Mine again, Sweetheart

Prologue

HI, This is actually my first time to write my stories.. I actually don't know how to start but I'll try my best to come up with a good ideas. And thank you so much and please bear with my incorrect spelling and grammars.

All rights reserved. This book or any portion there of may not be reproduced or used in any manner whatsoever without the express written permission of the publisher except for the use of brief quotations in a book review.

Copyright.

(Mine Again, Sweetheart)

by: MSPERKNBEANS

--------------

"Let's break up". Nakayuko kong sabi sa kanya. Masakit sabihin pero kailangan. Minsan kailangang isakripisiyo ang lahat dahil sa mga nangyayari at iyon lamang ang alam kong paraan.

"What?!!!! Nagbibiro ka ba?", pasigaw nitong sabi. "Magbreak na tayo". ulit ko.
Napapitlag ako ng sunod-sunod niyang sinuntok ang pader. I closed my eyes and trying to calm myself. Nakatalikod ako pero alam kong nagdurugo na ang mga kamay nito.Kailangan ko itong panindigan. Hindi na ako pwedeeng umatras. Alam kong sa sandaling ito ay pareho kami ng nararamdaman. "Don't do this to me sweetheart, I'm begging you, please don't leave me." Bigla siya nitong niyakap sa likod.Yakap na sobrang higpit pero nagmatigas siya.

"Alam nating hindi na yan pwede kasi pareho lang tayong mahihirapan..Please choose my sister, she needs you. Okay lang ako, huwag mo akong alalahanin." sabi ko sa kanya. Hindi ako pwedeng umiyak. Humarap siya sakin. His cold gray eyes. Namumula galing sa iyak, nakikita ko sa mga mata nito ang galit, takot, at sakit. Hinawakan niya ako sa balikat at matiim itong tumitig sakin. But I looked away, hindi ko kayang makita siyang nagkakaganyan. Tumawa ito ng pagak. Alam niyang pinapagaan lang nito ang sitwasyon, pero seryoso siya.

"Hindi, hindi ko kailangang mamili kasi ikaw lang ang mahal ko. Please wag mo namang gawin sakin to oh.." pagmamakaawa niya. Niyakap niya ulit ako.Pero hindi ako gumanti.Mamimiss ko ito...

"Mahal kaniya at magkakaanak na kayo. Sa ating dalawa mas kailangan ka niya, huwag mong ipagkait sa bata ang pagiging ama mo para lang ako ang piliin mo." sabay tanggal ang mga kamay nito na nakayakap sa kanya.

"Dahil ba sa kanya? ha???? Dahil siya ang mahal mo???" sumbat nito sakin. At naging matalim ang mga mata ng pilit kong tinatanggal ang ang mga kamay nitong hawak na niya.

"Huwag mong ibato sa kin yan kasi wala kang alam, kung tutuusin mas magagalit ako sayo kasi pati kapatid ko----(hindi ko masabi sa kanya ang dahilan)ngayon ibinabato mo sakin na ako ang may kasalanan sa lahat? Mahal kita Gab pero sa pagkakataong ito hayaan mo akong itayo muna ang sarili ko. At sana lang please, itama mo ang lahat. Mas makabubuti na maghiwalay tayo para sa kapakanan ng lahat."
"At sana lang kalimutan mo na ako,kasi ngayon palang ganyan ang ginagawa ko".bulong niya.

"At salamat sa lahat,"sabay talikod at hinayaang maglandas ang mga luhang kanina pa gustong kumawala at dahil kapag tumagal pa siya baka bawiin ko ang mga sinabi ko at balikan lang siya. I know we are both broken pero kailangan kong umalis,lumimot at magpasalamat narin dahil sa pagkakataong ito, hindi man maging sila. Kailangan niyang panindigan ang ginawa niya lalo na't magkakaanak sila.

At hindi niya kailangang malaman ang kalagayan niya dahil alam kong siya parin ang pipiliin niya.

-----

Enjoy reading!!!!!

Thank you so much!!!