The Anonymous Flower [COMPLETED✔]

Chapter 7: Confused

Chapter 7: Confused

"XIAN! Kakain na tayo, lumabas ka na diyan!" Sigaw ni kuya Hal mula sa labas ng kwarto ko. Pero nang wala siyang makuhang sagot mula sa akin, muli siyang kumatok. "Xian, alam kong hindi ka pa tulog!"

Napabuga ng hangin na napaupo ako sa kama. "Susunod na lang ako!"

"You always say that," tugon niya pero narinig ko naman ang mga yabag niya na papalayo sa pinto ng kwarto ko.

Nang mawala na'y muli akong nahiga at tumagilid para mapagmasdan ang litrato na nasa frame.

"Hey, young Maythe." Tukoy ko sa batang lalaki na nakangiting nakatingin sa'kin. "Kung alam ko lang sana na makikilala kita at magkakagusto ako sa'yo dapat hindi ko na hinayaan na mapalapit sa'yo. Dahil ngayon nahihirapan na ako. Habang patagal ng patagal kasi'y parang hindi ko na kayang kontrolin ang nararamdaman ko."

Kung sanang gano'n lang kadali na sabihin iyon matagal ko ng ginawa.

"Xian..."

Sa pagkagulat ay nakita ko si kuya na nasa bungad na ng pinto ko. He was staring at me seriously.

"K-Kuya. What are you—"

"I heard." Naglakad siya papunta sa'kin.

"Akala ko umalis ka na."

"I did. Pero bumalik rin ako which I guess hindi mo na napansin."

Hindi ko nga napansin. Ni hindi ko nga naramdaman ang presensya niya.

"Kuya, please huwag mong sabihin kay Maythe." Natataranta kong sabi.

Naupo siya sa tabi ko. "Xian, labas ako sa kung ano mang meron ka or nararamdaman mo kay Maythe. 'Coz actually, matagal ko ng napansin."

"Ano?"

Ginulo niya ang buhok ko. "Siguro nasa grade 5 ka or 6 that time. Napansin namin iyon sa kung paano mo lang siya titigan. You were looking at him differently. Pero hindi pa namin alam kung ano ang ibig sabihin no'n. Hanggang sa mag highschool ka, doon na namin nakita ni Mama ang kahulugan ng mga titig mo sa kanya."

"Si..si Mama?"

"Yes. And I still remember what she said." Bahagya pa siyang natawa sa naalala na ikinakunot ko ng noo.

"Ano 'yon?"

"Sabi niya..My daughter is finally inlove. Habang nakangiti pa siya."

"Ano?! N-n-n-nasabi 'yon ni Mama?!"

Natawa si kuya sa naging reaskyon ko. "It was ridiculous, I know."

"Talaga! Kasi hindi naman ako inlove—"

"The more you deny it, the more it will make you crazy." Putol niya sa balak ko sanang pagtanggi.

"Kuya..."

He nodded. "I know, Xian, you're not ready to tell him what you really feel."

Tipid akong ngumiti. "Thank you."

Umiling siya. "No. Hindi kita kinukunsinti na huwag sabihin sa kanya ang nararamdaman mo. At hindi ko rin sasabihin na paghanda ka na saka mo lang sabihin."

"Then ano palang ibig mong sabihin do'n?"

"What I'm saying is, I know you're not ready yet but you have to tell him."

"Pero kuya—"

"Huwag ka ng maghintay sa tamang oras. Dahil alan mo rin na ikaw lang ang magtatakda niyon. Dahil baka hindi mo alam, handa ka na nga pero huli na pala ang lahat. Remember, Xian, regret will always be in the end."