KAÇIŞ SONU

3.BÖLÜM

İYİ OKUMALAR😘😘😘

°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•

   Sabah uyandığım da ahtapot gibi vücuduma yapışmış yarı çıplak bir beden vardı. Bacakları bacaklarımın üstünde hareket etmemi engelliyordu. Kafası boynumun girintisinde, yarı bedeni üstümde birisi uyuyordu.

  Bir anda uyku sersemi ne yapacağımı bilemediğim için çığlık atıp yataktan kalktım. B-bu dün adamlardan kaçarken çarptığım kişiydi. Iyi  de onun burada ne işi vardı? O, c-ciddiydi eve gidelim derken. Ah o anları hatırlayınca bile midem bulanıyordu.

   "Ne bağırıyorsun  be sabah sabah?" Ağzını yaya yaya konuşuyordu sarhoş gibiydi.

   "N-ne işin var senin burada?"

   "Sen" dedi piçimsi bir gülümsemeyle. "Demek evime gelmekte ciddiydin."

   "N-ne saçmalıyorsun sen ya!"  bu arada odanın kapısı hızlıca açıldı Asrın içeri girdiğinde  gördüğü şey karşısında hiç bir tepki vermedi. O arada yatakta yatan öküz  de hamurdan dı ve hiç birşey olmamış gibi bize arkasını dönüp uykusuna devam etti.

   "Asır neler oluyor burada?"

  Asır tıslar gibi konuşmuştu. Ve bu benim biraz ürkmeme neden olmuştu. Bu Asrın'ın dün anlattığı kardeşi olmalıydı. Bu evde onunla tek yaşadığından bahsetmişti. Asır homurdanarak ayağa kalktı.

  "Bir uyutmadınız ya" son harfleri uzatarak isyan etti. Kelimelerin hepsini birbirine karıştırarak konuşuyordu. Ayakta bile zor duruyordu. Ben daha önce kimseyle yatmamış olan Derin az önce birinin yanında uyandım. Ve Bu kişi sarhoş ıyk iğrenç. Asır bu arada  yerden tişörtünü alıp odadan çıktı.

   Ben hâlâ olayın şaşkınlığını  atlatamamış bir şekilde arkasından bakarken Asrın hiç şaşkın bir şekilde değil hatta bu olaylar her gün yaşanıyormuşta artık bıkmış gibi arkasından bakıyordu.

   "Asır adına özür dilerim" diyip benim birşey dememe fırsat vermeden kapıyı sertçe çarptı ve odadan çıktı.

   Karşı odadan bağırma sesleri geliyordu.
 
   "Asır! Yeter kendini bu kadar boşlamadan bıktım. Artık kendine bir çeki düzen ver."

   Asrın'ın sesi bütün evi inletmişti. Ben bile olduğum yerde bir kaç adım gerilemiştim. Ne yapacağımı bilmiyordum. Asrını bu kadar sinirlendiren ne olmuştu. Tamam belki Asır yanımda yatmış olabilir ama sarhoştu sonuçta demek ki odaları karıştırmıştı.

   Off ben ne diyorum iyi yapıyor Asrın ona olması gerekeni yapıyor. İç sesimle savaşa girerken bu sefer Asır'ın sesi duyuldu.

   "Ben mi kendimi boşladım sen asıl kendine bak! Annemle babamı orada can çekişirken gördüğünden beri dünyayla iletişimini kestin. Kaç aydır kimseyle konuşmuyorsun, hiç birşey yemiyorsun tek yaptığın akşama kadar evde tek başına dünyadan soyut bir şekilde oturmak. Belki de o gün o adamlar seni kurtarmasaydı sen ölecektin ve sen hâlâ bana hesap soruyorsun!"

   Asır'ın bu dediklerine çok şaşırmıştım. Dün Asrına ailesi hakkında sorular sorunca kısa cevaplar verip beni geçistirmişti. Daha sonra içerden kapı sesi duyuldu.

Asrından;

   Ailemi 4 ay önce trafik kazasında kaybetmiştim. O gün ailecek babamın yakın bir arkadaşının oğlunun düğünü vardı. Oraya gitmiştik. Asır bu tarz yerlere gelmediği için evde kalmayı tercih etmişti. Tabi evde durmayacağını hepimiz biliyorduk. Bara gidecekti. Normal de bende katılmazdım bu tarz etkinliklere fakat evlenen en yakın arkadaşımdı.
  
   Her neyse düğün bitmiş herkes evlerine dağılıyordu. Bende otoparktan arabayı alıp kapının önünde  annemle babamı beklemeye başladım.

   Annemle babam da arabaya binince hızlıca arabayı sürmeye başladım. Arabaları hızlı sürmeyi seviyordum. Annem yavaşlamam gerektiğini söyleyince mecburen biraz yavaşladım. Aslında annemin içinde deli cesareti vardı çünkü oda hızlı gitmeyi severdi. Ama ya kaza yaparsak der ve bizi sustururdu.

   Zaten daha sonra ne olduysa o zaman oldu. Bir anlık dikkatim dağıldı ve sağ tarafından son sürat gelen arabayı fark edemedim.

   Diğer arabalardan gelen sürücüler hemen bizim arabanın başına toplandılar. Annemin kafası cama çarptığı için kafası kanıyordu. Babam ise korkudan nefes alamıyordu. Zaten tansiyon hastasıydı tansiyonu çıkmış olmalıydı. Bir de alnının sağ tarafından kan akıyordu.

   Yaklaşık beş veya on dakika sonra ambulans ve polisler gelmişti. Ambulanstan bir kaç hemşire inip yanımıza geldiler. Benim hareket ettiğimi fark ettiklerinde  bir kaç adam gelip beni kurtardılar. Daha sonra ise sedyeye yatırdılar.

   O sırada annem ve babamı arabanın içinden çıkarmışlardı üstlerine beyaz örtü örtüyorlardı. İşte o zaman benim için dünya durdu herşey bitti.

   Gerisi karanlık...

   Uyandığım da kendimi çok halsiz hissediyordum. Hareket edecek halim yoktu. Heryerim çok ağrıyordu. Asır benim uyandığımı fark edince hemen yanıma geldi. Asır'ın gözleri ağlamaktan şişmiş gibiydi ve hiç uyumamış gibiydi.

   "Abi nasılsın iyi misin?"

   Cevap verecek halim dahi yoktu. Sadece yavaşça gözlerimi kapatıp açtım. Daha sonra odaya doktor girdi pek fazla hasarım olmadığını sadece göğüs kafesimde bir kaç kemiğinin ezildiğini ucuz atlattığımı söylemişti. Bir kaç tane krem ve ağrı kesici yazıp taburcu olduktan sonra eve gidebileceğimizi söylemişti. Daha sonra Asıra ne kadar uyuduğumu sorduğumda iki haftadır uyuduğumu öğrenmiştim.

   Annem ve babamın ölümünün üstünden iki hafta geçmişti. En acısı ise cenazelerine gidememiştim. Hem onları ben ölüme sürüklemiştim hemde cenazelerine gidememiştim. Onlara karşı ve Asıra karşı kendimi çok suçlu hissediyordum özellikle de Asıra karşı daha yeni ailesini bulmuşken böyle birşey olması onun için çok kötü olurdu.

°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•

   O gün canımdan can gitmişti. Hep kendimi suçlamıştım. Keşke biraz daha dikkatli olup kaza yapmasaydım. Keşke o gün bende ölseydim dediğim anlar çok oldu ama sonra Asır aklıma geliyor o bana ailemden kalan tek kişi ona sahip çıkmalıyım.

   Bu gun ise Asırı o halde görünce çok sinirlen miştim. Her ne kadar bu hallerine alışık olsam da Derinin yanında onu öyle görünce çok sinirlen miştim. Sonuçta o kız bize güvenmişti.

   Daha sonra ise Asıra artık kendini çok boşaldığı, kendine çeki düzen vermesi gerektiğini söylemiştim. -Çünkü artık eskisinden fazla alkol almaya başlamıştı.  Önceden hafta da bir alkol kullanırken şimdi her gün kullanıyordu.

   O ise bana bağırıp çağırmıştı. Bende evden çıkmıştım bir süreliğine. Aslında söylediklerinin bir kısmı doğruydu ama yinede ondan bu kadar ağır cümleler beklemiyordum. Sonuçta ben onun abisiydim o gün o araba da ben vardım o yoktu o benim ne çektiğimi hiç bir zaman gerçekten anlayamazdı.

°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•

   Herkese merhaba! Umarım bölümü beğenmiştirsiniz. Bölüm biraz kısa oldu fakat diğer bölümler artık  daha uzun olacak.

   Pazartesiden itibaren sınav haftasına girdiğimiz için bölümler biraz geç gelebilir.😊