İki Sap Bir Aşk #Wattys2021

3. Bölüm

Multimedia:Ayça&Miran

***
Sabah şeriflerimin hayır olmasını dilerdim bu sabah ama kapının insan dışı bir varlık tarafından tekmelenmesi uykumu, on beş yerinden bıçaklanmasına sebep olmuştu. Cidden abartma yok. Kapı, koridorun ortasına düşecek diye korktuğum için kış uykusundan uyanmış ayı gibi ayaklarımı, yere pata küte vurarak kapıya koştum.

Saçlarım, elektrik yemiş gibi diklenmişti. Görmüyordum ama hissediyordum. Her sabah öyleyim çünkü. Bu görüntümden korkacağımı bildiğim için aynadaki yansımama bakmadım. Dizlerimden göğsüme doğru çıkmayı planlayan pijamamı ayak bileklerime indirdim. Arsız pijamamı kontrol altına aldıktan sonra gözümün önüne düşen saçlarımı havaya doğru üfledim. Yer çekimine meydan okuyamayan saç tellerim, çifte telli oynarcasına yüzüme düştü.

Ağzım, iki metre açılacak şekilde esnerken kapı kolunu çevirdim ve daha kargalar bokunu yemeden kapıyı yerinden sökercesine vuran Hasan amcaya, kiralık bir katil gibi odaklandım. Sabahın köründe ne istersin be adam?

Nejla'yı öldürüp cinnet mi geçirdi acaba? Ya da tam tersi olmalı sanırım. Cinnet geçirip Nejla'yı öldürdü ve sıra bize geldi. Sonra Fadik'i öldürecek. Belki de çoktan doğramıştır onu.

Saçmalamayı kesmezsem bedenim kendi kendini her an imha edebilir. Sol elim kapıya yaslanmış bir vaziyette iken sağ elimi yana açarak havaya kaldırdım.
"Sabahın bu saatinde beni, muntazam uykumdan bir çırpıda çekip aldığınıza göre kapıyı yumruklamanızın mantıklı bir açıklaması olmalı. Uykuya düşkünlüğüm, uyuşturucu bağımlılığından beter. Demem o ki, bir açıklamanız yoksa şuracıkta sinir krizi geçirip sizi şu çürük kapı kolu ile kalp ameliyatı yapabilirim. Hoşunuza gitmez ise diğer alternatifleri de isteğe göre sunabilirim. Şimdi sizi dinliyorum."

Korktu herzamanki gibi. En azından biraz tırstı. Sözümü bitirmemle bir adım geriledi çünkü. Aslında az çok severdim Hasan amcayı ama yıldızlarımız bir türlü barışmayınca biz de çok çaba sarf etmedik. Atışırız hep. Bu da onlardan biriydi işte.

"İnsan önce bir 'günaydın' der. Hiç olmazsa 'good morning' der. Ama sen, 'insan olmak nasıl bir duygu?' bilmediğin için fazla da kızamıyorum sana. Bir dahakine kapıyı açmadan önce senin olduğunu bilmem için ses et ki yakın gözlüğümü çıkarayım. Seni böyle görmek yetmezken biraz daha yakın görmek ızdırap veriyor kornealarıma. Sağ yanağındaki salya, tenin ile etkileşime geçmiş durumda. Ben gittikten sonra çamaşır suyu dök yanağına, amipler çoğalmasın oracıkta. Hatta sen, bir bardakta iç. Solunum, boşaltım, dolaşım sistemin bakterilerden arınsın. Nejla'ya yakın temasta bulunma ihtimalin olduğu için onu da kendimi de koruma altına almalıyım sonuç olarak."

Gözlerimi, dudaklarından ayırmadan izliyordum. Çekiciliğinden değil, burnundan akan sümüğün, git gide dudaklarına yaklaştığını gördüğüm için sümüklerin izleyeceği bir sonraki yolu merak ediyordum. Söylediklerini pek duyamamıştım. Beynim, iki işi bir arada götüremiyordu. Ta ki cebinden çıkardığı mendil ile burnunu sildikten sonra dediklerine kulak kesildim.

"Asıl meseleye gelirsek Ekim'cim. Bu ayın kirası iki hafta gecikti. Sonuçta benim de bir takım borçlarım var. Hepimizin evsiz kalmaması için o paraya ihtiyacım var."
Sonra sağ elini bana doğru açtı. Bu ne şimdi? Parayı mı bırakayım oraya yoksa bir adet sıçayım mı tam avuç ortasına? İkincisini yaparsam tımarhaneyi boylayacağımı bildiğim için annemden para almaya gittim.
"Bekle beni, geliyorum beş dakikaya."

Annemin odasına, tabiri caizse boğa gibi daldım. İnek, öküz de olabilir. Hayvanları çok severim ben.
"Mö, m..." Delirdim iyice. Kendine gel Ekim. Onlar gibi odaya daldın diye, niye onlar gibi böğürüyorsun ya?