Saklımdasın (MirBor)

Bölüm 19: Hastahane

"Ateş bir gün suyu görmüş yüce dağların ardında; 
Sevdalanmış onun deli dalgalarına. 
Hırçın hırçın kayalara vuruşuna, 
Yüreğindeki duruluğa... 
...demiş ki suya: 
Gel sevdalım ol, 
Hayatıma anlam veren mucizem ol... 

Su dayanamamış ateşin gözlerindeki sıcaklığa, al demiş; 
Yüreğim sana armağan... 
Sarılmış ateşle su birbirlerine sıkıca, kopmamacasına."

Geç vakit olup set bittikten sonra Boran, Miraya onu eve bırakmayı teklif etmiş Miray da kabul etmişti. Şimdi bugün olanlardan sonra sessizce arabada Mirayın evine gidiyorlardı. Miray telefonunun çalması ile arayan kişiye baktı. Rüzgar. Şu an onunla uğraşacak hiç hali yoktu o yüzden meşgule attı Miray. Lakin Rüzgarın ısrarla aramaya devam etmesi ve Boranında yandan yandan bakmaları ile Miray telefonu açmak zorunda kaldı.

"Efendim?"

"Miray sana bir şey söyleyeceğim."

"Ne söyleyeceksin gene?!"

"Emir hastahanede."

"Ne?! Ne oldu Emire?"

"İyi bir benzetmişler."

"Yalan söylemiyorsun değil mi?!"

"Miray bu konuda yalan söyler miyim?! Hastahanede!"

"Tamam hangi hastahane?"

"Babamın hastahanesine getirdim."

"Tamam geliyorum ben hemen."

Miray telefonu kapadıktan sonra ona bakan Borana döndü. "Hastahaneye gitmemiz gerek."

"Ne oldu Miray?"

"Emiri hastahaneye kaldırmışlar."

"Hangi hastahane?"

Miray hastahaneyi söyledikten sonra telefonu çalması ile telefonunu açtı. Hazaldı.

"Efendim?"

"Miray geç saatte rahatsız ediyorum ama Emire ulaşamıyorum. Senin haberin var mı?"

Miray , Hazalın sesindeki telaşı duyunca yutkundu. Nasıl söyleyecekti? "Evet haberim var." dedi.

"Niye telefonlarımı açmıyormuş?"

"Açamaz."

"Ne demek açamaz? Emire bir şey mi oldu? Bir şey oldu değil mi?"

"Emir dayak yemiş,hastahanede şu an."

"Ne? Hangi hastahane? İyi mi? Miray bir şey söyle!"

"Bilmiyorum! Bana da Rüzgar söyledi ama iyidir Emirden söz ediyoruz. Hatta o iyi olmakla yetinmez süperdir. Sakin ol."

"Hangi hastahanede Miray?"

Miray, hastahaneyi söyledikten sonra telefonu kapadı. Boranın arabayı durdurması ile ikiside arabadan indiler ve hastahaneye girdiler. Danışmandan Emirin kaç numaralı odada olduğunu öğrendikten sonra asansöre bindiler.

"Miray sakin ol. Arkadaşın iyi olacak."

Miray dolan gözleri ile Borana baktı ve hemen ona sarıldı. Onun kokusu ile sakinleşmeye çalıştı. "Biliyorum iyi olacak ama kim ne diye döver ki onu?" dedi Miray.

"Bilmiyorum ama Emire sorduğumuzda öğreneceğiz."

"Haklısın önemli olan şu an onun iyi olması. "

"Rüzgar...bu senin eski s- "

"Evet o."

Asansör durduktan sonra asansörden indiler ve Emirin kaldığı odaya girdiler. Emir uyuyordu ve başında Rüzgar ile Asya vardı. Asya hızla Miraya sarılınca Mirayda ona sarıldı. Geri çekildiklerinde Boran ile sandalyeye oturdular. Boran Asyaya bakıp "Geçmiş olsun." dedi. "Sağol enişte, pardon Boran." dedi Asya pot kırarken. Boran hafifçe gülümsemeyi ihmal etmedi.