Rattata sprong in mijn armen en ik knuffelde zo hard ik kon. "Tata" zei hij en hij wreef zijn hoofd onder mijn kin. "Ik heb je zo gemist" zei ik met tranen in mijn ogen van blijdschap. "Rat" antwoordde Rattata knikkend. Ik weet nog steeds niet waarom Rattata pijnlijk schreeuwde maar ik heb hem terug en dat is het allerbelangrijkste. "Laten we naar zuster Joy gaan en dan die Thunder Badge winnen!" riep ik tegen mijn vrienden. "Oké!" riepen ze juichend, Skye wilde graag als laatste en Emma als eerste daarna zal ik gaan en daarna Mika.
We liepen de Gym binnen, het was een blauwe loods met een groter veld dan de eerste twee Gym's bovenaan stond een platform met een reuze trap op dit platform zat een man met geel stekelig haar en een legerpak aan. "Wij komen de Gym Leider uitdagen!" riep Mika naar boven, "word geregeld" zei de man en hij verdween. Even later kwam hij naar beneden, " de naam is Lt. Surge, leider van de Vermillion Gym en drager van de Thunder Badge" zei de man. "Mijn naam is Emma Blue, leider van weet ik veel en drager van Nidoran" zei Emma. De serieuze uitdrukking van Lt. Surge ging even over naar wat proesten maar ging daarna weer terug. "Nidoran!" riep Emma en Nidoran sprong uit haar armen op het veld. "Voltorb!" riep Lt. Surge, uit de Pokébal kwam een Pokébal, de bovenkant was wit en de onderkant was rood en had had een vreemd gemeen gezichtje. "Cool, oké Nidoran doe kras!" riep Emma.
Emma
Nidoran rende naar voren richting de Voltorb. "Voltorb tackle!" riep die Lt. Surge en Voltorb begon naar voren te rollen. Nidoran ontweek de rollende bal door eroverheen te springen en bekraste hem met kras. Voltorb rolde naar voren in pijn. "Goed zo Nidoran blijf doorgaan zodat hij geen tijd krijgt om beter te worden!" riep ik. Na nog 7 keer super snel kras te hebben gedaan sprong Nidoran voor mij en keek grijnzend naar de Voltorb. Voltorb bleef ons aanstaren rolde een beetje naar voren en viel toen bewusteloos op de grond. "Yes!" riep ik en ik sprong in de lucht. "Keer terug Voltorb, Pikachu zal dit wel afhandelen" zei Lt. Surge en hij liet Voltorb terugkeren. 'Die heeft dus ook een Pikachu huh? Nou ik heb er ook één!' dacht ik, "Nidoran keer terug! Pikachu jouw beurt!" riep ik. Nidoran rende naar me toe en ik liet Pikachu uit zijn Pokébal. "Pika!" riep de elektrische muis en hij sprong op en neer. "Pikachu ga!" riep Lt. Surge. Zodra Pikachu de Pikachu van Lt. Surge zag ging hij meteen over in vechtstand. "Pikachu donder golf!" riep ik, voordat Lt. Surge iets kon roepen begon Pikachu's vacht te knetteren van elektriciteit en een golf van elektriciteit vloog van zijn vacht af. De Pikachu van Lt. Surge werd geraakt en meteen zakte het door zijn knieën en ik zag hele lichtgele elektriciteit golfjes over zijn lichaam gaan. "Goed zo Pikachu hij is verlamd!" riep ik blij, "doe gelijk snelaanval!" riep ik. Pikachu begon te rennen en ramde tegen Pikachu aan die als gevolg in de muur achter Lt. Surge belandde. De Pikachu van Lt. Surge viel eruit en kwam weer moeizaam overeind. "Pikachu doe je eigen snelaanval!" riep Lt. Surge, "ga het tegemoet met je eigen snelaanval!" riep ik. Beide Pikachu begonnen te rennen en midden in het veld botsten ze tegen elkaar. Ik zag mijn Pikachu over de grond rollen en Lt. Surge's Pikachu vloog net boven zijn hoofd tegen de muur aan. Beide Pikachu kwamen moeizaam omhoog. "Pikachu tackle!" riep ik, "doe ook tackle!" riep Lt. Surge. Beide Pikachu renden weer naar voren en ontmoette elkaar in het midden van het veld. Een enorme zandwolk ging over het veld en ik kon erbinnen in niet goed zien. De rook klaarde op en daar stonden onze Pikachu's. Ze gaven elkaar een korte knik, uit respectering? En daarna vielen ze allebei op de grond. "Dat was fantastisch Pikachu, keer terug" zei ik glimlachend en ik liet hem terugkeren in zijn Pokébal. Surge deed hetzelfde en ik pakte de Pokébal van Rhyhorn, "Rhyhorn jouw beurt!" riep ik, "Raichu ga!" riep Lt. Surge. Uit de Pokébal van Lt. Surge kwam een grote oranje muis die heel erg veel op Pikachu leek. "Rhyhorn doe hoorn aanval!" riep ik, "donderschok Raichu!" riep Lt. Surge. Rhyhorns hoorn begon een witte gloei te krijgen en hij stormde naar voren, Raichu's vacht begon te knetteren van de energie en een gele flits ging richting Rhyhorn. Rhyhorn bleef doorrennen en de donderschok raakte hem, een enorme wolk verspreidde zich over het veld. Mijn mondhoeken kropen omhoog toen de witte hoorn van Rhyhorn zich een weg baande door de wolk en Raichu in de roos raakte. Raichu werd naar achteren geworpen en belandde naast de andere twee gaten die Lt. Surge's Pikachu veroorzaakt hadden. Raichu viel naar voren op de grond en sprong toen over Lt. Surge het veld op. "Dat is een sterke Raichu" merkte ik op, "we hebben hem meteen geëvalueerd zodra we hem kregen" zei Lt. Surge. "Raichu donderschok" zei Lt. Surge, "Rhyhorn hoorn aanval!" riep ik. Rhyhorn stormde naar voren mer zijn gloeiende witte hoorn en Raichu's vacht begon weer te knetteren van de energie die zich ophoopte. Rhyhorn was bijna dicht genoeg bij Raichu totdat die een donderschok leverde en een enorme wolk ontstond, Raichu vloog uit de stofwolk en Rhyhorn kwam er naar achter schuivend uit. "Raichu is uitgeschakeld, Rhyhorn en Emma zijn de winnaars" zei de scheidsrechter. "Yes! Rhyhorn je was zo geweldig net zoals Nidoran en Pikachu!" riep ik. "Goed gedaan Emma, hier is je Thunder Badge" zei Lt. Surge en hij gaf mij de Thunder Badge. Meteen stopte ik de badge in mijn hoesje en rende naar mijn vrienden toe. "Geweldig gedaan!" riep Madelief en ze omhelsde me, "nu is het jouw beurt, kijken of jij mijn tijd kan verslaan!" zei ik tegen haar, "let maar eens op, Onix, Bulbasaur en Rattata gaan jouw tijd verslaan" zei ze met een glimlach op haar gezicht. "Succes!" riep Skye nog naar Madelief en Mika stak zijn duimen in de lucht.
JE LEEST
Lights Up!
FanfictionJonge Madelief die 9 jaar oud is kan binnenkort op reis met haar eigen Pokemon! Volg haar en haar nieuwe vrienden op deze reis! Ty FallOfRempire voor de cover!