DÜN BENİM DOĞUM GÜNÜMDÜ !Lydia'dan
Elimdeki papatya ile oynarken bir yandan annemin yemeklerle gelmesini bekliyordum. Topuz yaptığım saçıma papatyayı tel toka yardımıyla tutturdum. Salladığım ayaklarımı durdurdum ve hastane yatağımdan kalkıp odamdan çıktım.
Stiles'ın kapısını tıklattım.
"Girme!"diye aceleci bir ses geldi.
Kapıyı açtım ve girdim.
"Lolipop'un var mı?"
Stiles alelacele tişörtünün eteklerini aşağı çekerken bana gözlerini büyülterek baktı. Galiba biraz kızmıştı.
"Şey..." diye mırıldandım. Sözümü keserek bana bağırdı.
"Şey de ne? Sana girme demiştim."
Kafamı mahcup bir şekilde aşağı eğdim. Gözlerim bulanıklaşmaya başladığında ağlamaya başladım.
"Hayır hayır ağlama."
Stiles yanıma geldi ve çenemi tutarak kaldırdı.
"Özür dilerim Lyds."
Burnumu çekerek konuştum.
"Lolipop'un var mı?"
"Var." Dedi ve yanağımı öptü.
Gülümseyerek ona sarıldım. Yanağında ki beni öptüm. Kollarımı ondan çektikten sonra heyecanla lolipopumun gelmesini bekledim. Stiles elindeki pembe ambalajlı çilekli lolipopla bana döndüğünde heyecanla elinden kaptım ve ambalajı yırtarak şekeri emmeye başladım.
"Stiles, sende yesene."
"Sadece bir tane var."
"Al benimkini ye o zaman."
Lolipopumu ağzına doğru ilerlettiğimde kafasını çevirdi. Lolipop yanağına gelmişti.
"Neden yemedin?"
"Canım pek istemiyor."
"Peki." Dedim ve yemeye devam ettim.
"Yanağım yapış yapış oldu."
Elime tükürdüm ve yanağını sildim. İğrenerek yanağını sildiğinde gülmeye başladım. Stiles lolipopumu aldı ve kendi ağızına attı.
"Artık bu lolipop benim."
Sesi boğukça gelirken lolipopu yanağının sağ kısmına geçirdi. Dağ gibi tümsekli olan yere dokundum ve lolipopu oradan çekmesine neden oldum. Lolipopu ağzından çıkardı ve yüzünü buruşturdu.
"Bu senin ağzına girmişti!"
Fırsattan istifade elindeki lolipopu ağzıma atarak odadan kaçtım. Koşarak odama ilerlerken lolipopum ağzımdan fırladı ve sertçe yere düşerek parçalandı. Üzgünce lolipopuma bakarken Luke'u tekerlikli sandalye ile hızlıca hemşireden kaçarken gördüm. Arkasından seslendim.
"Luke! Luke, beni odama bırakabilir misin?"
"Lydia, arkamdan koş bekliyorum; hızlı ol.'
Hızlıca koşarak yanına sıvıştım.
"Hadi sür!" Diye bağırdım.
Hızlıca ilerlerken yanından geçtiğimiz metal masadan üzerindeki rulo peçeteleri aldım ve Hemşire Lorrens'e fırlattım. Peçete kafasına gelirken kıkırdayarak bir tane daha fırlattım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Peter Pan Ve Bulimiya -Stydia-
FanfictionPeter Pan Sendromuna yakalanmış Lydia, ve Bulimiya Nervoza hastası Stiles . Onlar aynı bekleme koltuğunda tanışmışlardı. Ve iki zıt karakter olarak herkese ibretlik bir ders vermişlerdi. @Hollyobrienx