Oι BTS στην Ελλάδα | Greek Fanfiction

Ερωτικά με τον Namjoon, τον Yoongi και τον Hoseok

Περπατούσαμε γύρω γύρω στο κτήριο, μπαινοβγαίνοντας στα καταστήματα και κοιτόντας βιτρίνες, με τον Jin να τρελένεται κάθε φορά που βλέπει ροζ και εμένα να κοιτάζω εξονυχιστηκά σχεδόν κάθε φουστάνι που έπεφτε στο οπτικό μου πεδίο, στο σημείο που η Κλειώ άρχισε να με κοιτάει περίεργα. Αχ... Γιατί να είμαστε τόσο διαφορετικές;

Καθώς σπάγαμε πλάκα με τα αυτοκίνητα που βρίσκονταν σε έκθεση, χτύπησε το κινητό του Namjoon. Δεν πολυκατάλαβα τι έλεγε καθώς επικοινονούσε με το άλλο άτομο στα Κορεάτικα. Το μόνο που έπιασα ήταν κάτι 네 και ένα 진짜, άρα κάτι συγκλονιστηκό έγινε.

NJ: Ήρθε και ο Yoongi. Είναι στην είσοδο, του είπα να ανεβεί και να βρει κάτι αυτοκίνητα.

Σ: Casually απλά λες σε κάποιον να ψάξει για αυτοκίνητα στο Mall... Αλλά γιατί δεν ήρθε νωρίτερα;

JK: Ο hyung κοιμάται μέχρι όσο αργά γίνεται. Τα σαββατοκύριακα ακόμα πιο πολύ.

Ένα μικρό γέλιο ξέφυγε από την Κλειώ. Και εκείνη έτσι είναι. Θυμάμαι σε ένα sleepover μια φορά, που έγω ξύπνησα από τις οκτώ το πρωί, ξανακοιμήθηκα και ξαναξύπνησα μετά από μία ώρα. Όλο αυτό να επαναλαμβάνεται έως τις έντεκα το πρωί, όπου πλέον δεν μπορούσα να κοιμηθώ άλλο. Έπαιξα, σιωπηλά, παιχνίδια στο κινητό μου, ώσπου η ώρα πήγε δώδεκα και εκεί δεν άντεξα, πήγα να την ξυπνήσω, αλλά απλά με έβρισε και ξανακοιμήθηκε. Ή μια άλλη φορά που είχαμε κανονίσει να βρεθούμε στις μία το μεσημέρι με κάτι άλλα κορίτσια, αλλά εγώ έφτασα πιο νωρίς, περίπου στις δώδεκα, και εκείνη ακόμα κοιμόταν.

Μα: Εγώ πάλι ρε παιδιά, δεν το καταλαβαίνω αυτό. Εγώ σήμερα ξύπνησα στις εννιά. Άλλες φορές είμαι από τις έξι στο πόδι.

Μ: Πάντως πολλές φορές έχω δει τον Yoongi να κοιμάται στην τάξη. 

SG: Άκουσα το όνομα μου;

JH: Μπααα... Η ιδέα σου θα 'ναι.

Μα: ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ! ΠΑΜΕ, ΛΕΩ 'ΓΩ ΤΩΡΑ, στον νάκα που θέλω κάτι να δω;

Κ: Βαριέμαι να περπατάω...

Μα: Κρίμα... Έλα, και θα σου παίξω και πιάνο.

SG: Ξέρεις πιάνο;

Μα: Όχι, απλά παίζω...

Αυτή η δήλωσή μου, με βοήθησε να κερδίσω μερικές ακόμα παράξενες ματιές. Μετά εγώ φταίω, που είμαι ειληκρινής άνθρωπος...

Αφού μπήκαμε μπουλούκι μέσα στο κατάστημα, το πρώτο που έκανα είναι να ρίξω μια κλεφτή ματιά στους πωλητές, καθώς είχα το άγχος μήπως μας κοιτούν περίεργα, αλλά για καλή μου ή μας τύχη, απλά ασχολούντουσαν με το ό,τι έκαναν εκείνη τη στιγμή.