:•:•:•:•:•:•:•:•:•:•Muu Paing:•:•:•:•:•:•:•:•:•:•:•:
"ဂြၽတ္!"
ဖြင့္ ထား သည့္ ျပ တင္း ေပါက္ တံ ခါး ကုိ မွ လက္ ျဖင့္ အား ယူ
ဆြဲ လုိက္ ျခင္း ေၾကာင့္ သူ ့ ကု္ိယ္ အေလး ခိ် န္ ကုိ ထုိ တံ ခါး ရြက္
က မခံ ႏုိင္ ၍ ထင္ သည္ ၊ ' ဂြၽတ္' ခနဲ ပင္
သူ ကုိယ္ တုိင္ က လည္း ထုိ တံ ခါး ရြက္ ကုိ မဆြဲ လ်ွ င္ မရ ၊
ေလွ ကား ေပၚ က အထဲ သုိ႔ ခုန္ ဝင္ မည္ လုပ္ ကာ မွ
ဟန္ ခ် က္ ပ် က္ ကာ ေအာက္ သုိ႔ ျပဳ တ္ က် ရန္ သီ သီ ေလးလုိ
ေတာ့ သည္ ေၾကာင့္ သာ
ထုိ သုိ႔ ျဖင့္ တံ ခါး ရြက္ ကုိ လက္ ႏွစ္ ဖက္ ျဖင့္ ဆြဲ ကုိင္ ကာ
က ယား ႀကီး ျဖစ္ သူ သူ ့ အဖုိ႔ မွာ ေတာ့ တစရာ လူ တေယာက္ ပင္
႐ွိ ေတာ့ သည္
ေလွ ကား အစြန္း ေပၚ တင္ ေန ေသာ ေျခ ေထာက္ ႏွစ္ ဖက္ ကုိ
ျပဳတ္ မက် သြား ေအာင္ အတင္း လိမ္ က် စ္ ၿပီး ေခြၽး ေတြ ပင္ ပုိး ပုိး
ေပါက္ ေပါက္ က် ကာ မထြက္ သည့္ အသံ ျဖင့္
"ဦး....စီး....!"
"ဦး စီး.....မူ...ပုိင့္...ကုိ လာ...ေခၚ...ေပး...ပါ...
မူ ပုိင္ ျပဳ တ္ က် ေတာ့ မယ္ လုိ႔...."
မင္း ထင္ ဦးစီး မွာ ေတာ့ မ် က္ လုံး မွိတ္ ထား သည္ ေတာင္
မၾကား တခ် က္ ၾကား တခ် က္ ျဖစ္ ေန ေသာ ထုိ ကေလး အသံ ေၾကာင့္
အိပ္ မက္ မက္ သည္ ဟု ပင္ ထင္ ကာ အိပ္ ေန ရင္း ျပဳံ း ေတာ္ မူ
ေန ေသး သည္
"ဦး....စီး....!"
"မူ ပုိင္ ျပဳ တ္ က် ေတာ့ မယ္ လုိ႔....အဘုိးႀကီးရ!"
ခပ္ စူး စူး အသံ ေလး က နား ထဲ ေအာ္ တုိ မစ္ တစ္ ေရာက္ လာ
သည္ မုိ႔ အိပ္ မက္ ကမၻာ ၌ ေျခ ဆယ္ လွမ္း ပင္ ျပည့္ ေအာင္ မေလ်ွ ာက္
ရ ေသး သူ လင္း ထင္ ဦး ပုိင္ တေယာက္ ေငါက္ ခနဲ ထ ထုိင္ ကာ
ေမွး စင္း ေန သည့္ တဖက္ ဖြင့္ တဖက္ ပိတ္ မ် က္ လုံး တုိ႔ ျဖင့္
ဟုိ ၾက ည့္ သည္ ၾကည့္ လုပ္ သည္
ညီ ျဖစ္ သူ ၏ အခန္း ကုိ ၃၆၀ လွည့္ ၾကည့္ ၿပီး သည့္ အဆုံး
ဘာ အသံ မွ ဆက္ မၾကား ရ တာ ေၾကာင့္ ျပန္ လွဲ မည္ အလုပ္
