Eve geldiğimde annem beni güler yüzle karşıladı. Durumu ona anlattım. Beni teselli etti. Odama gittim ve düşlere daldım. Aklıma birden Eren Efe geldi. Elimde olmadan kahkaha atmaya başladım.Delirdiğime eminim. Annem geldi. Ne oldu diye sordu.
"Delirdim galiba "dedim sırıtırken.
"Hadi hadi! Kalk Batuhan'lar geliyormuş. Kuzenini özlemişsindir."
O an kafama dank etti. Ne söyleyeceğimi sapıttım. Ağzımdan dökülen tek kelime:
"İii "oldu
"Noldu kuzenini çok severdin sen?"
Gözlerimi devirdim. Bunu ona açıklamam yanlış olurdu. Hem anlar mıydı ki?
"Ben bu bakışları tanırım, ne oldu cadı?"
İşte o an düşüncelere dalıp gittim.
*****
Tam iki saat oluyor ve annem ne düşündüğüme dair tek kelime etmiyor. Iyi böyle devam etsin zaten. Batuhanlar giriş katındaymış. Bir o kadar sevindim bir o kadar da canım sıkıldı. Asansör ile aşağı kata indim. Batuhan'ı görmeyeli sanki yıllar olmuş gibi ona sımsıkı sarıldım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Çocukluk aşkı
RomanceSon bir kez daha... Çıktı başıma bir aşk... Peki ya ne yapacağım? Böyle sürmesine izin veremem... Herkes gitti, yalnız başıma..., Bir an gördüm onu. Tüm korkum kayboldu. Sonra anladım ki: Her şey daha yeni başlıyor...
