room is very classic dahil sa tema na kulay lightblue, isang king size bed na kulay peach ang mga sapin. Isang TV set at munting sala, kulay peach din ang mga kurtina. Malinis at halatang pambabae ang ngmamay ari nito.
I use her comfort room, maging eto ay umayon din sa kulay ng kwarto. Mabango at nakkafresh na paligid.
Ngsimula na akong maligo, ngmadali ako dahil baka maabutan kame ng kasama nya dito sa bahay. Ayoko magisip sila ng masama samin dahil kame lang ang nadito.
Lumabas narin ako nang natapos akong magbihis. Katulad kanina hindi narin nya ako Kinausap, siguro nahiya din sya dun sa ginawa. Hinatid nya ako sa shortcuts pagkatapos nyang binigay sakin ang basket na dala nya, tinalikuran nya na ko without saying anything.
That's the person really wierd.
Tinahak ko na ang daan pauwi sa bahay ni Tita Jean. Thanks for the wonderful day Elison kahit nasira ko. Hmpt.
TBC...
Note:
Celine&Maggie pic in multimedia.
VOTE&COMMENT.
MARAMING SALAMAT.
