หลังม่านสมรภูมิ [จบ]

611 13 11
                                    

#น้ำส้มผสมเก๊กฮวย

หลังม่านสมรภูมิ [จบ]

Pair : Arm*Peck
Inspried by l2apBeaT's art work
Written by พลอย
Note : นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายชายรักชาย เหตุการณ์ที่เกิดทั้งหมดเกิดขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียนเท่านั้น ชื่อบุคคลและตัวละครในเรื่องในเรื่องไม่มีส่วนเกี่ยวของใดๆกับเรื่องราวที่ผู้เขียนได้เขียนทั้งสิ้น ผู้เขียนเพียงหยิบยกชื่อบุคลลมาใช้เท่านั้นและเหตุการณ์ทั้งหมดมิได้เกิดขึ้นจริง ทั้งนี้หากนิยายดังกล่าวมีความผิดพลาดประการใด หรือมีสิ่งใดทีไม่ถูกใจ ผู้เขียนขอน้อมรับความผิดทั้งหมดไว้แต่เพียงผู้เดียวค่ะ

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและขอให้มีความสุขกับงานเขียนของเรานะคะ

...................................





เมื่อห่างจากจุดเดิมมาพอสมควร จ่าก็โชคดีที่พบซอกหินพอพักเป็นจุดกำบังได้ เขาจึงว่างร่างบางลง

หมวดหนุ่มหยุดร้องไห้และสั่นกลัวแล้วหากแต่กลับกลายเป็นเหมือนคนเลือนลอย ดวงตาไม่จับจ้องจุดใดแน่ชัด ราวกับความรับรู้ตัวนั้นหลุดลอยไปเสียแล้ว จ่ากรกันต์วางสัมภาระทั้งหมดลง เปิดเอาผ้าขนหนูผืนที่หมวดผลิตโชคเคยเช็ดให้เขามาถือไว้แล้วช้อนร่างปวกเปียกนั้นไปข้างลำธาร

เขาปลดเสื้อผ้าที่เปื้อนเศษสมองและเลือดข้นขลั่กออกจากร่างหมวดอย่างรวดเร็ว ถ้าเป็นยามปกติผิวเนื้อนวลเนียนละเอียดมือนั้นคงทำให้จ่าหนุ่มหลงใหล หากแต่ยามนี้สิ่งเดียวที่อยู่ในหัวสมองของจ่าคือเรียกสติร้อยตรีผลิตโชคกลับมาให้เร็วที่สุด

น้ำเย็นจากลำธารถูกวักเข้าที่ใบหน้าและตามร่างกายที่เปื้อนเลือด เมื่อสัมผัสเย็นวาปกระทบตัวดูเหมือนว่าผู้หมวดจะเริ่มคืนสติ จ่ากวักน้ำเข้าใส่หน้าอีกไวไว จนได้ยินเสียงหมวดไอลำลักจึงหยุดมือ

ร่างบางหอบจนตัวโยนจ้องมองจ่าที่ทำสีหน้าเคร่ดเครียดด้วยความรู้สึกยากจะอธิบาย

[The Mask Singer] #น้ำส้มผสมเก๊กฮวยWhere stories live. Discover now