İki Sap Bir Aşk #Wattys2021

KAYIP

Ne de masum hayallerim vardı. Küçük bir ev, sadık bir eş, tontiş babaannem, annem ve ölüme bile kafa tutacağını düşündüğüm arkadaşlarım...

Bir yanımda acılarımın, sevinçlerimin, çığlıklarımın, yaşanmışlıklarımın ilk durağı, evim. Ev ya ev, alt tarafı dört duvar, bir kapı bir tokmak, iki anı. Değilmiş...
Basit cümleler ama ağır anlamlar...

Bu kadarız işte. Nerede en sevdiklerim, canım dediklerim? Nerede güzel Zeynep'im? Nerede tatlı Beren'im?
Aylar oldu, kaç mevsim geçti haberiniz var mı? Kaç umut yeşerttim içimde? Kaç defa geldim baş ucunuza?

Papatyaları çok severdin Zeynep. Her gelişimde en güzellerini en tazelerini getirdim. Kokusuz menekşeler ile örttüm toprağını Beren. Senin kokunu kıskanırlar diye çok korkuyorum, biliyor musun? Kıskanıp da kururlar diye çok korkuyorum. Çünkü sen menekşelerin solmasına çok üzülürdün. Üzülme, olur mu? Menekşeler ile donatırım etrafını, sen yeter ki üzülme.

Diğer yanımda ne var diye çok merak ettiniz, değil mi? Yüzlerce musalla taşı...

Her gelişimde ayaklarım titreyerek geldim. Keşke ben de olsaydım o gece yanlarında ve keşke şimdi de olsam yanlarında ama olamıyorum, gidemiyorum, kavuşamıyorum onlara. Topraklarını değil ellerini tutmak, musalla taşlarını değil yanaklarını öpmek, çiçeklerinin değil onların kokusunu istiyorum, ben arkadaşlarımı istiyorum. Allah'ım bu nasıl büyük bir acı? Dayanılması çok zor ve benim gücüm kalmadı.

Gözyaşlarım, toprağı örten onlarca papatyayı ve menekşeyi sularken bir el hissettim sağ omzumda.

"Hadi, gidiyoruz." Onun, bu kadar soğuk kanlı olması kanıma dokunuyordu.

"Sen git, gelirim birazdan."
İtiraz etmeden gitti. Birazdan değil saatler sonra gideceğimi biliyordu, eve ama alışmıştı bu duruma. Ben niye alışamıyorum etrafımda yaşanan onca şeye? Annem gibi yapamıyorum. Olmuyor.
Eski Ekim olamıyorum. Kaç kayıp verdim? Sayamadım. Tam beş yıl oldu. Dile kolay...

Zaman kavramını yitirdiğim için ne kadar süre sonra eve gittim bilmiyorum. Tek bildiğim kapıyı açtığım gibi yastığıma gömülüp uyumak oldu. Yalnız geçirdiğim ve geçmesini hiç istemediğim beşinci yaz tatilim.

Gözlerimi kapatıp verdiğim kayıpları hesap etme vakti...

Biraz acı ve sert bir giriş oldu ama senaryoya ufak değişiklikler gerekliydi. Ben de sizin gibi heyecanlıyım ve hala korkuyorum ama Mehmet'ten değil.
...

Geri dönüş bölümü kısa olsun istedim. Tekrar rahatsız edeceğim, görüşmek üzere.