Lights Up!

Hoofdstuk 9: Verdwenen Nova

"Hoelang moeten we nog?" zeurt Emma terwijl ze neer ploft. "Nog zo'n 3 uur" zegt Mika kijkend op zijn PokéNav. "Ugh" zegt ze, "ik wil dan tenminste nog eten!" snel pakt Emma haar tas en haalt er een doos uit. "Wat is dat?" vraag ik, "taart" zegt Emma met een grote grijns op haar gezicht. "Wanneer heb je die gekocht?" zegt Mika verward, "toen jij nog per se een PokéNav wilde kopen en Madelief op zoek ging naar Spearow die weggevlogen was" zegt Emma schouderophalend. We hadden Spearow gevonden voor een etalage met allemaal diamanten, vraag maar niks. "Spe, Spearow" zegt Spearow vanaf mijn schouders en hij kijkt boos de andere kant op. Emma steekt haar tong uit naar hem en snijdt de taart aan. Het was een grote slagroom taart met verschillende vruchten, "wie wilt de vruchten?" vraagt Emma met een vies gezicht. "Ik neem ze wel" zeg ik zuchtend, "Rat, Rattata!" riep Rattata en hij griste een vrucht uit Emma's hand. Ook Spearow pikte er één, "laat onze Pokémon ze maar hebben" stelt Mika voor en hij gooit zijn Poké-Ballen in de lucht. Zijn Growlithe rent meteen naar hem toe en begint zijn gezicht te likken, "stoppen Growlithe!" roept Mika schamend uit. "Grow?" zijn Growlithe hangt zijn hoofd schuin en rent daarna weg. Rattata die rustig zijn appel stukje aan het opeten is word zijn prooi en doodsbang rent Rattata weg. "Mika, misschien moet je je Growlithe wat manieren leren" zeg ik met zweetdruppeltjes op mijn voorhoofd. Rattata die het niet meer leuk vind klimt op me en schuilt onder mijn hoed. "Oh nee" zeg ik, Emma begint meteen te lachen en Mika rent nog naar Growlithe toe maar het is te laat en Growlithe springt op me en ik beland in een modderpoel. Fantastisch, "we gaan nu meteen weg" zeg ik met een chagrijnig gezicht. Mika knikt en laat zijn Pokémon terugkeren, Emma stopt met een verdrietig gezicht de taart weg. Ik sta boos op en loop met grote passen weg, "Spearow kijk of je een huis kunt vinden dichtbij en Rattata doe tackle op Emma" zeg ik. "Sp, Earow!" de vlieg type vogel vliegt de lucht in en Rattata rent naar Emma toe die nog steeds aan het lachen is. Rattata springt, recht in Emma's buik. "Waar was dat voor nodig!?" roept ze met een klein stemmetje, "daarom" zeg ik en met grote stappen loop ik weg. "Sp, Spearow, Earow!" hoor ik boven me, "heb je een huis gevonden?" roep ik naar boven. "Sp!" roept Spearow knikkend met zijn hoofd, "breng me er heen!" roep ik en ik ren achter Spearow aan. "Wacht op mij!" roept Mika en rent achter mij aan op de voet gevolgd door Emma.

Ik klop op de deur van een klein huisje, "waar kan ik je mee helpen?" hoor ik een stem zeggen. Ik kijk naar links en een meisje van ongeveer mijn leeftijd komt mijn kant op lopen met een handdoek in haar handen. "Kan ik me misschien douchen hier?" vraag ik, "tuurlijk, je bent trouwens bij een Day Care. Mijn ouders runnen dit bedrijf, het zit al jaren in onze generatie" zegt het meisje. "Cool" zeg ik, "ik ben Madelief en dat zijn Emma en Mika". "Ik ben Skye" zegt het meisje genaamd Skye. "Volg mij maar" ik knik en met zijn drieën lopen we achter haar aan. "Ga hier maar binnen, de handdoeken liggen op de plank" zegt ze. "Volgen jullie mij maar, ik hoop dat jullie van thee houden? Jullie zijn net in de pauze aangekomen" zegt Skye tegen Mika en Emma. "Graag" zegt Mika, "tuurlijk" zegt Emma schouderophalend.

Na gedoucht te hebben en ik mijn kleren verwisseld heb heeft Skye me naar een apart huisje gebracht waar Mika en Emma aan de thee zaten samen met een man en een vrouw. Ik zie Rattata en Spearow samen met Mika's Growlithe en Emma's Nidoran met een rode vos Pokémon spelen met zes staarten. "Wow" zeg ik en ik pak mijn Pokédex: Vulpix is een Vospokémon. Als hij geboren wordt heeft hij maar een witte staart. Tijdens zijn groei krijgt de staart kleur en splitst hij op in zes staarten. Die zes staarten zijn ongelooflijk mooi. Als hij evolueert komen er zelfs nog staarten bij. Zijn beste aanval is de Vuurdraak. Met zijn krachtige vlammen omsingelt hij zijn tegenstander en richt aanzienlijke schade aan. Als hij wordt aangevallen door een sterkere tegenstander doet hij alsof hij gewond is om zo de vijand om de tuin te leiden en te ontsnappen. "Coole Pokémon" zeg ik, "dat is mijn Vulpix, haar naam is Flameleaf" zegt Skye. "Mooie naam" zeg ik. "Ook een kopje thee?" vraagt de vrouw, "ja graag" zeg ik en ik neem dankbaar het kopje met thee aan. "Mama! Mama!" horen we iemand roepen, "wat is er Maarten?" zegt de vrouw. "Nova is verdwenen!" roept Maarten helemaal wijzend met zijn vinger naar buiten. "Nee toch!?" roept Skye bang, "wie is Nova?" vraagt Emma met een vragende blik. (Hehe). "Dat is mijn Ponyta, ze is raar door haar blauwe manen" zegt Skye, "dat kan niet, Ponyta hebben rode manen" zegt Mika. "Ooit gehoord van Shiny's? Dat zijn Pokémon met hoe zeg ik het een bepaalde bijwerking. Ze zijn meestal anders gekleurd en het is 1 op de 1000 ongeveer om ze tegen te komen" zegt Skye. "We hebben Nova uit een ei gekregen, en ze was Skye's eerste Pokémon plus een baby Pokémon." zegt haar moeder. "Dat verklaart een hoop" zegt Mika die weer gaat zitten omdat die omhoog gesprongen was. "Laten we haar gaan zoeken" zeggen ik en Emma tegelijkertijd. "Willen jullie dat echt doen?" zegt Skye, "nee, anders stellen we het niet voor" zegt Emma sarcastisch. Ik heb nu echt de neiging om haar een tik voor haar hoofd te geven. "Emma, kom we gaan" zegt Mika, hij pakt Emma bij haar tas en sleurt haar mee naar buiten. Ik volg hen wilt zwaaiend en zweetdruppeltjes op mijn voorhoofd. Ik heb gekke vrienden... "Wij zoeken in het bos en jullie zoeken op ons terrein" zegt Skye en ze rent achter ons aan.