Lights Up!

Hoofdstuk 17: Blaze

Een enorme groep met Beedrill — een Pokémon die op een wesp lijkt met een enorme angel en twee angels als voorpoten met rode enge ogen —. Met grote ogen keek Madelief naar de Pokémon. "Ze zeggen dat Beedrill heel territoriaal zijn" zei Mika kijkend op zijn pokédex. "Ik ga er één vangen!" riep Emma uit en ze liet Nidoran uit haar pokébal komen. "We helpen je met de rest uit te schakelen" zei Skye en ze gooide de pokébal van Nova in de lucht. "Insect types toch? Vuur is inderdaad effectief maar vlieg type Pokémon ook!" zei Madelief meer tegen zichzelf dan tegen iemand anders. "Fearow!" riep ze en ze gooide Fearow pokébal in de lucht, daar verscheen haar enorme vliegtype Pokémon. Fearow opende zijn vleugels en liet een roep horen. Ook Mika had zijn Growlithe opgeroepen en liet de puppy Pokémon sintel doen. In Growlithe's mond kwam een rode gloed en verscheidene rode 'ballen' vlogen uit zijn mond die 3 van de Beedrill raakte. Twee ervan vielen neer en kwamen vol met verbrande plekken omhoog zoemen. Ook Skye liet Nova sintel doen op de drie die Mika eerst had aangevallen en dit keer vielen ze ook neer. De Beedrill werden steeds bozer en vielen alle Pokémon aan. Nidoran bezwijkte  al snel toen 5 Beedrill zich op haar wierpen en ook Growlithe kreeg het zwaar te verduren, Fearow raakte vergiftigd en Madelief moest hem snel terugkeren. Pidgeotto nam wraak door er drie neer te halen met vleugelaanval. Toen de laatste Beedrill neergehaald werd door Emma's Pikachu gooide Emma snel een pokébal op een Beedrill maar die stuiterde er meteen vanaf. "Huh?" zei Emma toen ze de nog steeds lege pokébal oppakte. "Ik denk dat iemand ze gevangen heeft" zei Mika en hij tilde voorzichtig een Beedrill op. "Maar waarom vielen ze ons aan?" zei Skye die ook naar een Beedrill gelopen was. "Misschien dienen ze als bewakers van iets?" opperde Madelief. "Kan, laten we verder zoeken! Stuur Pidgeotto anders de lucht in!" zei Emma. "Moeten we niet eerst teruggaan en onze Pokémon helen? Nidoran en Fearow zijn er erg aan toe" zei Madelief. Emma keek bedenkelijk, "goed, eerst onze Pokémon helen en daarna op onderzoek uit" besloot ze.

Met z'n allen tegelijk liepen ze het Pokémon Center binnen. Nidoran en Fearow werden met spoed weggevoerd en Nova en Growlithe werden plaatselijk verzorgd. "Dat was nog eens moeilijk" zei Mika nadat ze een tafeltje hadden gevonden. "Inderdaad, maar hoe gaan we uitzoeken wat die Beedrill daar deden?" zei Skye terwijl ze haar Vulpix aaide. "Laten we het aan de mensen hier vragen" zei Emma en meteen stond ze op.

Na een rondje vragen gesteld te hebben waren ze erachter gekomen dat de Beedrill bij een gezin hoorde dat een huis aan het pad had. Veel mensen gingen het pad niet meer op omdat de Beedrill ze steeds aanvielen. Het huisnummer bleek te kloppen met het nummer van Blaze zijn halsband. Ook hadden ze besloten om te sluipen om de Beedrill te ontwijken, ze hadden geen zin in weer een gevecht.

Na een tijdje gelopen te hebben kwamen ze aan bij het huis, het lag goed verscholen in het bos en ze hadden Fearow's en Pidgeotto's hulp nodig gehad bij het vinden van het huis. Het was een enorm landhuis met een enorme muur eromheen. "Laten we maar aanbellen" zei Mika terwijl hij voor de poort op een knopje drukte. Een tijdje gebeurde er niets tot een kleine deur naast de poort openging en er een man uitkwam. Het was een vrij kleine man van rond de 40 en hij droeg een bruin pak. "Waar kan ik jullie mee helpen?" zei hij op een monotone, geïrriteerde toon. "Sorry meneer dat wij u storen, maar we hebben deze Vulpix gevonden met uw huisnummer erop" zei Mika beleefd. Ze hadden afgesproken dat Mika het woord zou doen, aangezien hij vrij vaak het woord deed. "Is hij nog niet dood? Dat is jammer" zei de man weer met de toon. De 4 pokémontrainers schrokken van het antwoord. "Hoe durft u!" riep Emma nu boos. "Hoe ik durf? Het is een nutteloze Pokémon, hij kan niks en het enige wat hij kan doen is dingen stukmaken en overal tegenop botsen" zei de man weer. "Een Pokémon hoort je partner te zijn, je naaste. Ze helpen je en ze voelen wat jij voelt. Ze zijn je familie en je vrienden, een Pokémon hoor je niet achter te laten in het bos om hem te laten verhongeren.!" riep Emma. De man keek haar strak aan, "u verdient geen Pokémon! Wat als een kind van u blind was, zou u ze dan ook achterlaten in het bos om ze dood te laten gaan?" ging ze verder. De man keek hen even aan, "de Vulpix boeit mij niet, neem hem mee als je wilt of laat hem hier achter en ik zorg voor een vredige dood" zei de man. "Nee! Ik neem hem mee, ik zorg dat u hiervoor gaat boeten" zei Emma en ze drukte Blaze stevig tegen zich aan. De man haalde alleen zijn schouders op en sloot de poort. "Laten we naar de politie gaan" zei Skye na een tijdje, de rest knikte alleen maar en gingen weer terug.