__________________muu paing___________________
.
.
.
."ဦးစီး.......!"
"ဦးစီး.......ဆုိ!"
မူ ပုိင္......
ကုတင္ နား ခပ္ လွမ္း လွမ္း ေလာက္ကရပ္ကာ
အိပ္ ေပ်ာ္ ေန သည့္ ထုိ လူႀကီး
ၾကား ေလာက္ ႐ုံ ေလး ေအာ္ ေခၚ ေန ေပ
မယ့္ လည္း......ကားယား ႀကီး အိပ္ ေပ်ာ္ ေန သည့္
ဦးစီး.......ကေတာ့.....
တုပ္ တုပ္ ပင္ မလႈပ္...........ႏႈတ္ခမ္း အိအိ ေလး ေပၚ သြား
္ ခ်ြန္ ေလးေတြ ျဖင့္ ဖိကုိက္ ရင္း
ကုတင္ နား ကုိ
မရဲ တရဲ ........တုိး ကပ္ သြား မိေတာ့.....အနီး ကပ္ ျမင္ ေန ရ သည့္
ထုိ လူႀကီး ပုံ စံ က.......ခါ တုိင္း ႏွင့္ မတူ
စုတ္ ျပတ္ သတ္ ေန ေပ မဲ့ လည္းမူ ပုိင္ မ်က္ လုံး ေတြ ထဲ မွာ ေတာ့......
ဦးစီး၏မ်က္ ႏွာ ေခ်ာ ေခ်ာ ေလး တ ခု ကုိ သာ
ကြက္ျမင္ ေန သည္ ေၾကာင့္ကုတင္ စြန္း နား ေလး ေပၚ ေမး ေထာက္ ရင္း
အျပဳံး ၾကီး ျပဳံး ေန ၿပီးမွလက္ ညိဳး ေလး တဖက္ ကုိ.....
ပြင့္ ဟ ေနေသာ....
ထုိ လူ ႀကီး ပါး စပ္ ထဲ သုိ႔....
ထုတ္ လုိက္ ထည့္ လုိက္ လုိက္ ရင္း
သေဘာ ေတြ က် ေန သည္ မွာ....ဦးစီး.......နားထဲ ၾကား ေန ရ ေသာ
တခ္ခ္ ရယ္ သံ ေလး က....
ပုိ လုိ႔ ပင္ က်ယ္ လာ သည္ မုိ႔......ေမွးစင္း ေန သည့္မ်က္ လုံး အိမ္
ကုိ ၾကဳိး စား ကာ....
ဖြင္ၾကည့္ မိေတာ့......သူကု တင္ ေ႐ွ႕ ရပ္ ကာ....
ျပဴ းေၾကာင္ ေၾကာင္ ေလး ၾကည့္ ေန သည့္
မူ ပုိင္ ေၾကာင့္......ဦးစီး........ရယ္ ျပ ရင္း ပင္....
ထုိ ကေလး ေလး ကုိယ္ လုံး ကုိ
ကုတင္ ေပၚ ဆြဲ တင္ကာ
ရင္ခြင္ ထဲ ထည့္ ထား ၿပီး
တင္းၾကပ္ ေနေအာင္ ဖက္ ထား ရင္းမွဆံ ပင္ အိအိ ေလး ေတြ ေပၚ
ႏွာတံ ခြၽန္ ခြၽန္ ေလးျဖင့္ တ႐ုွံ ့ ႐ွံု႔ နမ္းရင္း