Üstüne giydiği kot ceket ve içindeki Metallica t-shirt'ü onun gerçek ruhunu yansıtıyordu. Çekingen, asosyal görüntüsünün içinde çılgın, eğlenceli bir Jordan saklıydı belli ki.
"Evet, hazırım. Gidebiliriz."
"Ağaçeve bayılacağına eminim Jordan."
"Zevkine güveniyorum.” diye karşılık verirken yüzündeki ufak gülümsemesinden gözlerimi ayıramıyordum.
...
Ağaçeve vardığımızda zamanlamamızın harika olduğuna dair bir karara vardım. Gün batımı,belki de dünyanın en güzel manzaralarından birisidir.Hiçbir şeye değişilmez. Buraya gelmeyeli uzun bir süre olmuştu.Kapıyı ittirdiğimde çıkan cızırtıyı bile özlediğimi fark ettim,ne kadar sinir oluyordum bu sese!
"Aşırı derecede kitap kurdu olduğun çok belli,adeta ufak bir ağaç kütüphanesi!"
"Kitap okumak için en iyi yerin burası olduğunu düşündüğüm için evet,burası benim ufak ağaç kütüphanem ."
“Düşünmekten,gerçeklerden kaçmanın en iyi yoludur kitap okumak…”
Gülümsedim,gülümsedi. Raflara doğru ilerleyip, kitaplara biraz göz attıktan sonra bir kitap seçip aldı. Pablo Neruda'nın Aşk Şiirleri.
"Demek Bayan Emma şiir de okuyor."
"Şey..Her zaman değil. Bazı geceler güzel olabiliyor."
Ben böyle dedikten sonra kitaptan bir şiir okumaya başladı.
"Bu gece en hüzünlü dizeleri yazabilirim
Şöyle yazabilirim :' Yıldızla yüklü gece,
Masmavi yıldızlar titreşir uzaklarda.'
Döner gökte, şarkı söyler gece rüzgarla.
Bu gece en hüzünlü dizeleri yazabilirim
Sevdim onu, o da sevdi beni bazen."
Pablo Neruda'nın en sevdiğim şiirinden bir kısım okuması tesadüf müydü ? Yoksa aşkın bize tanıdığı bir şans mı ? Peki ya Jordan'ın aşırı derecede güzel şiir okumasına ne demeliydi? Tam bir şair edasıyla okumuştu…
"Jordan..En sevdiğim şiiri aşırı derecede güzel ve etklileyici okuduğunu belirtmek isterim."
Bana baktı ve gülümsedi. Gülümsemesi gözlerine, oradan da kalbime yansıyordu adeta.
"Böyle düşünmen beni sevindirdi."
Pencerenin önündeki koltuğa oturdum. Yanıma oturması için elimle koltuğa hafifçe vurdum. Yanıma oturdu. Pencereden bakıldığında gün batımı görünüyordu.Dalıp gittiğiniz her seferde,nasıl bu kadar çabuk sonlandığına bir türlü anlam veremediğiniz güzellik…Sessizliği bozan Jordan oldu.
"Harika bir manzara. Uğruna şiirler yazılabilecek derecede güzel. Ben de günbatımıyla ilgili bir şiir yazmıştım."
Jordan şiir yazıyordu !
"Şiir mi yazıyorsun yani ?"
"Yazıyordum desek daha doğru olur. Çünkü artık yazmıyorum. Uzun bir zaman önce yazmayı bıraktım."
Biraz hayal kırıklığına uğramıştım. Bir insanın sevdiği şeyi yapmaktan vazgeçmesi ne kadar doğru ?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşkı Hissetmek(ASKIYA ALINDI)
Ficção AdolescenteEmma'nın ağaç evinde kendine kurduğu dünyası ve Jordan'ın yeniden yazmaya başladığı şiirleri... İnsanların Emma ve Jordan'ın çok farklı kişilikler olduklarını düşünmelerine karşın Emma ve Jordan'ın birbirlerine aşkı hissettirme hikayesi. "Benim küçü...
