Hoofdstuk 15

5.3K 180 15
                                    

Pov Mike
Tranen lopen over mijn wangen
"Em Emily word nou wakker" roep ik wanhopig
"Ik..ik kan niet zonder je "
"ik hou van je Em"
"Em Emily word nou wakker... "
Dan zie ik dat Emily's oogleden iets bewegen ik kijk op "Em??.."
"EM!! ' Ze probeert haar ogen te openen
En Na een paar keer lukt het eindelijk!
Ze kijkt me aan "Mike" zegt ze zacht!!
"Em Emily je bent wakker!!"
Ze knikt
Ik geef haar een knuffel "hoe voel je je?" vraag ik
"Gaat wel!" zegt ze
Er komen een paar artsen toegesneld en die onder zoeken haar meteen
"je hebt geluk gehad meisje" zegt een van de artsen
"je moest nog een paar dagen hier blijven en dan mag je naar huis als alles goed gaat"
Al ik dat heb gehoord bel ik snel mijn ouders en vertel ze het goed nieuws ze zeggen dat ze er meteen aankomen ook bel ik snel Maddie,Cameron en Logan die er ook meteen aankomen!!....

Pov Emily
Mike en ik praten nog wat en dan zie ik mijn ouders en vrienden verschijnen
er komt een zwakke glimlach op mijn gezicht "Emily!!" Roept mijn moeder
"mam"zeg ik zacht we geven elkaar een knuffel en daarna geef ik mijn vader een knuffel "blij dat je weer wakker bent emii" zegt hij
ik glimlachte zo noemde hij mij altijd toen ik klein was.

En daar stonden Maddie,April,Cameron en Logan
Ze gaven me allemaal een knuffel
"Jullie zijn er allemaal aa ik hou van jullie... En binnenkort mag ik naar huis!!"

Ze lachen "mam pap Hoelang blijven jullie hier nog?"
  "tot overmorgen....  jammer genoeg maar we zijn blij dat je weer wakker bent we waren echt heel bang!!"
Na 2 uur vertrekt iedereen behalve Mike
hij blijft vannacht gezellig bij mij..!
Hij kruipt naast me en we vallen in slaap de volgende morgen word ik wakker het zonlicht schijnt door de ramen.
"Hoelaat zou het zijn?" Dan komt Mike binnen "goedemorgen zusje"
Ik lach "goedemorgen Mike"
Ik kijk op de klok en zie dat het 07:50 is "moet je niet naar school?" vraag ik verbaast
"Nee ik mag vandaag gezellig bij jou blijven" zegt hij lachend
Ik knik en wil naar Mike toelopen maar ik zak door mijn benen Mike kan me nog maar net opvangen..
"Gaat het?" vraagt hij
ik knik
"ja ik snap het niet!"
"Ik wel" zegt Mike grinnikend "de artsen hadden me hier voor gewaarschuwd dat komt omdat je een meer dan een week niet gegeten hebt of gelopen je moet aansterken"
"wat meer dan een week!!"
"ben ik week in coma geweest?" vraag ik verbaast Mike knikt
"Wouw oké!"
"Ik vraag wel of ze wat eten komen brengen"
ik knik en 5 minuten staat er een bord met 2 lekkere croissantjes met kaas en een glas melk voor mijn neus ik werk het snel naar binnen Mike kijkt me lachend aan.
"Em morgen mag je naar huis !" zegt hij blij
Ik knik " ja ik heb er super veel zin in ik hoop dat ik in het voetbal team zit en dan kan ik weer hardlopen met april en kickboksen met jou en longboarden en voetballen"
" rustig rustig Em je moet nog wel rustig aan doen dus laten we daar nog maar even mee wachten "
ik lach "ja je hebt gelijk "
We brengen de dag door met spelletjes, praten, Netflix , lezen en een paar onderzoeken van een arts en voor ik het weet is het 11 uur en gaan we al weer slapen
morgen mag ik naar huis!! En met die gedachte val ik in slaap...

The bad kickboks girlWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu