Oι BTS στην Ελλάδα | Greek Fanfiction

Μια μέρα πριν το σχολείο

Μαρίνα P.O.V. (κυρίως από αυτή την οπτική γωνία θα γράφω)

Μια μέρα πριν το σχολείο... Δεν είμαι καθόλου έτοιμη... σκατά... Δεν μπορούσε το καλοκαίρι να έχει έναν ακόμα μήνα;

Βαρέθηκα... Παίρνω την Μαίη στο skype. Ακούστηκε το μπιπ μπιπ. Πολλές φορές. Θα περιμένω μόνο τρία δευτερόλεπτα και μετά θα το κλείσω γιατί δεν θα μου το σηκώσει...

Ένα...

Δύο...

Εκείνη τη στιγμή εμφανίζεται το πρόσωπο της αγαπημένης μου φίλης/μαμάς στην οθόνη του λάπτοπ. "EOMMA!!!" φώναξα σαν καθυστερημένο παιδάκι. "Μαρίνα!!" φώναξε και αυτή.

- Λοιπόν Μαρίνα, δεν θα πιστέψεις τι έγινε!

- Ωχ...

- Όχι, μην ανησυχείς. Ζωγραφιά έκανα.

- Πώς και έτσι; Εσύ ζωγραφίζεις σε κάθε νέα σελήνη. Τέσπα.. Για δείξε...

Και κάπως έτσι ξεκίνησε η συζήτησή μας... και κάπως έτσι τελείωσε. Και βέβαια δεν ξεχάσαμε να αναφέρουμε το γεγονός πως κάποια από τα χειρότερα και ποιο αντιπαθητικά παιδιά των τάξεών μας επιτέλους έπερναν τον πούλο.

ΩΧ ΑΜΑΝ! ΤΙ ΘΑ ΦΟΡΕΣΩ ΑΥΡΙΟ?

Έτρεξα γρήγορα στην ντουλάπα. Τα ρούχα πετούσαν από πίσω μου σαν ανθοδέσμες, έτοιμες να τις πιάσει κάποιος, μόνο που έπεφταν στο πάτωμα...

Εντάξει...

Κατέληξα σε ένα απλό για τα δεδομένα μου συνολάκι. Μία μαύρη φούστα με άσπρες οριζόντιες γραμμές και μια φαρδιά ροζ μπλούζα από μέσα σε συνδιασμό με τα άσπρα sneakers μου.

Ξαφνικά ακούω μια δόνηση και αμέσως μετά αρχίζει να παίζει το boombaya των Blackpink. Παραξενεύτηκα. Κανείς δεν με παίρνει τηλέφωνο... Ποιος να ήταν;

'Κλειώ' 

Το σηκώνω.

- Γεια σου...

- Έλα, τι έχεις;

- Τίποτα... Γιατί με πήρες;

- Λέμε με τα κορίτσια αν είναι αύριο μετά τον αγιασμό να πάμε Κηφισσιά ή Mall. Μπορείς να έρθεις;

- Μισό, να ρωτήσω τη μάνα μου. ΜΑΜΑΑΑΑΑ! ΝΑ ΠΑΩ ΑΥΡΙΟ ΜΕ ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΒΟΛΤΑ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΑΓΙΑΣΜΟ;;... Ή ΚΗΦΙΣΣΙΑ Ή MALL... ΕΝΤΑΞΕΙ ΝΑΙ... ΜΗΝ ΑΝΗΣΥΧΕΙΣ.. ΕΧΩ, ΝΑΙ... Έλα, που'σαι; Με αφήνει.

- Ωραία, να σου πω τώρα... Γιατί δεν απαντούσες viber;

- Μου έστειλες viber;

- Ναι! Και δεν απαντούσες! Γι' αυτό σε πήρα τηλέφωνο.

- Δεν το είδα, σόρρυ.

- Καλά δεν πειράζει. 

- Οκ! Τα λέμε αύριο τότε!

Της το έκλεισα. Μετά από λίγη ώρα ακούω τη μάνα μου να φωνάζει να πάω για ύπνο. Κοιτάζοντας το ρολόι, συνειδητοποιώ ότι καλύτερα να κοιμόμουν αν δεν ήθελα να έχω μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια μου αύριο.