Emma liep met haar handen tegen haar achterhoofd voorop, Mika ergens achteraan en Skye zat met Madelief te praten. "Op weg naar Celadon City" zei Emma enthousiast, "Nido!" riep haar Nidoran vanaf haar schouders. "Emma weet je wel waar je heen moet?" zei Mika met Growlithe naast zich, de puppy Pokémon had een veel te grote stok in zijn bek en moest hem daarom meeslepen. "Ergens die kant op toch?" zei Emma wijzend naar een pad tussen de bomen, "andere kant Emma" zei Mika. "Die kant dan?" zei Emma, wijzend naar links. "Yup" zei Mika en hij liep haar voorbij. "Toch wil ik wel op dat paadje kijken, misschien zijn er nog Pokémon?" zei Madelief tegen Mika die al weer een eindje verderop liep. "Ja!" zei Skye instemmend, Mika zuchtte "vooruit dan maar ik wil zo snel mogelijk die Gym voorbij aangezien ik die Badge al heb" zei hij. "Afgesproken" zei Madelief en ging hen voor het paadje in.
"Wat voor Pokémon zouden hier kunnen leven?" zei Skye terwijl ze om zich heen keek, "geen idee, misschien wat Metapod, Pidgey, Oddish -" begon Madelief. "Vulpix!" riep Emma en ze stormde naar voren. Madelief keek haar na en zag haar rukken aan iets wat leek als een touw, aan het touw zat een Vulpix de Pokémon keek strak voor zich uit in het niets en met de oren volgde het de beweging van Emma. "Wat is er mis met die Vulpix?" fluisterde Skye, "laten we maar gaan helpen" zei Emily. "Nidoran die kras!" riep Emma, Nidoran sprong naar voren met lange witte klauwen en met twee korte halen sneed ze het touw doormidden. De Vulpix stond op en probeerde hen aan te kijken en liep naar hen toe. Maar in plaats van naar Emma toe te lopen liep hij pardoes tegen een boom aan, "huh?" zei Emma. Ze liep naar voren en tilde de verwarde Vulpix op, "wacht laat mij eens" zei Skye en ze pakte de Vulpix over. "Vulpix blijf naar mijn hand kijken" zei ze, heel langzaam begon ze haar hand heen en weer te bewegen maar Vulpix bleef naar voren kijken met geen emotie in zijn ogen. "Hij is blind" zei ze toen ze de Pokémon teruggaf aan Emma. "Vandaar" zei Emma en ze bekeek de Vulpix nog eens goed. "Hij heeft een halsband om, wacht" zei ze en ze begon het plaatje te lezen. "Wat staat erop?" zei Madelief die er ook bij kwam staan, "we gaan deze Vulpix terugbrengen naar de eigenaar" zei Emma. "Maar die woont helemaal aan de andere kant van Celadon City!" zei Skye. "Dan kunnen we hem toch na het Gymgevecht terugbrengen" zei Emma, "een win win situatie". "Goed, maar gaan we dan nu verder?" zei Mika. "Ik draag hem wel" zei Emma en ze hield de Vulpix met twee armen tegen zijn buikje tegen haar buik aan en zijn poten hingen losjes tegen haar buik aan. "Gaan we dan nu terug?" zei Mika, "yup, waar is het pad?" zei Madelief. "Daar..." zei Mika en stopte met praten toen ze het pad niet meer zagen. "Wacht ik pak mijn pokénav wel" hij keek naar zijn pokénav en schudde het flink heen en weer. "Geen verbinding" zachtjes vloekend begon hij een willekeurige directie op te lopen. "Nu we toch verdwaald zijn is het denk ik het beste om te eten, die Vulpix ziet er ook behoorlijk hongerig uit" stelde Madelief voor. "Goed" zei Mika en hij kwam weer terug.
Ze hadden het picknick kleed van Skye opgerold en zaten er nu uitgebreid te eten van de bessen die Fearow en Pidgeotto gevonden hadden. "Toch wil ik weten waarom deze Vulpix vastgebonden zat aan die boom" zei Emma nadat Vulpix voorzichtig ruikend een besje van haar hand. "Misschien heeft iemand hem gestolen om hem later weer op te halen" zei Mika nadenkend. "Kan" Nidoran sprong op Emma's rug, Emma lag op haar buik met haar benen omhoog naar Vulpix te kijken die met snelle korte happen het besje naar binnen schrokte. Rattata kwam naast hem zitten en gaf hem nog een besje aan, "kan ik Vulpix misschien trainen?" zei Emma na een poosje. "Waarom niet? Ik wil Rattata nog even trainen" zei Madelief, "misschien luistert hij wel naar je!" "Oké, ik ga het proberen!" zei Emma nadat Vulpix zich vol had gegeten. "Ik ga hem Blaze noemen" zei ze daarna. "Is dat wel verstandig? Misschien heeft 'ie al een naam" zei Mika nadat Growlithe hem de zoveelste tak had gegeven. "Waarom niet?" zei Emma en ze liep weg en tilde Blaze op. "Kom je Rattata?" zei Madelief, "Rat!" zei Rattata als een antwoord en hobbelde haar achterna.
"Blaze doe uhh, wacht" zei Emma en ze pakte haar pokédex.
Deze Vulpix is een mannetje en weet de volgende aanvallen:
JE LEEST
Lights Up!
FanfictionJonge Madelief die 9 jaar oud is kan binnenkort op reis met haar eigen Pokemon! Volg haar en haar nieuwe vrienden op deze reis! Ty FallOfRempire voor de cover!