Τρίτο διάλλειμα της ίδιας μέρας. Εγώ η Άννα και η Ζωή καθόμαστε στο συνηθισμένο μας μέρος στο πεζούλι κοντά στις βρύσες. Απλά καθόμαστε και χαζεύουμε το υπόλοιπο σχολείο. Πολλές στιγμές παίρνουμε το βλέμμα της "ντίβας" λες και όλοι οι υπόλοιποι είναι κατώτεροι και μεις καλύτερες. Δεν το ελέγχουμε.
"Πότε θα το κάνετε λοιπόν;" ρωτάει η Ζωή σπάζοντας την ησυχία.
Άργησα να καταλάβω ότι απευθυνόταν σε μένα. "Τι εννοείς; δεν ξέρω δεν νιώθω έτοιμη ακόμα" της λέω
"Αυτό που εννοεί η Στέλλα είναι ότι το γεγονός ότι ο Μάνος την πιέζει για αυτό, την κάνει να το θέλει όλο και λιγότερο" λέει η Άννα και την κοίταξα εντυπωσιασμένη. Πως καταφέρνει πάντα να είναι στο μυαλό μου;
"Ναι καταλαβαίνω" λέει αργά η Ζωή.
Κι'όμως δεν καταλαβαίνει. Δεν καταλαβαίνει γιατί αυτή έχει πάει και το χει κάνει με πολλούς. Την αγαπάω δεν λέω αλλά αυτό είναι το ελλατωμά της ότι σε αυτό το θέμα δεν είναι καθόλου συναισθηματική και δεν το βλέπει σαν κάτι σημαντικό.
"Πως καταλαβαίνεις, αφού έχεις πάει με τόσους" της αντιγυρίζει η Άννα και για μια ακόμα φορά είπε αυτό που σκεφτόμουν.
Γελάω αν και μερικές φορές σκέφτομαι ότι η Άννα και η Ζωή κανουν παρέα μεταξύ τους μόνο και μόνο επειδή είναι και οι δύο δικές μου φίλες. Δεν με νοιάζει. Χαίρομαι που τις έχω. Γελάνε και αυτές μαζί μου. Νιώθω ευτυχισμένη. Νιώθω ότι τα έχω όλα. Αγόρι, κολλητές, οικογένεια...Τίποτα δεν μου λείπει αν και νιώθω τύψεις πολλές φορές για αυτό. Άλλοι άνθρωποι δεν έχουν τίποτα... Αφήνω τις σκέψεις μου και αγκαλιάζω τις κολλητές μου.
..................
Η αλήθεια είναι ότι τις τελευταίες ώρες απέφευγα κάπως τον Μάνο. Ξέρω τι θα μου πει πάλι. Επίσης ξέρω ότι πρέπει να είμαι ειλικρινής μαζί του. Να του μιλήσω. Αυτό έχω σκοπό να κάνω αρκεί να βρω την κατάλληλη στιγμή.
Σχόλασμα. Βγαίνω γρήγορα και κατεβαίνω την αυλή ψάχνοντας τον. Ακούω μια φωνή πίσω μου, γυρνάω και τον βλέπω να έρχεται προς το μέρος μου.
"Ξέρω ότι με αποφεύγεις" λέει "Το κάνεις από το πρωί"
"Συγνώμη απλά θέλω να σου πω..."
"Και μου μίλησες απότομα το πρωί όταν ερχόμασταν. Για να μαζέψεις τον μυξιάρικο αδερφό σου. "
Αγριεύω. Κάθε καλή διάθεση να του μιλήσω γίνεται καπνός.
" Που κολλάει ο Νικόλας τώρα; Το γεγονός ότι τις τελευταίες μέρες το μόνο πράγμα για το οποίο θες να μιλάμε είναι το σεξ, το χεις πάρει είδηση; Το ότι σου χω πει τόσες φορές ότι δεν νιώθω έτοιμη και συ συνεχίζεις το χεις καταλάβει; " σχεδόν φωνάζω
KAMU SEDANG MEMBACA
Για Πάντα Στο Πλευρό Σου
Fiksi RemajaΗ Στέλλα τα έχει όλα που χρειάζεται ένας έφηβος για να ζει ευτυχισμένος. Αγαπημένους γονείς, κολλητές που νοιάζονται για αυτήν, αγόρι που την καταλαβαίνει και την προσέχει. Ή τουλάχιστον έτσι φαίνεται μέχρι την στιγμή που χάνει το πιο σημαντικό άτομ...
