Never Felt This Way Before

Chapter Ten

"Bakit?"

"May sasabihin kasi ako sa'yo."

"Ano yun?" sandali kaming tumigil at umupo sa sidewalk (nakaDress pa ko nun ah!)

"Masaya ako kapag kasama kita. Nung 1st year pa tayo, nung iniwan ako ng magulang ko, sabi ko, buti na lang anjan ka. Kasi napapangiti mo ko ng 'di sinasadya. Hindi ko kasi ma-explain yung feeling. Pero masaya talaga ako. Nung 3rd year tayo, saka ko lang inamin sa sarili ko na mahal kita. Lagi kasi tayong magkasama. Lagi tayong partners. Matagal ko ng gustong aminin yun sa'yo. Pero natatakot ako ma-reject. Natatakot akong mawala yung friendship na meron tayo. Pero ngayon Lexa...."

"Ha!? Paano si Rian?"

"Sinubukan ko siyang mahalin. Ayoko kasing masaktan ka. Kaya....."

"Hindi na kita maintindihan"

"Lexa. Wait. Mahal kita ok? Pero pinaramdam mo na sa'kin na parang wala lang ako sa'yo. Katulad na lang nung pagsasalita mo sa'kin kanina. Kaya alam kong hindi ka masasaktan sa pag-amin ko. Alexa, maniwala ka, mahal na mahal kita."

Bigla akong umiyak. Niyakap ko siya. Sobrang higpit para maramdaman niyang ayoko siyang pakawalan.

"badtriip ka naman eh! oi James! Mahal na mahal din kita. Dapat kasi matagal mo ng sinabi! Sasabihin ko naman sa'yo na kaya kong maghintay eh! Oo James. kaya ko! T_T Bakit James?! Bakit ngayon lang"

Natahimik lang si James.. Tiningnan niya ang mga mata ko. At bigla niya akong hinalikan. Tumigil ang oras... Tumigil ang pag-ikot ng mundo..

"Alexa" lumuhod siya sa harap ko at nilabas ang singsing

"Will you wait for me?"

"Yes, I will"

Iyak kami ng iyak pareho. Pero nagtawanan rin. Kaya pagkahatid niya sa'kin sa bahay, namumula pareho ang mata namin pero tawa kami ng tawa.

"Goodnight babe" At may inabot siyang box sa'kin

"Ano 'to?" sabay hinalikan niya ako tapos walkout (bastusan!?)

PAgkatingin ko... Yung couple shirt ^_^