4.Bölüm

128 42 4
                                    

Annemin ölümünün üstünden 1 ay geçmişti.Babam kendine karşı soğuk davrandığımın farkındaydı.Bu onu tedirgin etmeye başlamışdı.Artık bu konuyu masaya yatırmanın doğru bir vakit olduğunu düşünüyordum.Annemi aldatan bir adamla daha fazla aynı ortamda olmaya katlanamazdım.Odamda hazırlanıp aşağı inmek için gardropumu açtım.Kırmızı kazağımı ve yüksek bel siyah pantolonumu giydim.Belime kadar uzanan kestane rengi saçlarımı at kuyruğu yaptım.Deniz mavisi gözlerim ne yazık ki perçemlerim yüzünden saklanıyorlardı.Rumelimle kipriklerimi ortaya çıkarıp, şeftali rengi dudak rujumu sürdüm.Son bir kez aynaya bakıp iyi görünüp görünmediğimi kontrol ettikten sonra aşağı indim.Sofra hazırdı."Bu gün nasılsın kızım?"diyen babama sert ve soğuk bir bakış fırlattım."İyi."diye geçiştirdim."Sevindim kızım.Bu gün bir misafirimiz var.Kötü olmanı istemem."dedi gülümseyerek."Kimmiş o misafir?"diye sormamla beraber zil çaldı.Zeynep abla kapıyı açmak için giderken babam "Ben açarım."dedi ve kapıya yöneldi.Zeynep ablayla göz göze geldik.Sanırım ikimizde durumu garipsemiştik.Çünkü genellikle çok özel misafirleri biz kendimiz karşılardık.Kim bu kadar önemli olabilirdi.Telefonumun çalmasıyla dikkatim dağıldı.Telefon görüşmesini yapmak için mutfağa geçtim."StarFashion"adlı bir şirketten arıyorlardı.Sanırım geçen ay çizimini gönderdiğim kostüm içindi.Bir kaç gün sonra benimle kostüm hakkında görüşmek istediklerini söylediler.Bu haber beni birazda olsa içinde bulunduğum kasvetli havadan kurtarmıştı.Demek ki bütün kötü şeylerin yanında ki ,iyi bir şey insanı mutlu edebiliyordu.Bu kostüm üzerinde anneminde yardımı geçmişti.Bu da kostümü benim için çok değerli kılıyordu.Hafifçe bir rahatlamayla salona geçtim.O an gördüğüm manzara beni çileden çıkarmaya yetti.Babam gelen misafirle sarmaş dolaş bir şekilde oturuyordu.Yavaşça geldiğimi belli etmek için öksürdüm."Bu hanımefendi kim baba?"diyerek açıklama beklercesine yüzüne baktım."Tanıştırayım kızım.İnci benim şirketteki bir arkadaşım."dedi ve sırıttı."Bana pek arkadaş gibi gelmedi de."dedim alçak bi sesle."Ne dedin?"diyen kadına daha yüksek bir sesle "Hiç."dedim."Ben Ezgilere gidiyorum.Zaten sayenizde iştahım kaçtı.Umarım döndüğümde misafirimiz İnci Hanım gitmiş olur.Ufak bir tatsızlık çıkacakta!"dedim ve çantamı getirmesi için Zeynep ablayı çağırdım."Bu saatte nereye gidiyorsun?Hemde emrivaki yaparak.İzin almak yok mu?"diyen babama dönüp"Bu yaşıma kadar bir şeyler için izin aldığım kişi sen değil annem olurdu.Çünkü sen bize sahip çıkacak bir baba olmayı beceremedin.Onun yerine dışarda ki insanlarla gönül eğlendirmeyi seçtin.Şimdi seni o insanlardan birisiyle baş başa bırakıyorum."dedim.Babamın kaşları çatılmış fakat hiç bir şey söyleyememişti.Ne söyleyebilirdi ki?Bu konuda tek haklı kişi bendim.Çantamla ceketimi alıp dışarı çıktım.Ezgi'yi arayıp onlara geleceğimi söyledim.Şoförümüz Serkan abi beni Ezgilere kadar bıraktı.Ezgi gider gitmez bir sürü soru sorunca annesinden büyük bir azar işitmek zorunda kaldı."Rahat bırak kızı Ezgi.Anlatmak isterse anlatır birazdan.Sıkma şimdi!"dedi bağırarak.Galibiyet kazanmışçasına sırıtarak Ezgi'ye baktım."Ayıp oluyo ama Hazal.Bir şey desene sende."dedi."Bence annen haklı Ezgi.Biraz susmayı denemelisin.Bunaltıyorsun insanı."dedim daha acımasızca sırıtarak.Darılmış gibi masum köpek bakışları fırlattı."Oyy,kıyamam ben sana.Çok mu üstüne gittik."diyerek gönlünü almaya çalıştım."Sevgi abla hep senin yüzünden gaza gelip şu kızın kalbini kırıyorum.Hep senin yüzünden,hep..."dedim Sevgi ablaya dönerek."Ben n'aptım ayol.İyi tamam ne haliniz varsa görün.Karışmıyorum size!"dedi ve yukarı çıktı.Biz tam gülüşüp eğlenirken telefonum çaldı.Babam olacak adam arıyordu.Bir anda bütün neşem yok oldu.Hiç tereddüt etmeden meşgule attım.Ezgi her zaman ki gibi açıklama beklercesine yüzüme baktı.Ela gözleri neredeyse yuvalarından çıkacaktı."Ne yaa,n'oldu?"dedim sanki niye baktığını anlamamış gibi."Niye kapattın telefonu, babanlamı tartıştın yoksa?" dedi. Bir kaç dakika boş boş bakındım. "Kime diyorum ya, meraklandırmasana insanı! " dedi ve koluma vurdu. "Acıdı bak ama!" diye bağırdım."Evet, babamla tartıştım çünkü annemi aldatmış!"dedim."Nasıl ya?"diye şaşkınlıkla bana baktı." Basbaya aldatmış, niye bence tam babamlık bir şey."dedim sinirle. Olanları ve babamın telefon görüşmesini Ezgi'ye anlatınca o da bana hak verdi. Bir kaç saat sohbet ettikten sonra bir şeyler atıştırdık.Saatin geç olduğunu görünce Serkan abiyi arayıp beni almasını söyledim.Bakalım evde neler olacaktı.

BENİ ÇOK SEV❤Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin