Ur'2 Help me to make you fall for me.

525 9 2
                                    

-->Charles POV

Nandito ako ngayon sa NAIA kakauwi ko lang sa Pilipinas. God! I miss this country I also miss her. I wonder what would be her reaction pag nakita niya ako. Ma recognizes niya kaya ako? Alam ko namang kasing malaki ang nagging improvement ng looks ko. God I miss her! I wanna hug her kaso baka magulat yun makatikim akong flying kick.

Buti nalang pinasundo ako ni Daddy sa airport, at nasabi ko na ipag dala niya ako ng kotse sa driver actually wala naman akong gaanong bit-bit. Isang maleta lang laman ang uwi ko para kay Sashie. Pinahatid ko na yung maleta ko sa bahay saka ako nag tungo sa bahay nila Sashie.

                

Galing ako sa bahay nila Sashie pero sabi ni Manang ala raw siya don. Medyo na dismaya nga ako kasi hindi ko siya naabutan sa bahay nila.. Pero may alam akong lugar kung saan maaring nandon siya sa mga oras nato. Sana lang ay tama ang hinala ko. Gustong-gusto ko na siya makita at mayakap. Ano na kaya ang itsura niyaa ngayon? Tanda parin ba niya ako? Na miss niya kaya ako? Limang taon. Limang taon narin ang nakalipas buhat nung nag tungo kami sa America at ni hindi man lang ako nakapag paalam sa kanya dahil sa biglaang pag alis namin.

Tama nga ang hinala ko nandito siya.Papasa naba kong maging studyante ni Madam Auring?.Ano ba tong babae na to?!  Hindi man lang nya naramdaman na me papalapit sa kanya? Hindi ba niya narinig yung tunog ng kotse?? Binge ba siya? Hay nako.. Lalapit na sana ako pero natigilan ako.. Pinag masdan ko muna ang maliit na bulto ng katawan na nakaupo sa ilalim ng puno, nang matiyak ko na siya ngayun nagsalita na ako..

"Sabi ko na nga ba dito lang kita matatagpuan.." Mukhang nagulat siya.Napawi ang mga ngiti sa labi ko .. Dahil kahit hindi siya humarap alam kong umiiyak siya.. Iniiyakan na naman nya ang walang kwentang lalaking yun..

"Ano naman ang pakialam mo? Anong ginagawa mo dito? Anong kailangan mo at bakit mo ako hinahanap?" Ang sungit lang nireng babaita na ito wala talagang kupas . Sarap lang kutusan sa loob-loob niya.

“Ang sweet mo naman Sash! Ganyan mo ba iwe-welcome ang bestfriend mo na limang taon mong hindi nakita?”  Natatawang sambit nito at umupo sa tabi ng dalaga.

“Bakit ba narito ka ha? Kailan kapa dumating? Lumayas ka nga sa harapan ko at ako’y na aalibad-baran sayo. Shoo chupi! Bumalik ka sa pinang galingan mo!”

 “Wooh! Easy, chillax, kalma ka lang. Akala ko pa naman sa salubingin mo ako ng mahigpit na yakap! Hmmp. Kakarating ko lang fresh from the airport pa ako me JETLAG pa! Sana pala di agad kita pinuntahan akala ko pa naman miss na miss mo na ako.” Nakakatampo na tong babae na ito. Hindi ba niya ako na miss? Hindi ba siya sabik na makita ako?

“Ikaw ma mimiss ko? ASA KAPA! CHARLES DWEIN VITO. ASA! Matapos mo kong layasan? Sino bang may sabi sayo na pagbaba mo ng airport e, puntahan mo ako at bwisitin.” Natutuwa ako kasi alam parin niya ang buong pangalan ko.Hindi ko naming ginustong iwanan siya, biglaan yun kung pwede lang sana na wag na akong pumunta sa America e.

After 30 minutes nakarating na kami sa pupuntahan namin.. Napaka tahimik tulala na naman siya..

 Balik sa kasalukuyan…

"Nandito na tayo." Pagkasambit ko nun ay parang nuong palang siya nag balik sa katinuan nya..Agad akong bumaba ng kotse at umikot ako para pag buksan siya ng pinto.. Ang gentelman ko ba?? ^^

Para siyang nagbalik sa katinuan ng marinig nyang nag salita si  Charles. "Anong ginagawa natin dito?? Kaninong bahay to??" maang na tanong ni Sashie.. Ang laki ng bakanteng space ang sarap gawing garden sabi ni Sashie sa loob loob nya..

"Bahay ko to." Saka ko siya inalalayan palabas ng sasakyan..

"Bahay mo? Bakit tayo nandito??" Takang tanong ni Sashie kay Charles..

"Papatulong nga sana ako sayo e." Sabay kamot nya ng ulo na parang nahihiyang magpatulong kay Sashie. Papatulong sana akong palitan siya sa puso mo..sabi niya sa loob-loob niya . Nak ng tupa CHARLES nababaliw ka na ata sa pagod kung ano-ano naiisip mo.

"Tungkol naman saan??" Kunot noong tanong nya sa binate..

"Sa loob nalang natin pag usapan." Pumasok na kami sa loob..

"Bakit wala kang gamit??" Sabay pamewang pa niya..

"Yun na nga yung papatulong ko sayo ee.." Saka ako pumunta sa kusina at kumuwa ng maiinom. Ref palang ang mayroon to kasamaang palad isang pitsel ng tubig lang ang laman.

"Wag mong sabihin na pag bubuhatin mo ko ng gamit?? Naku Charles tantanan mo ko." Sabay pag tataray nito at namewang pa ng dalawang kamay.

"Mali ka ng iniisip! As if naman kaya mong mag buhat? Ni isang pitsel yata ng tubig dimo kayang buhatin e! Mga gamit pa kaya sa bahay gaya ng sofa!" Nakupo nag taray na naman ang babaeng to kahit kalian talaga napakataray .. Pero okay na tarayan nya ako kesa mag mukmok siya..

"Sobra ka babatukan na kita dyan e!" Sabay pout nya..

"Kahit kailan pikon ka talaga..Tignan mo kung anung furniture ang ba-bagay sa bahay ko.. Samahan mo kong mamili ng gamit sa mall kahit papano naman e may taste ka sa pagpili ng gamit.." Ayan na naman ang pamosong pout nya.. Maryosep Sashie tigilan mo kaka pout mo baka di ako makapag pigil mahalikan kita… Sabi ko sa loob loob ko.. teka-teka! Saan ko ba nakuwa ang ideya na halikan tong luka luka na to? My GAD CHARLES! NAbabaliw kana ata? Limang taon mo lang siya hindi nakita nag kakaganyan kana? MAY GAD! -_-

"Hay nako yun lang pala sige-sige.. Libutin ko muna yung bahay mo." Masiglang sabi niya sabay layas sa harap ni Charles.

"Okay." Mainam pa nga baka kung anu pa magawa ko sa babae na to.. Sabay lagok nya ng tubig..

My Ex is Now A LADY!Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon