Kaçış yok...

42 1 0
                                    

Bu sözler üzerine gözlerim kapanmıştı...

"O çok zor bir durumda. Kalp yetersizliği var galiba. Sonuçlar 1 hafta sonra açıklanacak."

XxxxxxxGülcexxxxxxX

Aydınlığım kararmaya başladı. Boşluğa düşmeye başladım. Gözlerimi açtığımda karşımda bir çift doktor ve birinin elindeki fener vardı. Feneri gözlerime tuttuklarında yüzümü ekşittim.

''Yaşıyor''

Dediler ve çıktılar.

1 hafta sonra:

Kalp yetersizliğim olduğunu öğrenince kafayı peynir ekmekle yedim. İştahım yoktu. Halsizim. Ailemin hiçbirinin haberi yok. Ablam mı? Stanford Üniversitesi'nde Amerika'da arkadaşları ile kadeh kaldırıyorlar (!) Annem, babam? Bir gün bile sormadan (!) işlerini yapıyorlar. Avustralya'da belki şuan birlikte ne bileyim bir holdingde olabilirler. Kayıt işlemlerini almaya gittim. Doktorum ve yanında (Kartında 'profesör' yazan,) bir profesör vardı. Diğer yanlarında Irmak sürtüğü duruyordu. Irmak fesellisi yüzünden Irmak isminden soğudum. Kıza gizlice bir tekme indirdim. Sonra resmen kızı boğdum yaaa. Neyse. O yerde ölü gibi kıvranırken bende kaçtım. Tam yanıma geldi ki Bora'ya yaptığım gibi Irmak'ında kolunu döndürdüm. Sonuçları aldım. Aslında iyi çıkmış! Yes bee!

Eve döndüm.

Çocukluk aşkıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin