RUHUMDAKİ ÇAĞRI

27

Hayatlarımız bizlerin istekleri doğrultusunda olmadan ilerlemekte.
Bir kısmı  hayatını testler, denemeler ve sınavlar üzerinden kendini geleceğe yöneltmekte.
Bir kısmı kendi asosyalliği veya anti sosyalliği üzerinden yaşamakta.
Bir kısmı ise yaşadığı hayatı sanki hiç takmıyormuş, hayat onların istekleri doğrultusunda olmamasını  fırsat bilerek bunu bir oyuna çeviriyor.
Oyunlar oynayıp, partilerden partilere, eğlencelerden, sahte aşklardan, belirli bir çıkar için bir arada olan kişiler ile geleceğini bir hiç üzerine sığdırmakta.
Peki ya gerçekten bunlardan sıkılan oluyor mu?
Hayatı  kendi doğrultusunda ilerletmeden ve ayriyeten hayatı oluruna bırakmayı gerçekten istemediğimiz hiç olmadı mı?
Kötü bir benzetme olacak olacak lakin hayat uçmak için çırpınan bir kuş gibidir. Özgür kalmak için çabalar ama bu fırsatı ona vermek sizin elinizdedir.
İlk önce onu özgürlüğe mi bırakmak istiyorsunuz yoksa kurallar üzerinden sıkmak mı istiyorsunuz buna bir karar vermelisiniz.
Tahmin ettiğiniz kadar zor olamaz değil mi ?
Kendinizi kalıplaşmış hayatlarinizdan kurtarmak ve hayatınıza özgürlüğü bahşedip bahşetmemek sizin elinizde.
Eğer derslerden, sınavlardan, eğlencelerden, çıkar ilişkilerinden sıkılmadıysanız size tek bir soru soracağım.
Herşeyden önemli tuttuğunuz bu şeyleri yaparken birden bire kalplerinize dokunan "herşeyden bıkkınlık" hissi  neden size uğruyor?
Bunun cevabini tahmin etmek o kadar da zor olmasa gerek değil mi ?
Cevaplar çoğunlukla aynıdır: "Hayat zorlaşıyor", "Herşey üst üste geliyor" vesaire vesaire bu örnekler çoğaltılabilir benim açımdan peki sözlerin cevapları neler ?
Bana yazın ve bu konu hakkında neler söyleyebileceğimizi düşünelim veya şöyle söyleyeyim beni sıkıştırabilecek yorumlar ile bana gelin ve bu düşüncenin saçma olduğunu bana kanıtlayın.
Hadi yazın bi şeyler...