Για Πάντα Στο Πλευρό Σου

Μέρος 2ο

"Στέλλα είναι η τρίτη φορά που σε φωνάζω, ξύπνα τώρα"

Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να σε ξυπνάει η μητέρα σου τα χαράματα για να πας σχολείο. Και ναι, η μαμά είναι από αυτές τις υστερικές που ακόμα και αν έχω μια ώρα ακόμα μπροστά μου για την πρώτη ώρα αυτή θα συνεχίσει να πιστεύει ότι θα αργήσω. Κουκουλώνομαι με την κουβέρτα και κρύβω το κεφάλι μου από κάτω. Γιατί, γιατί το σχολείο δεν μπορεί να αρχίζει στις 10; Έστω στις 9. Αλλά αυτό το 8 το πρωί είναι πραγματικά απάνθρωπο. Ξαφνικά κάποιος με πλακώνει με φόρα και νίωθω έναν πόνο λες και έφαγα μπουνιά στο στομάχι. Βγάζω αναμαλιασμένη το κεφάλι μου από τα σκεπάσματα. Ο Νικόλας το διαβολικό αδερφάκι μου έχει πέσει με φόρα πάνω μου. Τον κοιτάω αγριεμένη.

"Στέλλα η μαμά λέει να σηκωθείς γιατί θα ανέβει πάνω με την παντόφλα. Εγώ δεν κατάλαβα τι σημαίνει αυτό αλλά ήταν πολύ τρομαχτική όταν το είπε. Και ξέρεις κατι; Ο μπαμπάς φεύγει σήμερα για το μακρινό του ταξίδι και εγώ έμαθα ότι πήγατε βόλτα χτες χωρίς εμένα..Γιατί το κάνατε αυτό Στέλλα;" ο μικρός τα λέει αυτά χωρίς να πάρει ανάσα.

Ανασηκώνομαι και τον σπρώχνω έτσι ώστε πέφτει με γδούπο στο πάτωμα. Για κάποιον λόγο του φάνηκε αρκετά αστειό και αρχίζει να γελάει τσιριχτά. Αμέσως όμως αγριευει και σηκώνεται.

"ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΕ ΠΗΡΑΤΕ ΣΤΗΝ ΒΟΛΤΑ;" φωνάζει και πρέπει να παραδεχτώ ότι για πεντάχρονο έχει πολύ δυνατή φωνή

"Σου χω πει εκατό φορές ότι είσαι πολύ μικρός για να ανέβεις στην μηχανή" του λέω και του βγάζω την γλώσσα.
Ο Νικόλας κοκκινίζει και παίρνει μια αστεία γκριμάτσα

"Εγώ δεν είμαι μικρός"λέει υπερήφανα "Είμαι μεγάλος γιατί κάνω μόνος μου μπάνιο και επίσης προσέχω το σπίτι από τους κλέφτες γιατί μένω ξύπνιος το βράδυ όταν εσείς κοιμάστε και εγώ φυλάω και σας προστατεύω όλους γιατί εγώ είμαι φύλακας γιατί...γιατί.." του βουλώνω το στόμα με το χέρι μου και τον σπρώχνώ έξω από το δωμάτιό μου.

"Πες στην μαμά ότι ετοιμάζομαι και κατεβαίνω να χαιρετήσουμε τον μπαμπά" του λέω βαριεστημένα και κλείνω από πίσω του την πόρτα.

Αυτος βγάζει μια τσιρίδα κάνει κάτι ήχους απο πιστολί και τον ακούω να κουτρουβαλιάζετε στην σκάλα.

....................

Έχουμε μαζευτεί όλοι έξω από το σπίτι και ο μπαμπάς έχει μόλις φορτώσει την μοτοσικλέτα.

"Είσαι σίγουρος ότι θες να πας έτσι ως την Θεσσαλονίκη;" τον ρωτάει ανήσυχη η μαμά