Falling into Place(COMPLETED)

Chapter 3

SECOND

Nagmamadali akong pumasok sa sala ng marinig ko ang boses ni Ali at First. Napahinto ako bigla sa paglalakad saka malalim na napabuntong hininga.

"Baby boy ito i'm sure..." halata mo ang galak sa boses ni First habang nakaluhod sa harap ni Ali at nakadikit ang mukha sa tiyan nito.

"*chuckle* maliit na dugo pa lang siya First pero alam mo na ang kasarian? Mas matalas pa yata ang detector mo kaysa Ultrasound ah.." natatawa namang ani Ali sabay haplos sa buhok ni First.

Inaamin ko. Nakakaselos sila tingnan.

"*chuckle* syempre ako kaya gumawa niyan. Malamang ramdam ko. Galing ko talaga.." natatawa at tila proud pang ani First. Tinampal naman siya ni Ali sa ulo.

"Ikaw lang gumawa ganun?" nakangiwing ani Ali sabay tulak kay First. Tumayo naman agad ito at niyakap agad si Ali.

Ang lalandi. Tsk!

"Syempre TAYO ang gumawa. Galing talaga natin nuh? Da best tayo!" ani First na natatawa pa rin habang nakasiksik ang mukha sa leeg ni Ali.

"*chuckle* oo nga beast ka. Beast na beast.." ani Ali saka kumawala sa yakap ni First pero hinabol siya ni First.

"Yeah. I'm really the BEAST. Sa kama baby.." bulong pa ni First sa huling linya pero rinig ko naman. Iwinaksi siya ni Ali saka patakbong tinungo ang kusina.

"Hey baby, don't run. Baka mapaano kayo ni baby boy.." rinig kong sigaw ni First habang hinahabol si Ali papuntang kusina.

That's when I decided to finally set my feet on the sala. Dumiritso na lamang ako sa kwarto ng anak ko bago pa ako makasaksi nang panibagong kasweetan.

Pagpasok ko sa kwarto ni Sam ay tulog na siya at hinahaplos ni Dessa ang buhok. Nang makita niya ako ay agad siyang umayos ng upo.

"Maaga ka yata ngayon." anito. Ngumiti na lamang ako saka tinungo ang gilid ng kama ni Sam.

"Kanina pa siya tulog?" tanong ko. Napabuntong hininga si Dessa saka sumagot.

"Kakatulog lang niya. Napagod yata sa kakaiyak." umiwas siya ng tingin bago nagpatuloy sa pagsasalita.

"Namimiss ka na daw niya Second. Sana naman kung may oras kang libre, uwi ka kaagad para maabutan mo pa yung anak mong gising. Naaawa na ako sa kanya sa tuwing hinahanap niya ang presensya mo." nakayukong ani Dessa. Guilt suddenly engulfed my system.

"pasensya na naging busy lang ako lately.," busy sa pag-iwas sa kanila..dugtong ng isip ko.

"Naiintindihan ko naman. Basta lang bumawi ka kay Sam. Yun lang ang importante sa akin." iwas ang tinging aniya. Napatango naman ako.

This is what I like about Dessa. She always understands. She also did never question me. Maybe because she knows where she stand in my life. That is what i'm trying to make her understand sa pamamagitan ng pag-iwas ko.

She doesn't deserve to be hurt dahil lang di ko siya kayang mahalin gaya niya. Yeah. I may be an asshole but i'm not a hypocrite not to admit that i'm still harboring feelings for my brother's fiancee.

I mean, she was my first love. I planned a future for the both of us and our family, sana. Everything was all set until uncertainty came our way which eventually broke us apart.

I thought I can manage to divert my feelings for Dessa when she left but then, I just fooled myself especially Dessa and Sam.

When she came back clinging on First's arms, all my feelings for her came rushing back.

How I wish I could easily get rid

of this feelings away.

Yet I know, I simply can't.