The bad kickboks girl

Hoofdstuk 59

Pov Emily.
Het is ondertussen 2 maanden later en nog steeds heb ik verkering met Jack.
Hij is super lief voor me, alleen ik heb hem nog steeds niet alles durven vertellen over Milan. Ik ben het wel van plan maar ik durf het niet.
Ik wil Jack niet verliezen.. Als hij weet wat Milan gedaan heeft met mij, zou hij me dan nog wel willen? Wie wil nou zo iemand als mij?
Nee Jack zal me niet meer moeten als hij alles zal weten..
Milan heb ik veder nog steeds niet meer gesproken en daar ben ik eigenlijk echt heel blij mee.
Ik word opgeschrikt uit mijn gedachten door gebonk op de deur.
Snel sta ik op van mijn bed en ik open de deur.
Daar zie ik Jack staan.
Hij loopt naar binnen en hij geeft me meteen een knuffel.
"Heyy babe" zegt hij grijnzend.
"Heyy jackie wat kom je doen?" zeg ik lachend.
"Ik kom je ophalen, ik wil je wat laten zien." Zegt Jack.
"Wat? Je bedoeld nu? Maar we hebben les Jack."
"Boeiend Emily sinds wanneer ga jij braaf naar de lessen?.." Zegt Jack grinnikend.
Ik glimlach "sinds ze gaan vragen waarom ik zo vaak spijbel."
"Pleass Em nog een keer die ene keer maakt toch niks uit.
Het is belangrijk Emily,"
Ik grinnik. "Oke nog een keer Jack,"
Jack glimlacht snel kleed ik me om en smokkel zo als gewoonlijk wat wapens mee in mijn tas en stop er wat tussen mijn kleding.
Snel haal ik mijn mobiel van de lader.
En vervolgens loop ik samen met Jack naar zijn auto.
We stappen in en we rijden weg.
"JACKK waar gaan we eigenlijk heen?" Vraag ik voor de zoveelste keer.
We hebben nu ongeveer een uur gereden en ik snap er nog steeds niks van.
Jack glimlacht "dat zul je nog wel zien Em ik zeg niks." ik zeur nog een tijd door maar jack zegt niks. na nog een uur te hebben gereden stopt jack. het is inmiddels mijn donker. we stappen uit verbaast kijk ik om mij heen. "jack waar heb je me heen gebracht? wat doen we hier? waarom heb je me hier heen gebracht?!" roep ik verbaast uit terwijl ik om mij heen kijk.

we zijn gestopt een plek waar ik veel herinneringen heb met milan. zou jack dat weten? zou het een val zijn? nee dat kan toch niet.. "jack waarom zijn we hier?" roep ik in paniek. "waar is hij? is dit een val?" paniekerig kijk ik om mij heen. we zijn hier aan de rand van een klein stadje bij een boomgaard met in het midden een oude waterput en een bankje. ik kwam hier altijd met milan. alle momenten met hem waren hier mooi. tot de laatste keer.. dat zal ik nooit meer vergeten.

flashback: "sneller mike!" roep ik angstig naar mike die achter het stuur zit. mike trapt het gaspedaal nog harder in. de 2 rode Lamborghini's die ons al een uur achtervolgen gaan ook sneller rijden. ik richt mijn aandacht nu even voor een moment op de witte auto voor ons waar Zack en mijn kleine zusje inzitten. "Zack breng haar in veiligheid alsjeblieft." fluister ik zacht. ik richt mijn aandacht weer op de auto's ik zie dat er nog maar 1 achter me rijd, "mike waar is de andere?" roep ik. "geen idee" roept mike terug. ik pak snel mijn mobiel. ik bel snel zack en blake. "wat is er em?" hoor ik meten de stem van Blake. "Blake zet de telefoon op luidspreker zodat Zack mee kan luisteren. " zeg ik kalm. "hij staat op luidspreker." hoor ik blake even later zeggen. "zack,blake luister goed we zijn 3-kfd-12 uit het oog verloren. ik ken een plek hier in de buurt de lokatie staat in de gps volg hem. we ontmoeten elkaar daar. oke?"

"ja tot zo em" hoor ik blake zeggen "tot zo" hoor ik ook Zack zeggen en dan word er opgehangen. 

Mike rijd meteen naar de lokatie die aan de rand van dit stadje is.
het stelt niet veel voor het is gewoon een oude boomgaard maar misschien kunnen we ze zo afschudden of in ieder geval zorgen dat Blake veilig is.
ik weet dat Blake voor zich zelf kan zorgen maar toch ze is mijn kleine zusje ik hou zo verschrikkelijk veel van haar.
niet veel later komen we inderdaad aan bij de oude boomgaard.
Mike en ik springen meteen uit de auto en haastig loop ik naar de auto van Zack en Blake die net uitstappen.
met zijn vieren rennen we de boomgaard in.
ik kwam hier zo vaak met milan dat waren mooie momenten.
maar Milan is een verrader hij heeft me gebruikt. ashole!

we komen aan bij de de oude put wat betekend dat we op de helft van de boomgaard zijn.
we rennen door we zijn bijna bij het einde van de boomgaard.
als ik opeens aan het einde van de boomgaard allemaal mensen zie rennen en geweerschoten hoor.
abrupt sta ik stil.
ik zie de rest hetzelfde doen.
we pakken alle 4 onze pistolen en sluipen nu voorzichtig veder door het veld.
Ik hoor nog steeds geweerschoten en overal zie ik mensen rennen.
Ik blijf vooruit rennen totdat ik opeens een mega harde schreeuw hoor.
Verward kijk ik achterom daar zie ik mijn zusje liggen met een pijnlijk gezicht.
Bliksem snel ren ik naar haar toe.
"BLAKE!!" Schreeuw ik wanhopig.
"Em ren, kom hier weg..
Wees sterk! ik hou van je voor altijd.
En geef nooit maar dan ook nooit op.."
Blake ik laat je niet achter BLAKEE schreeuw ik en de tranen stormen over mijn wangen.
Ik voel aan haar pols. Ik voel helemaal niks.
Blake! BLAKE!! Nee Blake!! BLAKEE! Schreeuw ik.
Ik bal op de grond.
Nee Blake snik ik.
Dan hoor ik opeens nog meer geweerschoten maar het dringt niet tot me door ik blijf staan. Totdat ik weg word gerukt van Blake door Zack en Mike.
Samen rennen we veder.
We zijn weggekomen maar Blake is er niet meer.
Door Milan... Ik zet het hem betaald.

-einde flashback-   :)

Emily!! Aarde aan Emily.
Ik zie Jack voor me staan met een vragend gezicht..
"Jack hoe ken je deze plek?! Is dit een val?"
Jack wat is dit?!
Em doe is normaal nee verdomme dit is geen val.
Ik wilde gewoon gaan picknicken met je.
Waarom doe je zo FUCKING dramatisch.
Ik zal je nooit wat aan doen.
Em dat weet je toch ik hou verdomt veel van je.
Roept Jack uit.
Ik kijk hem diep in zijn ogen en ik zie dat hij de waarheid spreekt.
Dan val ik huilend in Jack zijn armen.
"Het spijt me Jack, ik.. deze plek heeft zo veel mooie maar ook nare herinneringen voor mij.. Ik wil hier gewoon niet zijn kunnen we alsjeblieft weg.. Smeek ik Jack.
Jack knikt. "Tuurlijk Princes"
We stappen in de auto's en een half uur later zitten we alsnog te picknicken alleen op een andere plek.
Ik voel me zo goed bij Jack.
Ik weet het nu zeker ik kan hem vertrouwen..
Maar wanneer kan ik het hele verhaal over Milan aan hem vertellen..
Wanneer zal ik dat durven?
Wat zal Jack ervan vinden?..

nieuw hoofdstuk! en het spijt me echt vreselijk! ik heb zo lang niet gepubliceerd het spijt me! ik heb toetsweek gehad waar ik echt hard voor moest leren en gewoon een hele drukken tijd. het spijt me heel erg! liefs senna