Falling into Place(COMPLETED)

Chapter 7

SECOND

"Aalis ka talaga.,ngayon na.." umiiyak na ani Ali while she's tighly holding on First arms. Nakatago lang ako dito sa pintuan ng kusina.

I didn't mean to eavesdrop pero andito na lang din ako kaya makikinig na lang. Practicality.

"ssshhh don't worry it will just be a week. Bibilisan ko ang pag-ayos sa problema so I can go home as soon as possible..hmmm?" pang-aalo naman ni First kay Ali habang hinahalikhalikan ang buhok nito.

"Di ba pwedeng iba na lang mag-ayos? Si Third? Di ba siya pwede?" nagsusumamong ani Ali. And I hate to see her crying. I feel so damn hurt too.

"I'm sorry baby..That happen to be my sole business kaya ako ang kailangan doon. I can't just leave it like that.,pag tuluyan ng nagsara ang negosyong yun maraming empleyado sa Hong Kong ang mawawalan ng trabaho.." paliwanag nito kay Ali. She nodded in understanding pero wala pa ring tigil ang mga luha niya.

Nalaman ko nga kagabi na may malaking problemang kinakaharap ang negosyong pinatayo ni First sa Hong Kong at di na sapat yung pinagkakatiwalaan niyang kaibigan doon para ayusin ang problema. The investors are highly and strictly demanding his appearance kung kaya he needs to be away for a week or more.

Ali is on her 8th months of pregnancy kaya siguro ayaw na din niyang umalis si First. Kung bakit kasi wrong timing ang negosyo na yan.

Nang maramdaman ko na tapos na ang kanilang madamdaming pag-uusap ay agad akong umalis sa kinapupwestuhan ko.

Kinahapunan nga ay umalis din agad patungong HongKong si First. Tahimik lang the whole time si Ali. Madalas din kung magkulong sa kwarto nila.

One time, She was sitting alone sa may harden. Linapitan ko siya dahil na rin sa di ko matiis ang lungkot na nakikita ko sa kanyang mga mata.

"don't overthink things Ali. Makakasama sa baby yan." isang malungkot na ngiti ang kumawala sa labi niya.

"Nagiging sobrang clingy na ba ako? Baka iwan ako ni First dahil dito?" natatawa niyang sabi.

"Tanga lang ang mang-iiwan sa'yo." may lungkot at panghihinayang ang boses na tugon ko. Napaiwas naman siya ng tingin saka napabuntong hininga.

"Mahirap lang siguro talagang mahiwalay kahit saglit sa taong nakagisnan mo nang kasama. Nakakaiyak kasi di ko siya mayayakap o mahahawakan man lang ng isang linggo o higit pa,.." nakanguso at naiiyak nitong sabi. Lalapit sana ako para yakapin siya pero tumayo siya at sinenyasan akong huwag lumapit.

Clearly, I was hurt by her gesture.

"Namimiss ko lang si First pero Second, may asawa kang tao. Nasasaktan siya. Parang awa mo na ibaling mo naman ang buo mong atensyon sa kanya. Di mo ba nakikita kung gaano umaasa si Dessa na suklian mo din ng buong puso yung pagmamahal niya?" she suddenly blurted out. Napayuko ako dahil tama naman siya. Di ko lang matanggap.

I know Dessa loves me but I just can't answer her back with equal ferocity. My heart is still tied to Ali, no matter how long the time has gone.

"I tried Ali. God knows I tried, But everytime I try, my heart just keeps on going back to you. Malayo ka man o malapit. Ikaw at ikaw pa rin Ali." di ko na napigilang tumayo din at mapataas ang boses. Napailing siya kasabay ng pag-agos ng kanyang mga luha. I suddenly want to pull her for a hug.

"Wag ka lang kasi puro subok. Talagang gawin mo. Iba ang nagagawa ng paggawa sa pasubok subok lang." aniya sabay pahid sa nakaalpas na luha.

"Mahal na mahal ko si First at sana patahimikin mo na kami. Buksan mo naman yang mata at puso mo para kay Dessa coz she deserves nothing but the best. Intindihin mo yan Second. Hindi lang siya ina ni Sam. Asawa mo din siya."

"I know Ali. Alam ko! Pero walang sermon ang makakapagpabago sa nararamdaman ko." bwelta ko saka humakbang patalikod sa kanya.

Akala ko gagaan ang pakiramdam ko kapag tinalikuran ko siya pero mas lalo lamang bumigat ang pakiramdam ko ng mabungaran ko si Dessa. Naluluha itong nakatayo ilang metro mula sa amin.

I knew she heard everything we talked about. Alam ko kaya ganun na lamang ang pagguhit ng sakit sa kanyang mga mata pero di ko siya nilapitan. Naestatwa lang ako sa kinakatayuan ko.

I didn't chased her when she walked out.

I didn't even bother to explain myself dahil alam kong wala akong dapat ipaliwanag dahil anuman ang narinig niya ay pawang katotohanan yun.

I'm sorry Ali.

I'm so sorry, Dessa.