POV Alyssa
Ik ren zo hard als ik kan naar de auto en pak mijn koffer en tas. Zo snel als ik kan ren ik verder en verder en verder. Na uren rennen kunnen mijn benen niet meer. Ik ga ergens op een verlaten bankje zitten. Snel zoek ik naar eten. Ik heb gelukkig nog wat eten in mijn tas gepropt. Na een uur te hebben gerust loop ik verder. Niet wetend of ik naar de zee of richting huis loop. Het lijkt wel eeuwig te duren voordat ik ergens kom waar huizen staan. Het begint al avond te worden en ik heb geen slaapplek. Ik zoek ergens een boom op en ga daaronder slapen. Wat er daarna gebeurde....
Trillend zit ik op mijn stoel. Ik heb geen controle over mijn lichaam en de tranen beginnen te stromen. Klote flashback. Ik zie uit mijn ooghoeken dat iedereen mij geschrokken aan staart. Niemand weet wat ze moeten doen. Ik ga steeds harder trillen en mijn ogen worden moe van het huilen. Dan val ik flauw.
POV Nicole
We zijn met zijn allen aan het Skypen. "Kom op! Ik wil naar haar toe!" Schreeuwt Chenelle boos. "We gaan Ronald onderspammen waar ze is en we gaan dan met zijn allen daar naartoe." Zegt Ashley. Gelijk praat iedereen door elkaar. "We moeten ook aan onze studies denken. We hebben dan wel vakantie, maar moeten alsnog super hard leren en werken." Zeg ik verdrietig. "Neem 1 dag vrij, Nicole. Doe het voor Alyssa." Zegt Esmee. Ik twijfel. Ik heb een goede baan en moet iedere werkdag werken. In het weekend leer ik dan voor mijn studie. "1 dag niet leren kan geen kwaad. Echt niet." Zegt Anne die ziet dat ik twijfel. Ik knik en iedereen begint te juichen. "Zullen we morgen dan gaan spammen? Het is al laat en je weet nooit wanneer Ronald reageert." Zegt Tessa. Iedereen knikt instemmend. "Welterusten iedereen!" Zeg ik en we nemen afscheid van elkaar.
POV Ronald
We zijn al onderweg naar huis. Alyssa ligt op de achterbank te slapen en Wilbert zit naast me. "Ze moet wel snel wakker worden. Anders ga ik me zorgen maken." Zegt Wilbert tegen mij. "Ik app je meteen als ze wakker is, oké?" Vraag ik. In mijn ooghoeken zie ik dat Wilbert knikt. Nadat Alyssa flauw was gevallen zijn we meteen naar huis gegaan. We hoeven nu nog een halfuurtje te rijden en we zijn thuis. "Wat ga je morgen met haar doen?" Vraagt Wilbert als het een tijdje stil is. "Ik ga sowieso zelf eerst opnemen. Daarna editen en dan kan ze mee kijken. Daarna zien we wel." Oeps, ik ga morgen natuurlijk niet veel doen. "Zal ze leuk vinden." Zegt Wilbert heel sarcastisch. "Houd je mond, alsof jij zo'n interessant leven hebt." Lach ik. Wilbert is gelijk stil. "Nu ben je stil, hé." Grinnik ik. "Ja. Ik voel me beledigd." Heel serieus kijkt hij me aan. "Het is wel de waarheid." "Helemaal niet!" "Jaweeellll." Zeg ik met een vermomde stem. Wilbert geeft op en is de hele reis stil.
-^-^-^-
Sorry, voor dit korte deeltje :( Ik vierde vandaag mijn verjaardag en had weinig tijd :( Speciaal voor jullie heb ik snel nog een deel geschreven :D!
I hope you liked it! <3
~Alyssa~
JE LEEST
My Hero || JustRonaldd✔
Fanfic~@JustRonaldd volgt je nu!~ staat er in mijn beeld. Ik knipper een paar keer met mijn ogen. Mijn hart gaat te keer. Dit had ik niet verwacht. Niet nu, niet vandaag. Ooit wel, maar nu niet. -^-^-^- Hoogste ranking in fanfictie: #310 ~ 24-05-17 #248...
