___________________muu paing___________________
"မူပုိင္........!"
ေနာက္ ေက်ာ က ေခၚ သံ သဲ့ သဲ့ ေၾကာင့္
္ ေရ ခဲ မုန္႔ စား ေန သည္ကုိ
ျမန္ ျမန္ လက္ စသတ္ ၿပီး လွည့္ ၾကည့္ လုိက္ေတာ့
သူ႔ ကုိ ရယ္ ျပ ေန သည့္ ဦးစီး ၏ ကုိကုိႀကီး
မူ ပုိင္........ထုိင္ ေန ရာ မွ ထုိ လူ ႀကီး ထံ ေျပးသြားရင္း
လက္ ထဲ က အထုပ္ေသး ေသး တထုပ္ကုိ
ကူ ဆြဲ ေပး ၿပီး သြား ေလး ျဖဲ ကာ
"ဦး ေလး ႀကီး....!"
မူ ပုိင္ တေယာက္ ခပ္ စူး စူး အသံ
ေလး ျဖင့္ ႏႈတ္ဆက္ လုိက္ ေသာ္ ျငား လည္း
လင္း ထင္ မ်က္ ႏွာ က ႐ုွံ ့ မဲ့ လ်က္........
"ေခၚ ျပန္ ၿပီလား........ကုိယ္ က ဦးေလး ႀကီး မဟုတ္ပါ ဘူး ဆုိ
မူ ပုိင္ က လည္း ....!"
လင္း ထင္ .....ထုိ ကေလး ဆံ ပင္ ေတြ ကုိ ဆြဲ ဖြ ၿပီး
အလုိ မက် စြာ ေျပာ ေန သည္ ကုိ ပင္
သင္း ေလး က အရယ္ မပ်က္
"ဟီး.......မူ ပုိင္ က ဦး ေလးႀကီး လုိ႔ ပဲေခၚ တတ္ လုိ႔ ပါ !"
"အာ့ ဆုိ......ဘာ လုိ႔ ကုိယ့္ ညီ ကုိ က် ေတာ့ ....ဦးစီး လုိ႔ ေခၚ လဲ
မူ ပုိင္!"
သူ ေမး လုိက္ သည္ ကုိ မွ ထုိ ဝက္ ေပါက္က
တကုိယ္ လုံး တြန္႔ လိမ္ ကာ ျဖင့္
မ်က္ ေတာင္ ႐ွည္ တုိ႔ ကုိ ပုတ္ ခတ္ ပုတ္ ခတ္ လုပ္ရင္း
"ဦးစီး က......မူ ပုိင္ ရဲ႕ ဦးစီး မုိ႔ ပါ....!"
လင္း ထင္ ထပ္ ေျပာ ေန လ်ွ င္ လဲ
' ဦးေလးႀကီး' ဟု အေခၚ ခံ ရ သည့္ သံ သ ရာ မွ
လြတ္ နုိင္ မည္ မဟုတ္ သည္ ေၾကာင့္
သက္ျပင္း ခ် ရင္း ပင္
"ကဲ.......မူပုိင္.....အိမ္ျပန္မွာ မလား....!"
"ဟုတ္ ......!"
္
သူ႔ မ် က္ လုံး ကုိ စုိက္ၾကည့္ၿပီး
ေခါင္း တ ဆတ္ဆတ္ ညိမ့္ ျပေန သည့္
မူ ပုိင္ မ်က္ ႏွာ ကုိ ယခု မွ သတိ ထား မိ သည္
မ်က္ ႏွာ ျပင္ တ ခု လုံး ေခ်ာ က လက္ ေတြ ေပ ပြ လုိ႔
လင္းထင္ .... မူ ပုိင္ ့ ေ႐ွ႕ ထုိင္ ခ် ကာ
အိပ္ကပ္ ထဲ က လက္ ကုိင္ ပဝါ ကုိ
ထုတ္ၿပီး .... ေပက်ံ ေန ေသာ ပါး ျပင္ေပၚဖြ ဖြ ေလး သုတ္ ေပး ရင္း
