Aşkı Hissetmek(ASKIYA ALINDI)

Aşkı Hissetmek-Bölüm 2

Yanına gidip konuşabilirdim. Fakat endişesi her halinden belli oluyordu ve benden çekineceğini düşündüm. Onda beni kendine çeken birşeyler vardı, hissedebiliyordum. Adımlarımın hızlandığını farkettim ve Jordan'ın yanına doğru gitmeye başladım. 

"Hey, ımm.. Merhaba ." Yanaklarındaki hafif gülümsemeyi farkedebiliyordum. 

"Merhaba. " 

"Ahh,ben Emma. Sen de Jordan olmalısın." 

"Evet.. Emma, tanıştığımıza sevindim."

Adımı telaffuz ederken sesi o kadar saf ve temizdi ki tüm gün onu dinleyebilirdim.

"Ben de öyle, birlikte yürümeye ne dersin ?"

Gülümsedim ve birlikte ilerlerken aynı adımlarla ilerlediğimizi farketmem uzun zamanımı almadı.

"Bugün okulda birileri canını sıkan birşey söylediyse onları fazla umursama. Yeni gelenlere karşı hep bir zaafları vardır. Az kalsın unutuyordum, sana yapılabilecek şakalara karşı önlemini şimdiden almanı öneririm."

"Teşekkür ederim Emma. Yeni tanıştığım birinin beni düşünmesi büyük incelik."

Adımlarımız yavaşladı. Sanırım aynı sokakta oturuyorduk. Ben böyle düşünürken Jordan ;

"Sanırım küçük yolculuğumuz burada sona eriyor." dedi.

"Küçük yolculuğumuz sona eriyor ama ikimiz için yeni bir komşuluk başlıyor."

"O halde yarın sabah birlikte okula gitmeye ne dersin Emma ?"

Kalbimin hızla çarptığını hissedebiliyordum. Bu çocuk beni kelimenin gerçek anlamıyla etkiliyordu.

"Tabii, neden olmasın ?"

"Sabah sekizde burada bekliyor olacağım." 

Uzun zamandan sonra ilk defa böyle hissediyor olmamdan davranışlarım da etkilenmiş olmalıydı ki annem ;

"Dünyadan Emma'ya. Burda sana ihtiyacımız var." dedi.

Mutfağa ilerledim ve ev halkıyla birlikte masa hazırlamaya koyuldum. Misafirleri sevmezdim. Bu yüzden anneme bugün evde olmak zorunda olup olmadığımı sordum.

"Tabii ki de buna mecbur değilsin Emma. Misafirleri sevmediğini hepimiz biliyoruz."

Annem harika bir kadındı. Onu seviyordum. Yukarı odama çıktım ve üstümü değiştirip ağaçeve doğru yola koyuldum. Birkaç adım ilerlemiştim ki birden aklıma Jordan'ı çağırma fikri geldi. Kapıyı çaldığımda açan annesiydi.

"Ah, merhaba. Ben Emma. Jordan'ın okuldan arkadaşıyım ve aynı zamanda karşı komşunuzum. Düşündüm ki Jord..."

"Merhaba, Emma." Annesi ;

"Siz konuşmaya devam edin. Benim biraz mutfakta işim var. Bu arada ben Rose. Tanıştığımıza sevindim Emma."

"Ben de Bayan Rose."

Annesi mutfağa doğru ilerlerken Jordan'a ;

"Ağaçeve doğru gidiyordum ve düşündüm ki belki benimle gelmek istersin."

"Ağaçev fikri kulağa hoş geliyor. Ceketimi alıp geliyorum."

NOT: İlk hikayemiz olduğu için hatalarımız olabilir ve bunları bize söylerseniz çok mutlu oluruz,umarım beğenirsiniz.Keyifli okumalar :)