10.Bölüm

72 7 2
                                    

   Hızlı adımlarla şirketin içerisine ilerlerken aklıma Doruk geldi.Bugün onunla sıkı bir tartışma yaşamıştık.Kalbim hiç olmayacağı kadar kırılmış ve ona olan kızgınlığımı su üstüne çıkarmıştı.İçimdeki kırgınlık kötü hissetmeme neden olduğu için görüşmenin pek iyi geçmeyeceğini düşünüyordum.Geri dönmeyi bile düşünmüş fakat aklıma sekreterle aramızda geçen konuşma gelince bunun mümkün olmayacağını anlamıştım.Hızlı adımlarım asansörle buluşunca düşüncelerimden sıyrılıp asansörün bulunduğum kata gelmesini bekledim.Kafamı kaldırıp gelen asansörün içine odaklandığımda karşımdaki kişiyle göz göze geldik.Sinsi bir gülümsemeyle "Gelmeyi
düşünüyor musunuz?"dedi.Ses tonundaki havayı sezdiğimde gözümü devirdim ve"Düşünüyorum!"dedim.Biraz iğneleyici bir cevap olmuştu ama olsundu.Yukarı çıkana kadar gözlerini üzerimden ayırmadı.Bunun oldukça rahatsız verici olduğunu söyleyebilirdim.Ara sıra bakışlarımız buluşuyor ve benim gözlerimi çevirmemle son buluyordu.Bu bina kaç katlıydı acaba? Neden asansör durmamıştı hala! Asansör bozulursa ne yaparım diye düşününce içimi bir korku sardı.Neyse ki öyle bir şey olmamış ve asansör sorunsuz bir şekilde açılmıştı.Derin bir nefes alarak resepsiyona ilerlemeye başladım.Resepsiyon bölümünde çalışan kız şirin bir tipe benziyordu.Siyah saçları ve kömür renginde gözleri vardı.Porselen bebek gibi bembeyaz bir yüze sahipti.Beni görünce gülümseyip "Hoş geldiniz Hanımefendi.Nasıl yardımcı olabilirdim?"diye sordu."Hoş buldum.Görüşme için gelmiştim."diye cevapladım.Gülümsemesini bozmadan"Randevu
almış mıydınız?"dedi.Kafamı olumlu anlamda sallayıp yüzüme geniş bir gülümseme yerleştirdim."O zaman ben Alara Hanım'a geldiğinizi bildireyim.İsim neydi acaba?"dediğinde"Hazal Aksoy."diye cevapladım."Bir saniye..."dedikten sonra sandığım kadarıyla görüşeceğim kişiyi arayıp görüşme için geldiğimi söyledi."Tamam Alara Hanım.Hanımefendiyi odanıza gönderiyorum."deyip konuşmasını bitirdi."Alara Hanım sizi bekliyor."dediğinde teşekkür edip eliyle gösterdiği odaya doğru yürümeye başladım.Kapıyı tıklatıp içeri girdim.Masanın başındaki sarışın bayana nezaket olsun diye gülümseyip "Merhaba."dedim.Yirmi-yirmi beş yaşlarda, bana yakın olduğunu tahmin ediyordum."Merhaba!"dedi otoriter bir sesle.Otoriter dediysem de o kadar otoriter sayılmazdı.Kulağıma tanıdık geldiğini kesinlikle söyleyebilirdim.Karşılıklı duran iki koltuktan birini işaret ederek oturmamı söyledi.Gösterdiği koltuğa otururken"Tasarladığım kostüm için gelmiştim ben."diye söze başladım."Biliyorum,haberim var!"diye karşılık verdi.Bu söylediği biraz fazla ukalalık ifade etmiyormuydu.Sinirlenmiştim fakat eğer bunu belli edersem kötü şeyler olurdu.Sabırla susmaya devam ederken"Sana bir kaç soru soracağım Hazal."dediğini duydum.Yavaşça kafamı ona doğru çevirdim."Tabi."deyip kafamı salladım."Kostüm üzerinde başka birisinden yardım aldın mı?"diye sordu."Evet."diye yanıtladım.Dudağının bir kenarı hafifçe kıvrıldı."Açıklama kısmında neden yazmıyor?"dedi alaycı bir ses tonuyla.Ne sanıyordu bu kadın kendini! Sorgucu falan mı?"Açıklama kısmında yazmaya gerek duymadım.Sonuçta tasarımda değil üretimde yardım aldım."dedim kendimden emin bir şekilde."Bu hiç bir şey değiştirmez.Anlaşılan annenizden dürüstlük dersi alamamışsınız fazla."dediğinde sabrımın son levellerine çıkmayı başarmıştı.Sesimdeki öfkeye hakim olamayıp "Bunun sizi ilgilendirmediğini düşünüyorum."dedim.Söz konusu annemse karşımdaki kim olursa olsun umrumda olmazdı."Sizinle çalışamayacağız Hazal Hanım."dedi önündeki dosyalarla ilgilenirken."Tam isabet ! Sizin gibi biriyle ben çalışamazdım zaten."deyip hızla ayağa kalktım.Odadan çıkarken kapıyı çarpıp asansöre doğru ilerlemeye başladım.Sinirimden ağlamamak için kendimi zor tutuyordum.Zorlukla yürürken birisi kolumdan tutup kendine çekti.Karşımda duran adam asansörde bakışlarıyla beni deli eden adamdı.Kolumu adamın ellerinden çekip kaşlarımı çattım."Daha tanışamadan nereye gidiyorsun?"dedi sırıtarak."Yok almayayım.Hayatımda yeterince gereksiz insan var."dedim yüksek bir sesle."Ordan bakınca gereksiz gibi mi gözüküyorum?"diye sordu."Evet öyle!" dedim acımasızca.Elini uzatıp dediğimi duymamış gibi "Ben Aras." dedi.Sessizce söylendikten sonra arkamı dönüp gitmeye yeltendim.Fakat tekrar kolumdan tutup kendine çevirdi."Sadece tanışmak istiyorum.Kötü birisi değilim.Güven bana!"dedi iknacı bir tutumla.Derin bir nefes alıp verdikten sonra "Hazal."dedim."Memnun oldum Hazal."dedi tekrar elini uzatarak."Elini tutup"Bende çok ama çok memnun oldum Aras'çım."dedim yapmacık olduğumu belli ederek."Seni daha önce burada görmemiştim."dedi.Belli ki bu çocuk beni rahat bırakmayacaktı."İş görüşmesi için geldim."diye açıklamada bulundum."Çok sevindim.Birlikte çalışacağımıza göre daha sık görüşebiliriz."dedi sevinçle."Alara Hanım'la fazla anlaşamadık.Yani birlikte çalışmayacağız."dedim.Yüzündeki sevinç bir anda soldu."Ablamın kusuruna bakma lütfen.Bugün biraz sinirli.Normalde hiç böyle değildir.Sabah yaptığı telefon görüşmesinden sonra herkeze ters davranmaya başladı."dedi mahcup bir şekilde.Telefon görüşmesinden sonra mı? Biraz düşününce bu kadının sesinin neden tanıdık geldiğini anlamıştım.Alara Doruk'un telefonda konuştuğum sevgilisiydi.Aynı zamanda bu yılışık adamın ablası.Sabah olanlara dalıp gitmişken Aras'ın sesiyle irkildim."Hazal
iyi misin?"diyordu."İyiyim."dedikten sonra "Benim gitmem gerek."deyip şaşkın bir şekilde yürümeye başladım."Dur Hazal !"deyip cebinden beyaz bir kartvizit çıkardı.Elime uzatıp "En altında ki benim numaram.Bir isteğin olursa ararsın."dedi ve gülümsedi.Kafamı sallayıp donuk bakışlarla elime uzattığı kartviziti aldım.Bir kaç dakika sonra kendimi şirketin önünde boş boş dikilirken buldum.Kafamı dağıtmak için bir kafeye gitmeliydim.Kendimi kötü hissettiğim zaman hep böyle yapardım.Yanıma gelmesi için Ezgi'yi aradım ama açmadı.Bu kızın neden telefon açma gibi bir alışkanlığı yoktu.Sesli mesaj attıktan sonra telefonumu çantaya koydum.Yol üzerinde denize karşı bir kafeye geçip Ezgi'yi beklemeye başladım.Yanıma gelen garsondan portakal suyu getirmesini rica ettim.Getirilen portakal suyumu yudumlarken önümdeki masmavi suları izlemeye başladım.

Arkadaşlar umarım beğenmişsinizdir.Diğer bölümümüzü Ezgi'nin ağzından anlatacağım.Kendinize iyi bakın canlarım😍😇🍹

Vote sayılarını artırın arkadaşlar.⭐Bir yıldıza tıklamak bu kadar mı zor? Okuyan kişilerden ricam vote+yorum lütfen...

BENİ ÇOK SEV❤Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin