__________________muu paing ___________________
ခပ္ သာ သာ ေလ ညႇင္း အခ်ိဳ ႔ က ျပ တင္း ေပါက္
မွ တုိး ဝင္ တုိက္ ခတ္ လာ သည္ ႏွင့္ အတူ ခပ္ ေလး ေလး
သက္ ျပင္း ခ် သံ ႏွစ္ ခု က လည္း တခ်ိန္ တည္း မွာ ပင္
"ဟူး.........!"
"ဟူး..................!"
တိတ္ဆိတ္ လြန္း ေသာ စာ သင္ ခန္း အေနအထား ျဖစ္ ေန တာေၾကာင့္
တခန္း လုံး႐ွိ ေက် ာင္း သား ေပါင္း စုံ ရဲ႕ အၾကည့္ က
မ် က္ တြင္း ေဟာက္ပက္ ျဖစ္ ေနေသာ
မူပုိင္ ႏွင့္ သ လင္း ေခတ္ ထံ သုိ႔
သုိ႔ ေပ မယ့္ ထုိ ႏွစ္ ေယာက္ က ေတာ့
ထုိ အၾကည့္ ေတြ ကုိ သတိ မျပဳ မိ သည့္ ႏွယ္
လက္ တြင္ မခ် တမ္း ကုိင္ ထား သည့္ ဖုန္း ကုိ သာ
ေပါ က္ ထြက္ မတတ္စုိက္ ၾကည့္ ေန ၾက သည္
"ကြၽတ္စ္.............!"
အလကား ေန ရင္း မွ စိတ္ မသက္ သာ ေအာင္
ကြၽတ္စ္ စုတ္ ေန သည့္ မူ ပုိင္ ေၾကာင့္
သလင္း ေခတ္ လည္း ျပန္ ေျဖ ျခင္းမ႐ွိသည့္
Message box မွ တည္ ၿငိမ္ သူ ဦး ပုိင္ထံ အဆက္ မ ပုိ႔
ေန သည့္ စာ သား တုိ႔ ကုိ ရပ္ တန္ ႔ရ ေတာ့ သည္
မူ ပုိင္ က ေတာ့လက္ မေလ် ာ့ ႏုိင္ ေသး...........
ကုိင္ထား သည့္ ဖုန္း က 'ပတစ္ပတစ္'
အလင္း ေရာင္ အခ်က္ ျပ ကာ power ပိတ္ ေတာ့ မည့္
အေျခ အေန ကုိ ေရာက္ လု နီး ပါး ျဖစ္ ေန ေသာ္ လည္း
တင္း ခံ ၿပီး keyboard ေပၚ တြင္ လက္ ေခ် ာင္း သြယ္ သြယ္ တုိ႔
ကုိ ေျပး လႊား ကာ typing ႐ုိက္ ေန သည္ မွာ မေညာင္း သည့္ ႏွယ္
သလင္း ေခတ္ က ေတာ့ မူ ပုိင္ ပုံ စံ ကုိ ၾကည့္ ၿပီး
စြန္း စိတ္ ကုန္ ေန သူ မုိ႔ တဖက္ ကမ္း ေရာက္ ေအာင္
'ဦးစီး' တတတ္ လြန္း ေသာ ထုိ အ႐ူး ကုိ တား ေန လ်ွ င္ လဲ
အေၾကာင္း ထူး မည္ မဟုတ္ တာ ေၾကာင့့္ လြယ္ အိတ္ ေပၚ
မ် က္ ႏွာအပ္ ကာ အိပ္ ဖုိ႔ ၾကံ ရြယ္ ေတာ့ သည္..........
