Monster İstanbul Lisesi

Çakma Bully'nin Erken Sonu - BÖLÜM #7

Karşımdaki, iki metre boyunda, fazla kıllı bir suratı olan kahverengi saçlı ve sakallı bir tipti. Belli ki kurtadamdı. Kollarını yukarı kıvırdığı bir ceket giymiş ve iki yanında kendisinin yarısı kadar boylarda iki yancı edinmiş biriydi. O an okulun ağır abisiyle karşı karşıya olduğumu anladım. Belli ki yeni çocuk olan bana göz dağı vermek için gelmişti. Fakat hiçbir bully bugüne kadar beni alt etmeyi başaramamıştı.

Vücudu bana yönelmiş olmasına rağmen kafası etrafa ve havaya bakıyordu. Gözlerinin rengi griydi ve sanki dönüşme anında takılıp kalmış gibi bir fiziksel görünüşü vardı. İlk hamlesini yapmak için benden bir karşılık bekliyordu. Fakat bu kabadayılıklar bana sökmezdi. Arkamı dönüp yürümeye devam ettim.

Ben yürürken tekrar tutup döndürmek istedi fakat bu sefer hazırlıklı olduğum için dirseğinin alt kısmından kavrayıp önüme doğru çektim. Kolundaki kalın kılları çekmek midemi bulandırmıştı. Çekme hızımdan dolayı öne doğru savruldu. Yanımdan geçerken ayağımı önüne uzattım ve yere düştü. İri görüntüsünün arkasına saklanan bu eziğe daha önce kimsenin karşı koymamış olduğunu anladım, o ayakta durmaktan bile aciz halini görünce. Dengesini sağlamakta zorlanıyordu ve diğer kurtadamlardan daha yaratıksı bir görüntüsü vardı.

Yere düştüğünde dikkatimi çeken şey sayesinde bunun sebebini anladım. Bakışlarını aşağı indirmemeye çalışmasını, sürekli havaya ve etrafa bakmasını gerizekalı olmasına yormuştum. Yere düştüğünde ise alt çenesinden yukarı doğru çıkmış bir diş gördüm. Bir melez olduğu belliydi. Başarısız bir melez. Dönüşme esnasında takılmış bir kurtadam görüntüsüne sahip olmasının ve normalden iri olmasının sebebi buydu. Bir ork/kurtadam melezi. Belli ki havaya bakarak o alt çene dişiin görülmesine engel olmaya çalışıyordu. Fakat tek diş görmüştüm.

Melez ırkların varlığını yasaklayan bir yasa yoktu ama hoş karşılanmadığını duymuştum. Çok eski zamanlarda yasak olan durumların modern zamanlarda kabullenilse de önyargı illetinden kurtulamaması gibi bir durumdu. Fakat bu mahlukatı görünce, belki de bir sebebi vardır diye düşündüm. Çünkü böyle ne bok olduğu belli olmayan ve gelişimini tamamlayamamış monsterlar ortaya çıkıyordu. Bir kurtadamdan daha iri ve bir orktan daha güçlü olsa bile bunu kullanabilecek bir zekaya sahip değildi. Üstelik dengede bile duramıyordu. Bu sorunu da 'yenilmez' görünmeye çalışarak, kimsenin kendine bulaşmamasını sağlayarak aşıyordu. En azından buna yetecek zekası vardı.

Yerde yuvarlanırkenki şaşkınlığı, bu tepkiye ilk kez maruz kaldığını gösteriyordu. O anki yüz ifadesi, o iğrenç tipine rağmen izlemeye değerdi. Ayağa kalkması için, iki yancısının olayın şokunu atlatması ve onun yanına gidip ayağa kalkmasına yardımcı olması gerekmişti.

Bakışlarımı çevirdiğimde ise okul bahçesinin o kısmındaki tüm gözlerin benim üzerimde olduğunu fark ettim. Yatakhane binasındaki camların bazılarından daizleniyordum. Gözlerini benden ayırmadan birbirlerine bir şeyler fısıldayanlar, şaşkınlıktan ağzı açık kalanlar ve hatta "keşke ben yapsaydım da ilgi toplasaydım" düşüncesiyle ilgilenmiyormuş gibi görünmeye çalışan çakma cool tipler...

O an kendime itiraf edememiş olsam da o kadar kişi bana bakarken gözlerim ısrarla onu aradı. Mavi gözlü siyah saçlı kız... Acaba o an beni izleyenler arasında o da var mıydı? Onu dik ve kendinden emin bakışlarımla ezme şansımın olmadığı o anlarda bana bakarken de çekingen tavırları devam ediyor muydu?

Ben istemsizce bu düşüncelerle boğuşurken iki yancısı yere serdiğim çakma bully tipi kaldırmış iki yandan desteklemeye çalışıyordu ve çakma bully de "kimseye ihtiyacım yok" tavırlarıyla onları savurmaya çalışıyordu. Dram dolu ama komik olan bu sahne o kızla ilgili düşüncelerimi dağıtmışken, öteki taraftan bana doğru gelen afeti fark ettim.

Benimle göz temasını kaçırmadan işveli ve yavaş adımlarla yaklaşıyordu. Beraber yaşayacağımız müthiş günlerin garantisini veren etkileyici bakışlarıyla ve hafif rüzgarla savrulan uzun ve dalgalı altın sarısı saçlarıyla beni resmen büyülemişti.